Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
64 results
Place of Narration: Gendt
D’r was es iemes gestörve. Ik mos ien die tied dör ’n hekke um ien onze wei te komme. ’t Was al donkeroavend. En de kjel, die dood was, ston bé’j ’t hekke ien de wei. En hé’j had ’n buleke mee geld bé’j ’m. Dor zaten zeker de centen ien vör ’t strooj, dat ie bé’j den Boerenbond gehold had en nog nie betold. Ik mos eigelijk dör da hekke hin. Mar ik ziet...
nl.verhalenbank.49758
Vroeger was ter ok ien Doornenburg eigengeërfde grond. Opte Woerd, dich bé’j de boerderé’j van Kramer lei ok ’n stuk. Dor hing ’n hekke dwars over de weg. Um de beeste ien de wei te houe. Mien voader, die toe ien Doornenburg wonde, is duk zat dör die wei gekomme. En hé’j het ok duk zat gezien, datta hekke vaneiges los en dich ging. Zo mar los en dich...
nl.verhalenbank.50425
Mien grötvoader mos bé’j iemes ien Flieren gon slachte. Um bé’j die minse te komme, mos ie nève ’n put. ’n Kjèl, die hi–j goed gekend had en allang dood was, stond bé’j de put, mee zien elleboge opte putraand. Grötvoader mos er eigelijk nèvenop um bé’j de minsen te komme, wor ie zien mos. Mar hé’j deej ’t nie. Hé’j gieng mar ’n flink eindje achterum.
nl.verhalenbank.49757
Wé’j, mien bruur en ik, moste boorde gon hoale bij Betje de striekster. Die wonde onder ’t gemeintehuus. We liepe terug dör de Nimwegse stroat. Onzen Hend zèj ienens: “Kiek, ’n zwarte kat, die vör ons uutlup”. Da leek nie bes. Zwarte katte ware nie te vertrouwe. Ik schupte durrum de kat van de weg af. En we hemmen ze nie mer gezien.
nl.verhalenbank.50415
Voader was ien den oorlog ’14-’18 ien militaire diens. Ien ’t huus, wor we toe wonde, spoktenet. Moeder sliep beneje. En ze hördenet snachs duk knettere en krake, net ofter ’n huus ien braand ston. Ze zat soms hele nachte overeind ien bed. ’n Por joar lotter, toe wé’j doar nie mer wonde, sloegten bliksem ien ’t huus en ’t braandde helemol af.
nl.verhalenbank.50198
Ik heb ok duk heure vertelle over ’t heuske bé’j de brug on ’t kruuspunt Kruusstroat, Kommerdiek, Nimwegsestroat, Galgendoal. Mien voader deej ok veul streupe. Hé’j zèj: “Es ik ’t brugheuske zie, schiet ik ’t dood”. Mar hé’j het ’t nooit gezien. De minse zèje altied, da ge ’t nie pakke kos. Ze meinde vroeger ok, da zwarte katte gevoarlijk ware.
nl.verhalenbank.50166
Ik kwam soaves es ’n keer Jans, de möldersknecht van Hoogveld, tège. Achter ’m liep ’n lillek dier. ’t Leek ’n werwolf. Hé’j had grote klauwe en gloeiende oge. Ik zèj: “Wa hè gé’j dor toch bé’j ou, Jans?” Hé’j zej:“Ik heb niks bé’j mien”. En toe was er ok niks mer. Da gebeurde op ten hoek bé’j de meule. De minse zèje, dat ’t dor altied spokte.
nl.verhalenbank.49723
Ik het ok nog ’t volgende heure vertelle. D’r was ’n schoenmaker gestörve. En hé’j wier begrave. Toe de mins van de begraffenis terugkwame en nèven’t huus opkwame, zatte schoenmaker wer rustig te schoenlappe. Vgl. Bandopname III, verhaal 7.
nl.verhalenbank.50185
De zuster van moeder wonde ien Haldere, on de Kniepsen afweg. Ze hadden ’n heel oud huus. En de minse zeie, dat ’t erien spokte. Gin mins dörfde d’r ien te wonen. Mien moeders zuster wel. Die was nie bang. Op ’n keer kwam er ’n man. Die zei tegen mien tante: “Ge zit hier zo moi. Mar de minse zegge, daj hier nie kun blieve wone, umdat ’t er zo spok. Ik zal...
nl.verhalenbank.50477
Tusse Bemmel en Haldere on den diek, was ’n stuk grond, woar ’t nie zuver was. ’t Was bekend as Peters’ start peske*. De minse zeie, dat ’t er spokte en dat de duvel er huusde. Den ouwe Ederveen gieng geregeld med’n janplezier nor Nimwège nor de mèrt me passagiers. Hé’j mos smèrs langs Peters’ start peske en soaves as ie terugkwam ok wer. En toe gebeurden...
nl.verhalenbank.50476
Op Burkesdam ien Hulhuze tussen den diek en ’t Hof, zat vroeger soaves duk ’n heuske. Da zèje ze tenminste. Da ding kos ge nooit kriege. ’t Liep ow egol vör de vuut. En as g’er dan overhèr wou stappe, wier ’t drek grotter. De gebruurs Derks, die op ’t Hof wonde en tien joar ouwer ware as ik, durfde soaves beslis nie over den dam hèr. En zeker nie, as ze...
nl.verhalenbank.49673
Veuron ien de Duusterestroat, bé’j ’t laand van Deitje Lense, liep ’n breje diepe graaf. Die was volgegroeid met lange rietstingels met mooie, grote plume. Aj d’r soaves langs kwam, kos ’t gebeure, da zonder da ’t wèjde alle plume tegeliek streke en wer overeind kwame. Mar dan mos de moan schiene, want aanders koj d’r niks van zien. Al was ’t bladstil, de...
nl.verhalenbank.45248
Mijn vader vertelde het volgende over mijn grootvader. Drie mannen hadden grote ruzie. Ze stonden met de messen tegenover elkaar. Grootvader werd er bij geroepen. Hij besprak ze met het volgende gebed: God de Vader is met u, God de Zoon is met mij, God de Heilige Geest is tussen ons beiden En die zal ons scheiden. Toen lieten de mannen de messen uit hun...
nl.verhalenbank.49746
Bij brandwonden door water, vuur, vet, olie enz. zowel bij mens als dier, is de gang als bij bloedstelpen. En ’t gebedsversje luidt: Brand, brand, brand, Trek in water en zand, En niet tussen vel en vlees, Genees in de naam van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. Bij verstuiken zegt men: Verstuik, verstuik, verstuik. ’t Versje als bij...
nl.verhalenbank.49733
Hendje Arts het duk verteld, dat ie ‘die en die’, die al lang dood was, terug het gezien. Hé’j gieng smèrs es ’n keer vroeg melke. ’t Begos al ’n bietje lich te worre. Toe zag ie ienens dien dooie mins, die hé’j heel goed terugkende. Hendje zei: “Goeie mèr”. Mar den dooie zej niks. Hé’j liep over ’t gras langs de kant van de weg. ’n Eind wieër klopten ie...
nl.verhalenbank.49693
Dit kan van geslacht op geslacht overgaan. In onze familie is dat misschien wel 200 jaar lang gebeurd. Mijn grootvader, Steven Geveling, heeft het overgegeven aan mijn vader, Willem Geveling, en die weer aan mij. Mijn vader had zes zonen en één dochter. Hij zei, dat slechts één het bespreken kon overnemen. De anderen mochten de woorden wel eens horen of...
nl.verhalenbank.49707
Chries van der Heyden was vroeger bierbotteler. Hé’j had ’n raspjed vur zien wage. Mar dor gieng d’r duk één kapot. Soms wel drie in één joar. D’r kwam es ’n man van de bierbottelarij uut Amersfoort. En die hörde, da de pèrd kapot gienge. De man zei: “Lig toch nie mer te tobbe. Ge mot es ’n keer iemand neme med’n wichelroede um de stal te onderzuke”. De...
nl.verhalenbank.50480
Vroeger mos er snachs bé’j ’n dooie gewaakt worre. Da deje minse uut de burt of goeie kennissen of niet-noaste familie van den dooie. Altied met zien tweeë. Want allinnig dörfde da de meste minse nie. ’n Schoenmaker zèj altied, da hé’j da bes alleen dörfde. ’n Poar grappemakers zèje: “We motten ’m er es tussen neme. As één van ons zien eige dood hil en...
nl.verhalenbank.50455
D’r was ’s ’n vrouw doodgegoan en die kwam terug. En ze verscheen on ’n andere vrouw, die femilie van ’r was. Die vrouw gieng nor de pestoor en vertelde alles. En ze vroeg was ze mos doen, astie vrouw wer terugkwam. De pestoor zèj: “As ze wer terugkum, moj ’r uutvroage, wurrum ze wer teruggekomme is”. En de vrouw, of ’r gees, kwam terug. En ze zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50219
Ik had mien dern opgehold, die ien Oarem diende. ’t Was ien de nach van Goeie Vré’jdag op Poaszoaterdag 1940. Ze had mè de poasdage vré’j. ’t Was heldere moan. Toe we goed en wel Oarem uut ware gefiets, zage we ’n kruus ien de moan. Wa da te bedujje had, wiste we toe nog nie. Mar meer minse haddenet gezien. De volgende mèr zeje sommige minse: “Da vörspel...
nl.verhalenbank.50197
69