Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
48 results
Place of Narration: Houtigehage Narrator Gender: male
Op dit ein fan 'e Folgerster loane spoeken froeger wite wiven.
nl.verhalenbank.24238
Froeger spoeke it op 'e Skeanpaden achter de Rottefalle. Dêr ha se yndertiid in berntsje formoarde. Dat berntsje spoeke dêr letter by 't houtsje.
nl.verhalenbank.25455
Yn 'e Boelensloane op in daem, dêr't it wetter fan in wyk de Wide Pet yngong, der spoeke it. It wie hwat, dat makke rare geluten, 't hie rokken oan. Guon seinen, 't wie in keardel.
nl.verhalenbank.24226
Hjir spoeken ek wol berntsjes om dy't gjin rêst founen nei de dea. Dy dounsen nachts om in skuorstile om.
nl.verhalenbank.24241
Der waerd sein dat der nachts tusken Blaufallaet en Bûtenpost in frommes yn in regenkleed omspûke.
nl.verhalenbank.31115
By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.25422
Yn 't singeltsje by Piter Scheper, dêr spoeke it. Dêr doarsten in soad minsken net lâns by jountiid of yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.23585
Hjir yn 'e Houtigehage wie froeger in span barten oer de wyk, op dy barten spoeke it altyd.
nl.verhalenbank.23797
Thomas Bruining wie de heit fan Boardzer Bruining. Hy wenne hjir op Houtigehage. Hy seach mear as oare minsken. Op 'e Boelensloane hie âlde Sape wenne; dy wie al jierren wei. Op in joun seach Thomas Bruining Sape by de homeije stean. Hy waerd der sa kjel fan en sa bang dat hy stoude by ús ta 't hûs yn. Heit sei: Ik wol der fuort mei dy hinne om Sape to...
nl.verhalenbank.37680
Alde Hindrik Mulder wie kloklieder yn 'e Rottefalle. Dy woenen se us in kear bangmeitsje. Twa gongen op in joun nei 't tsjerkhôf ta en dêr gong de iene op 'e oare syn skouder stean, tsjin 'e tsjerkemuorre oan. Doe't Hindrik Mulder dat seach, sei er: "Sjonge, ik ha wol ris twa op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boven op." Doe wie de ûnderste sa...
nl.verhalenbank.23738
Wibe- en Jehannes van der Meer kommen togearre fan 'e Rottefalle. Sy moesten dit út. Sy kommen de bysûndere skoalle foarby. Sy wienen op 'e fyts. 't Wie tsjuster. Sy hienen de lampen op. Sy kommen by in streekje bosk lâns, dêr't in feart foar lâns roan. Doe kom der hwat út 'e sleat. Dat die de lantearnen út. Dy lantearnen koenen se net wer op krije. Sy...
nl.verhalenbank.21688
Op 't lêste ein fan 'e Boelensloane nei 't Blauhûs spoeke in houn mei in brijpot om 'e hals. 't Wie in read-stiennen potsje, mei brij der yn, sûnder sleef.
nl.verhalenbank.24239
Yn 'e Harkema spoeke in man, dy seach der krekt út as wie 't fjûr. Dy kom noait ticht by de minsken.
nl.verhalenbank.24235
Germ Nijboer soe op in moarn nei de boer ta. Doe't er by de Skoallewyk kom, seach er Gjets Jel en Luts oer de dauwe sweven. "'k Seach de rokken boppe de dauwe útkommen", sei er. "Dêr sweefden se togearre hinne."
nl.verhalenbank.23572
Der roan froeger in paed achter 't Fean del, dat kom út op 'e wei nei de Boelensloane, tichte by 't Blauhûs. Dêr roan nachts altyd in grouwe houn om, in swarten. Dat wie in pleachbeest, seinen se.
nl.verhalenbank.23837
Op 'e Skeanpaden yn 'e Houtigehage by 't lêste houtsje is froeger in bern formoarde. Dat bern spoeket dêr altyd noch om, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.23589
Hjir hat in hûs west dêr wennen minsken yn, as dy jouns de doar op 'e skoattel dienen, dan wie er de oare moarns, as se fan bêd kommen, altyd wer iepen. Doe ha se nei de doomny ta west, dy woe 't net leauwe. Dy hat der neat oan dien.
nl.verhalenbank.24309
Doe't wy froeger nei de Grinzer bou gongen to flaechsteppen slepten wy yn 'e skuorren fan boereplaetsen. Dan woarde der ûnder it folk wol sein: "Tink der om, hear, op dy en dy plaets dêr doocht it net, dêr spûket it."
nl.verhalenbank.23868
Oan 'e Loane stie froeger in hûs, dêr wie in frommes yn formoarde. Sûnt dy tiid spoeke it dêr. Sytse Smid hat dêr wenne. Der roan in greate hage foar 't hûs lâns. In protte minsken ha dêr in greate swarte houn sjoen. Ik kom der al us lâns mei de faem. Myn faem fleach ynienen om my hinne. Ik sei: "Hwat wolste?" "Och heden", sei se. Sy koe hast gjin wurd...
nl.verhalenbank.21683
Op 'e Boelensloane stie in hulzeboskje. Dêr roan altyd in hountsje om mei in kuorke yn 'e bek. Dat spoeke dêr. 't Wie doe noch sânwei. Dêr wie elk bang foar. (is dit nu weer wat anders dan de hond met de pappot?) A.A.J.
nl.verhalenbank.24313
48