Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
66 results
Place of Narration: Twijzelerheide
By dokter Bontekoe yn Hurdegaryp gongen de hekken altyd sa mar fansels iepen.
nl.verhalenbank.22127
By dokter Bontekoe yn Hurdegaryp koenen se de hekke noait ticht hâlde.
nl.verhalenbank.22157
Yn Kloosterburen wie in skuorre, dêr spûke it yn. Dêr woarden se fan 't iene plak nei 't oare smiten, as se dêr oernachten. Dêr moest rûmte makke wurde, hwant dêr moest hwat lâns.
nl.verhalenbank.20103
De hekke fan dokter Bontekoe yn Hurdegaryp gong altyd fansels iepen. Dat wie spûkerij.
nl.verhalenbank.21988
Yn Hurdegaryp is in hekke, dy't altyd fansels iepen giet.
nl.verhalenbank.29482
Hjir hat ien wenne, dy hat us in pleachbeest troffen op it Wyldpaed. It beest hie him hyltyd de tosken sjen litten en hy koe net fan it beest ôfkomme. Hy wie deabinaud.
nl.verhalenbank.22001
Wy ha de minsken dy't lêst yn dat húske wenne ha al us frege as it altyd goed wie by harren yn 'e hûs. "Nou," sei de man, "om it mar earlik to sizzen, goed wie it net." Mear woe hy der net fan sizze.
nl.verhalenbank.21998
In neef fan ús hat wol us by myn skoanfolk slept. Doe't er wer thús wie, sei er: "Ik wol dêr net wer hinne. It giet der dêr nachts sa bot oan wei yn 'e hûs."
nl.verhalenbank.21999
Wy ha yn 'e Falom wenne yn 't hûs fan âlde Knjillis. Doe't ik dêr hinne soe, seinen de minsken: "Dû mast dêr net hinnegean hwant it spokket dêr." Dêr ware alle nachten in frou om yn dat hûs, mei in bûnte skelk foar. 't Wie âlde Knjillis syn wiif. Knjillis wie froeger skipper. Doe't dy stoar binne wy yn dat hûs kom.
nl.verhalenbank.33425
Tsearde Antsje fortelde ek: "Myn man Tseard wie dea. Op in nacht mei ljochtmoannewaer kaem hy der oan. Earst fóár hûs, doe njonken it hûs lâns en doe achter it hûs. En dêr waerd er wei. Ik haw him mei de egen folge."
nl.verhalenbank.22118
Bern, dy't gjin deadsklean meikrige ha, spûkje ek.
nl.verhalenbank.10694
Ik ha wolris heard dat der op 'e klaei spûkskuorren binne. As men dêr yn sliept wurdt men fan 't iene plak nei 't oare smiten.
nl.verhalenbank.27388
Ast' bûten komste en der komt dy in swart ding op side, dan is dat forkeard. As 't yn 't wyt is, is 't goed.
nl.verhalenbank.22153
Yn Ulrum yn Grinslân is in tsjerkhôf, dêr gongen nachts de hekken altyd iepen. Yn 'e buert fan Ulrum wie in boereskuorre, dêr gongen de skuorredoarren nachts iepen. Se ha der wol twa skoattels op dien, mar de oare moarns wienen se wòl wer iepen.
nl.verhalenbank.10692
Doe't skoanheit wei wie, spoeke it noch like goed yn it húske. It hat dêr altyd spoeke. De hinnen sieten boven op 'e matte boven de beesten en dy gongen soms midden yn 'e nacht sa bot to kear, dat de minsken woarden der wekker fan. Dan raesden dy hinnen moart en brân. Krekt as soenen se formoarde wurde. It hynder stie moarns soms los op 'e stâl. De doar...
nl.verhalenbank.21996
Yn 'e Houtigehage ha minsken wenne, dy hienen twa berntsjes forlern. Dy berntsjes wienen bigroeven woarn sûnder deakleantsjes oan. Doe kommen dy berntsjes dêr nou en dan to boartsjen mei de oare bern. Dan wienen se alhiel neaken. Doe hat de mem op in joun deakleantsjes dellein op 'e stoel, dy't yn 'e hoeke stie. De oare moarns wienen de deakleantsjes...
nl.verhalenbank.20100
De heit fan myn skoandochter hat faek nei de Grinzer klaei ta west to arbeidzjen op 'e bou. Hy hat dêr ris yn in spûkskuorre oernachte. Se hearden dúdlik dat der dêr midden yn 'e nacht yn dy skuorre terske woarde. De skuorredoarren gongen iepen en de hynder-en-wein kom der oanriden; en dan waerd der sein: "Fuort, kedde!" Dat hied er allegear klear heard.
nl.verhalenbank.23767
By de Boelensloane wie in hiem mei in hage. Dêr siet in gat yn dy hage, dat koenen se noait ticht krije. Hwat se der ek yn planten, it gong altyd dea. It gat koe noait ticht. Op in kear stie der in frommes yn dat gat. Hja sei tsjin 'e frou dy't dêr wenne: "Durft gij wel sterven?" "Jawol", sei dy. "Dan is uw rustplaats hier", sei doe dat minske wer. Doe...
nl.verhalenbank.20118
Myn swager Albert hie us op in snein-to-joun nei de faem west. Hy kaem thús yn 'e nacht. Hy slepte yn 't bûthús. Doe't er op 't bêd soe, wie 't krekt as kladdere der ien by 't bêd op en sa gong it by de souder op. En doe wie 't ien stik gewelt op 'e souder. Mar doe't Albert der hinne gong mei ljocht, wie der neat to sjen. In pear ûren letter kaem Albert...
nl.verhalenbank.21997
Ik ha faek yn Grinslân oan 't wurk west by de boer. Dêr fortelden se, dêr wienen spûkskuorren. De minsken dy't dêr leinen, waerden samar fan 't plak smiten. De doarren gongen samar iepen. Waerden se ticht dien, dan waerden se opnei wer iepen smiten. De weinen rollen út harsels op 'e telle om. De tsjernmoune gong midden yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.38324
66