Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
563 results
Dutch Keywords: sterven
No. 87. De poorters van Heusden versloegen in 1497 den overste Boudewijn die met zijn Geldersche benden het land tusschen Herp en Hedikhuizen afstroopte. Boudewijn sneuvelde en werd met vele van de zijnen begraven op een plek die "Boukens-kerkhof" werd genoemd. Daarna spookte het er geweldig en nog lang zei men in Heusden " 't spookt als Bouken's geest!" 2)
nl.verhalenbank.46724
1.7. De gloeiende man Voor 'n veertig jaren nog kon men iederen avond of nacht een spook zien, dat steeds heen en weer liep in de Strijpsche hei van de boerderij 'den Tegenbosch' naar "t Klotven'. 't Leek een volwassen man met een gloeiend hoofd; vandaar, dat dit spook in deze streken algemeen bekend is onder den naam van 'de gloeiige'. Verschillende...
nl.verhalenbank.50001
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre. In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Yn Jobbegea stie in hûs dêr woarde elke joun yn kloppe. It klopjen bigong altyd om deselde tiid. Der wie yn dat hûs ris in kear in bern formoarde. Dêrtroch spûke it. De geest fan dat bern kloppe. Us mem fortelde it.
nl.verhalenbank.28276
Een nichie van m'n moeder, die d'r vader was gestorven. En ze kwam van 't station, ze was op 't bruggetje, ze had in de geest haar vader gesproken. Dat had ze zich zo aangetrokken, ze heb dat uitgemijmerd en een poosje later is ze zelf daaraan gestorven.
nl.verhalenbank.126160
Froeger spoeke it op 'e Skeanpaden achter de Rottefalle. Dêr ha se yndertiid in berntsje formoarde. Dat berntsje spoeke dêr letter by 't houtsje.
nl.verhalenbank.25455
Diuwke by Nacht spûke nei har dea yn Garyp fan 'e buorren nei Sumar. Der binne genôch dy't har sjoen ha. Dit is wrachtich wier.
nl.verhalenbank.32481
By de Boppewei yn 'e Westerein spokje twa famkes, mei in read doekje om 'e hals. Der wurdt forteld, dat dy beide famkes dêr formoarde binne.
nl.verhalenbank.30481
Hjir spoeken ek wol berntsjes om dy't gjin rêst founen nei de dea. Dy dounsen nachts om in skuorstile om.
nl.verhalenbank.24241
Op 'e Sumarreheide wie in boereplaets, dêr dounsen nachts neakene berntsjes om in skuorrestile hinne. Men woe wol ha dat dy berntsjes dêr formoarde woarn wienen en de rêst net fine koenen.
nl.verhalenbank.30351
Op Zuiderwoude spookt het weer. Een mijner overleden patiënten, een ruwe man die altijd erg vloekte en om God noch Zijn gebod gaf, levert hem dit. Het komt omdat zijn geest geen rust kan vinden.
nl.verhalenbank.8811
Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!" Doe gong dy man fierder. Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...
nl.verhalenbank.30063
Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes) Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it." Doe krigen Auke en Sjut beide...
nl.verhalenbank.19717
De vergeten bedevaart In de Molt te Schaesberg, in de nabijheid van de Kakerthof, vertoonde zich dikwijls een vuurman. Een moedige man die hem al vaker was gepasseerd, ging op een nacht naar hem toe en vroeg hem wat hij - de vuurman - hebben moest. Deze antwoordde dat hij zich had voorgenomen een bedevaart te doen naar Kevelaer en aan dat voornemen geen...
nl.verhalenbank.43453
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang." Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje." Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
't Spook De ziel van een overledene welke grensstenen had verlegd, had geen rust en zweefde 's avonds door de velden roepende: "waar zal ik hem laten." Op advies van de dorpspastoor moesten de boeren antwoorden: "Waar je hem gekregen hebt." Een kranige boerenzoon waagde dit op een avond als tegenantwoord te geven en met een doffe plof viel de steen neer...
nl.verhalenbank.13219
De heer van het kasteeltje van Eersel moet vroeger een zeer hardvochtig man geweest zijn. Na zijn dood moest hij iedere nacht, tussen twaalf en een uur, rond het kasteel spoken. Het werd op het laatst zo erg, dat niemand meer in het kasteel wilde wonen. Jarenlang heeft de burchtheer hier nog rondgedwaald.
nl.verhalenbank.49815
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
By de Bosk yn Stiensgea, tichte by de buorren, wennen twa âlde feinten en in suster byinoar. De beide manlju hieten Albert en Ate van der Veen. Dy gongen us in kear to jounpraten ergens yn 't west fan Stiensgea, de kant nei Droegeham út. Doe't se yn 'e nacht weromkommen, kom har in âlde frou tomjitte, dy't al in jier yn 't grêf lei. Dy stapte yn levenden...
nl.verhalenbank.18143
Yn 'e Harkema wennet in man fan sa'n fyftich jier. Hy is widner en hat syn wiif forlern. Nou doart er jouns net allinnich it tsjerkhôf yn 'e Harkema foarby, hwant dan komt de geest fan syn wiif by him. Dat is al in pear kear gebeurd, seit er.
nl.verhalenbank.19923
571