Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ze hebbe weI is gezegd dat 't spookt op Liesveld*. Daar zage ze een witte geest. Die zage ze ok op 't kerkhof, dat heb ie daar ook.
Je had d'r wel, die d'r voor binne bleve.
Liesveld is een stuk grond ten westen van Groot-Ammers, waarop in de Middeleeuwen het slot Liesveld stond.
nl.verhalenbank.69351
RK: Spokerij, werd daar wel eens over gesproken?
WM: Het werd wel eens uitgelokt, dat was de jeugd. Dan gingen ze op een kerkhof zeg maar, met witte kleden om zeg maar, en ze wisten dat mensen er langs liepen. En dan liepen zij met witte kleden om, een beetje lawaai maken natuurlijk. De mensen waren dan helemaal in paniek. Zulke dingen gebeurden er wel,...
nl.verhalenbank.44217
De frou út Hoensbroek, dêr't ik it nyskes oer hie, doarst nei tolven net by 't tsjerkhôf lâns, hwant, sei se, dan spoeken de geesten dêr om.
nl.verhalenbank.32670
"In het Laantje staan een aantal huizen los van elkaar, maar ze staan vooral in een rijtje. Niemand wilde achter het kerkhof wonen. Daarom zijn er in één keer een aantal woningen gebouwd."
nl.verhalenbank.42061
Op it tsjerkhôf to Hurdegaryp, der matte twa neakene berntsjes omrinne. Der ha dêr twa murdejeijers west, út 'e Harkema, dy soenen dêr in murd snappe, mar doe seagen se dy berntsjes. Sy binne troch de lannen hinne stoud, sa kjel woarden se. Sy ha dêr noait wer west. De hekke fan dat tsjerkhôf stie altyd iepen. Dat kom, trochdat dy berntsjes dêr troch...
nl.verhalenbank.16833
Je hoorde ok nog wel is zegge in Woerekom d'r was hier vroeger nog wel is een man. Die zei: "Ik ben niet bang!" Die was 's nachts op het kerkhof. De doodgraver had de baar op het kerkhof laten staan. Toen sloot die man een weddenschap: hij zou de nacht op die baar doorbrenge. Toen hoorde hij een stem:
Wat daarop legt is nog zo erg niet.
Wat daaronder zit...
nl.verhalenbank.72824
Alde Japik Mulder wenne op it Wytfean. It wie in broer fan Gauke Mulder. Hy wenne yn myn jonge jierren op 'e plaets, dêr't letter Frits Benedictus wenne hat. Myn âldste broer Jan en ik wienen dêr us op in joun oan 't hôfkesjongen. Doe kom Japik der oan. Hy roan by de hutte lâns en gong sa it paedtsje del nei it hôf ta. Japik wie doe al in pear jier dea,...
nl.verhalenbank.19964
Midden op it tsjerkhôf yn Marum, dêr spoeke it. Guon wienen dêr deabinaud foar.
nl.verhalenbank.33123
To Eastemar lei in faem op it lân to jirpelsykjen. Hja hie lêst fan pine yn 'e mûle.
Doe joech in biis har de rie, hja moest nei it tsjerkhôf tagean en in rustige spiker opsykje en dy oan 'e kies hâlde, dan bikom de pine yn 'e mûle.
Hja die dat.
De jouns doe't de faem al op bêd lei, kloppe der ien by har op it glês en dy rôp al mar: "Myn spiker! Myn...
nl.verhalenbank.21740
Ik wie in kear yn Harkema op 'e wei, dat nou de betonwei is. 't Wie doe noch in sânpaed. Doe seach ik Japik Stoarm, dy't al in skoft wei wie, troch 't hôf gean. Hy harke hwat by de syddoar. Ik naeide hurd út.
nl.verhalenbank.19965
Het spook van Oelegem
De Witte was een van de rare vogels van Oelegem. Hij woonde achter de kerk. Over zijn deur was de lage kerkhof. De Witte werd nogal es geplaagd door de jeugd. Ze kwamen vooral 's avonds op zijn deur kloppen, holden weg, sprongen over de kerkhofmuur en lachten zich te pletter, als de Witte in nachthemd met slaapmuts op kwam kijken.
Nu...
nl.verhalenbank.19291
Froeger gong it paed wol gauris oer in tsjerkhôf hinne.
Der wienen us twa dy woenen ien bang meitsje.
Se wisten dat dyselde dêr lâns komme soe. Sy gongen boppe op elkoar stean, elk mei in lekken om, by de muorre op.
Doe sei deselde, dy't dêr lâns kom: Ik ha wol us twa boppe op elkoar stean sjoen, mar noait dêr noch in trêdden boppe op. Doe woarde de...
nl.verhalenbank.29294
Op it tsjerkhôf yn de Pein spoeke it. Us omke wie slachter, dy gong us op in joun oer it tsjerkhôf fan de Pein nei 't Swartfean.
Doe wie dêr in wyt spoek en dat siet him nei. Hy woarde sa deabinaud, dat hy hat it ridskip der mei forspile.
nl.verhalenbank.21192
Twa jongkeardels woenen us in kear ien bang meitsje.
It paed gong oer 't tsjerkhôf, dêr moest dyselde lâns. Dat wisten dy jonges. Sy hienen elk in wyt lekken omslein en sa gongen se tsjin 'e tsjerkemuorre oan stean, de iene boppe op 'e oare.
Doe wie dyselde der oan kom. Hy wie stean bleaun en hie sein:
"Twa ha 'k wol gauris op elkoar sjoen, mar dêr noch...
nl.verhalenbank.24945
Op it Bûtenposter tsjerkhôf stienen us trije man boppe op elkoar tsjin 'e tsjerkemuorre oan. Sy woenen ien kjelmeitsje dy't dêr lâns kom. Mar sy krigen har trekken thús, hwant doe't der ien oankom, bleau dyselde stean, om der nei to sjen. En doe sei er: "Hea, ik ha wol us trije op elkoarren stean sjoen, mar noch noait dêr in fjirden boven op."
Doe woarden...
nl.verhalenbank.19622
Yn 'e Harkema wennet in man fan sa'n fyftich jier. Hy is widner en hat syn wiif forlern. Nou doart er jouns net allinnich it tsjerkhôf yn 'e Harkema foarby, hwant dan komt de geest fan syn wiif by him. Dat is al in pear kear gebeurd, seit er.
nl.verhalenbank.19923
Us mem hie to praten west nei Jistrum. Dat gong doe to foet. Sy wie op 'e weromreis.
Tusken Skûlenburch en 't Heechsân kom der har in persoan op side. Dy wie yn 't swart. Mem bigong tsjin him to praten mar hy sei neat werom. Doe't se oan it tsjerkhôf to Eastemar ta wienen, gong er by har wei en sweefde ta de poarte fan it tsjerkhôf yn.
Mem hat him net...
nl.verhalenbank.17063
S. uit Hellevoetsluis vertelde mij over 2 vriendinnen die een geestverschijning zagen op het kerkhof in Abbenbroek;
“Die twee vriendinnen fietsten langs het kerkhof en hoorde geschreeuw om hulp. Ze gingen dichterbij en zagen dat het een geest was, toen zijn ze snel doorgefietst. Iedere keer wanneer ze er langs komen horen ze dat geroep. Meestal fietsen ze...
nl.verhalenbank.69566
De geschiedenis van Sipke en Liesbet
In Oostermeer staat een oude boerderij, waaraan de droevige geschiedenis van Sipke en Liesbet verbonden is.
Liesbet diende als meid in de boerderij. Ze had een paar flinke handen aan haar lijf en was ook nog knap om te zien.
Haar vrijer, Sipke, was een jonge dagloner van het Hoogzand. Ze hadden al een jaar verkering en...
nl.verhalenbank.9515
Spokerijen in Schiedam
Else vertelde mij in december 2009 dat zij drie jaar eerder een keer geesten had opgeroepen in haar huis te Schiedam; "We hadden op een stuk papier twee diagonale lijnen naar een middelpunt getrokken en voor de diagonale lijnen hadden we 'ja' en 'nee' geschreven.
En wij moesten het potloodje raar in onze handen houden dat je hem...
nl.verhalenbank.49871
