Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Vroeger stond er langs de Schielandse Hoge Zeedijk een spookhuis (1). De mensen waren bang om er voorbij te gaan. Een eindje verderop stond een dikke, holle boom, waarin iemand opgehangen was, volgens de verhalen.
(1) Een ander vertelde nog, dat dit spookhuis een heel groot wit huis was. De mensen waren er zo bang van, dat ze het aan de achterkant...
nl.verhalenbank.50589
Oan 't Heideloantsje yn Twizelerheide hâldde froeger in wyt spoek ta. Elkenien dy't dêr lâns kaem, moest oan kant gean, oars waerd er troch dat wite spoek in ein fuort smiten.
nl.verhalenbank.20014
Het gebeurde in Schoonoord dat grote mensen die 's avonds uitgingen een man tegen kwamen met een houten poot. Die man konden ze niet voorbijkomen. Ze moesten zolang wachten tot die man weg was.
nl.verhalenbank.32019
De lange Sleatterman hat froeger yn Earnewâld wenne. Hy is fordronken yn 'e Krúswetters en sûnt spûket er noch by de Saiter om. As dêr in skip lâns komt yn 'e nacht, dan stapt er op it skip en dan giet dat skip ûnder. Dêrnei giet er nei de oare kant. Hy brûkt dus sa'n skip as brêge.
Skippers doarre dêr net lâns to farren by nacht.
nl.verhalenbank.30333
It lang ein tusken Broeksterwâlde en de Falom wie tige birucht. Nergens dêr't it sa bot spûke as dêr.
Op in snein-to-joun, nei iten, kuijeren der in stik of hwat fan dy jonge bazen fan Broeksterwâlde nei de Falom. Hja kochten dêr yn 'e Falom hwat bier en doe gongen in stik of trije fan dy jongfeinten oan 'e kant fan 'e wei yn 't gjers lizzen to praten. 't...
nl.verhalenbank.30384
Oan 'e Tillewei spoeke nachts altyd in grouwe houn. Dêr doarsten forskeidene lju nachts net lâns.
nl.verhalenbank.21359
Hessel Meijer soe mei stokken nei Skoat ta nei de hynstemerk om dy dêr to forkeapjen.
Alde Jan Scholte fan 'e Trije Roede soe ek mei. Dy soed er de moarns ophelje. De stokken hie Hessel yn in bosk op 'e rêch.
Jan Scholte wachte op him. It duorre him to lang, dat doe roan er Hessel mar tomjitte. Doe't Jan Scholte sahwat oan it hûs fan Sytse Liger ta wie,...
nl.verhalenbank.21694
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.
nl.verhalenbank.19860
Myn suster tsjinne yn Kûkherne as faem. Op in nacht soe se mei Riemke Kroes werom nei Kûkherne ta. Hja hie dy deis efkes thús west. Underweis kom der in wylde lantearne op harren ta. Hja woarden deabinaud. De wylde lantearne passearre harren op in pear roeden distânsje. Hja hâldden elkoar stiif beet. Hwat neijer it kom, hwat banger se woarden. Mar myn...
nl.verhalenbank.33519
Ik en nòch ien roannen us by de spoarlyn lâns. Wy wienen oan 't smokkeljen yn 'e moanneskyn.
Doe wie dêr ynienen in keardel mei in hoed op. Dy roan neist de spoarlyn.
Doe't er ús passearde, wie er ynienen fuort, sûnder in spoar achter to litten. Hwat dat west hat, is my noch altyd in riedsel.
nl.verhalenbank.25972
Wibe Paulusma (lytse Wibe) wenne yn Sumar. Hy hie forkearing mei Frouk, dy't op Sumarreheide wenne. Ik wie doe by Frouk en dy's folk yn 'e kost. Op in nacht, doe hie Wibe wer nei Frouk ta west to frijen. Doe't er werom gong, stie der ynienen in hiele greate swarte houn dwars foar him. 't Wie in houn as in great keal mei hiele greate, gleone egen.
Wibe...
nl.verhalenbank.30314
In jongfeint tsjinne achter de Falom.
Hy reizge op in joun lâns de Boppe-wei mei de Spûkloane nei Kollumersweach.
Dêr kom er twa man tsjin en it like krekt as hienen dy ien tusken har yn.
Hy moest har passeare en sei: "Goejoun."
Mar sy seinen neat werom en wienen samar ynienen fuort.
nl.verhalenbank.28005
Siger Veenstra wie forstoarn, in tige roungeare man. Syn lyk lei yn 't fet. Skoanheit (Piter Claus fan Boelensloane) sei: "Dêr wol 'k noch us hinne." Hy roan troch in loantsje en wie allinne. Ynienen komt him ien op side.
"Joun" seit skoanheit.
Mar dyselde seit neat werom.
"Kinstû neat sizze?"
De oare seit nòch neat.
"Dû bist in bok", seit skoanheit.
Op...
nl.verhalenbank.20087
Myn broer en noch ien rounen us op in snein-to-joun fan Surhuzum nei Stiensgea. Sy moesten oer 't stiennen Pypke, dêr't yn myn bernejierren de duvel al ûnder húsmanne, nei't se seinen. Doe't se noch net oan 't pypke ta wienen seagen se twa gedaenten.
Earst roannen se foar har op en doe woarden se yn 'e wâl wei. Doe't se der hinne gongen to sjen, wie der...
nl.verhalenbank.18156
Jehannes van der Zee wenne op Sumarreheide. Hy wie fêste arbeider by in boer yn Sumar. Op in moarn, doe't it noch tsjuster wie, gong er de heidereed by Jelke fan Sjoerd Bonnes lâns. Doe wie dêr hwat njonken him.
Jehannes sei: "Goeije morgen."
Mar hy krige neat to hearren fan dy oare. Hy sei nochris goeije morgen, oant trije kear ta.
Doe sei er foars:...
nl.verhalenbank.31581
Heit en dy wienen skipper. Op in nacht leinen wy mei 't skip op in plak by in stik lân, dêr't wy oars noait leinen. Heit hie de beide spitten yn 'e groun set en wy joegen ús del.
Yn 'e nacht woarden de spitten mei in great stik lawaei op it dek smiten.
Heit der út om to sjen, mar der wie neat. Hy treau de spitten wer yn 'e groun en it skip lei wer fêst....
nl.verhalenbank.24547
Myn heit en mem en mem har mem hienen op bisite west nei Nes. Sy kamen fan Nes ôf to gean werom nei Moddergat ta.
't Wie moai ljochtmoanne waer. Mem seach in persoan, sy sei tsjin beppe: "Mem, wy moatte de skelk even oer 't earizer dwaen."
Beppe seach neat. Sy sei: "Hwerom?"
Mem sei: "Och, der binne wolris murdejeijers yn 't fjild by nacht. Men wit noait...
nl.verhalenbank.27853
Piter van der Kloet wenne yn 'e Surhústerfeanster Mieden. It wie hwat in nuvere man. Op in kear hied er nei de froulju ta west yn Greategast. Hy wie al wer by honk. Hy moest oer in barte om op it hiem to kommen. Mar midden op dy barte siet in dikke, grouwe houn. It wie in pûrfremde houn en hy seach Piter mei greate, gleone egen oan. Piter waerd bang en...
nl.verhalenbank.19846
