Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Op 'e Roekekamp spoeken trije neakene lytse berntsjes.
nl.verhalenbank.23677
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha.
Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra).
Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...
nl.verhalenbank.22097
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Yn Stiensgea wenne in boer, dy hie ek in toverboek. Op in kear wied er mei 't wiif ergens hinne gong to praten. Doe kom 't him yn 't sin, dat er it toverboek noch op 'e tafel lizzen hie. Mar doe't er thúskom wienen 't allegearre al âlde roeken yn 'e hûs. Syn soan hie der yn lêzen. Doe krige er gau in sek sied, en dy lege er bûtendoar. Hy sei tsjin 'e...
nl.verhalenbank.17442
Skoanheit en skoanmem wienen ris op in joun to praten by Jan Wopkes. Dy wenne by de Liuwepoel.
Sy wienen oan Tije van der Meulen ta, doe wie dêr in frou fan 't hiem kom. 't Wie midden yn 'e nacht. Heit en mem moesten nei de Singel ta, dêr't se wennen.
Doe't heit dy frou seach, sei er: "Och heden, âlde Antsje sil der wer op út." Hja hie in greate ljochte...
nl.verhalenbank.32739
Rindert hie forkearing yn Stiensgea. Hindrik Holthuis woe us in grap mei him úthelje. Hy stelde him fordekt op yn in hage mei in ding om him hinne. Sa wachte hy Rindert ôf as dy by de faem weikom. Doe wie 't al ier yn 'e moarn. Mar net sa gau hie Rindert him yn 'e gaten krigen of hy sprong boppe op him en raesde: "Bistû de duvel, dan bin ik dyn moer!"
Dat...
nl.verhalenbank.23954
Ruerd van der Veen (Mike Ruerd) fan 'e Harkema kom fan it timmerjen fan Bouwekleaster. Hy woarde trije kear troch in frommes fan 't houtsje smiten. Hja skattere as in ekster.
Klaes, de feint lei de oare moarns op 'e rêch yn 'e koegroppe.
In oaren-ien bileefde letter 't selde, èk dêr op 't houtsje. Ek h_ woarde troch in frommes by 't houtsje delsmiten. It...
nl.verhalenbank.32485
Op 'e Lytse Wei by de Harkema ried froeger in wite dame op in hynder, doe wie de Lytse Wei noch in sânpaed.
Durk Pitstra hat har us njonken him hawn op in joun, doe siet er op syn eigen hynder om dat yn 't lân to bringen. Hwat hurder hy ried, hwat hurder dat frommes tasette. Hy koe har net kwyt wurde en dreau op 't lêst yn 't swit.
nl.verhalenbank.22709
Yn Readeskoalle yn Grinslân stiet in greate boereplaets, dêr spoeket it yn. Ien fan 'e Harkema wie dêr oan 't wurk en slepte yn 'e skuorre. Doe kom dêr yn 'e nacht in ding del, wylst hy dêr lei. It kom fan boven fan 'e hoannebalken en it kom boven op dy man del. Dêr woarde er sa binaud fan, dat hy raesde it út. Hy krûpte fan kleare bangens ûnder 'e...
nl.verhalenbank.19978
Ik haw in âld man kend. Dy fortelde my, hy wie ris by Reid Keuning west op Koatstertille, dat wie ien, dy wie oan 'e duvel forkocht. Doe't er dêr in skoft sitten hie, wie Reid bigoun to lêzen yn in boek en doe wienen de soldaetsjes ta de hurddobbe útkom en dy wienen bigong to marsjearen. Doe hied er itselde weromlêzen en doe wienen se wer moai yn 't gelid...
nl.verhalenbank.28508
Fokke Alma (dikke Fokke) hat op Fiifhuzen wenne oan 'e Reitsmastrjitte. Dêr hied er in spultsje. Op in kear wied er op 'e fyts. 't Wie yn 'e nacht. Doe wie der op it eintsje fan Geart Haga nei de betonwei ien njonken him kom. Fokke wie tsjin him bigong to praten, mar dy oare sei neat. Doe't Fokke noait antwurd krige, woarde er binaud. Dy oare hâldde him...
nl.verhalenbank.22225
Nei tolven yn 'e nacht kom der yn Harkema net ien mear op 'e wei. Sa binaud wienen se foar de spoeken.
nl.verhalenbank.22228
Tichte by de Krúswei yn 'e Harkema spoeke in gleone man om, dy seach der krekt út as in koallefjûr.
nl.verhalenbank.25745
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema spoeke in houn. In jonge fan sawntsjin jier sei: "Dy wol 'k wolris sjen." De houn wie great en bûnt. De jonge hat mei de houn fochten, mar koe him gjin baes wurde. De houn woun it. It wie de kweade.
nl.verhalenbank.17534
As men ien hwat biloofd hat en men komt it net nei en dyselde komt to forstjerren, dan komt dyselde letter werom.
nl.verhalenbank.23910
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
Myn man syn heit fortelde altyd in bulte fan spûkerij yn 'e buert fan 'e dikke beam oan 'e betonwei yn 'e Harkema.
Dêr seagen se altyd fan alles.
nl.verhalenbank.25804
Achter 'Spimeta' yn 'e Bosk seach ús mem op in joun twa famkes mei skelkjes foar en huodtsjes op. Dy spûken dêr om.
nl.verhalenbank.23911
By de Wopke-poel dêr kuijerje nachts altyd in pear famkes. Dy spoekje dêr om. Alde Tsjip van der Bij hat se wolris sjoen. Hy gong der hinne, mar doe wienen se samar ynienen fuort west.
nl.verhalenbank.23536
