Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
16 results
Dutch Keywords: slapen sterven
Het spook op de 'Céramique' In het huis aan de Hoge Barakken te Wijk-Maastricht, waar vroeger een van de directeuren van de Société Céramique woonde, hoorden de echtgenote en de kinderen van de laatste directeur die dat huis bewoonde, en ook de dienstboden, altijd iets over de bovenverdieping lopen. Mevrouw vertelde het aan mijnheer, maar deze gaf daar...
nl.verhalenbank.42999
Spookdieren Hier in Opheusden werd vroeger heel erg over toveren en spoken gesproken, maar vanaf 't elektrisch licht gekomen is, hoort men er nooit meer over. Als hier de vroegere mensen betoverd werden hadden ze altijd pijn in de buik. Sommigen stierven die erg betoverd waren en werden dan niet stijf maar bleven slap. Allerhande figuren zaten bij de...
nl.verhalenbank.13449
In het jaar 1839 spookte het in een boerenwoning te Zunderdorp. Daar woonde een zeker meisje bij haar grootmoeder. Dat meisje heette Alida Moezereen. Het meisje had eenig geld. Iederen nacht werd ze mishandeld. Nu meende men dat de grootmoeder haar bekolde. De gemeenteraad besloot zich met de zaak te bemoeien. Er werd gewaakt door Dirk Broers, een...
nl.verhalenbank.8642
Piter de Graaf en Melle Jans Veenstra gongen op in kear de klaei op om wurk. Doe kom de loft bot opsetten. Sy tochten: wy krije in pak swier waer en dêrom gongen se nei in boer ta. Sy fregen him of se dêr de nachts wol sliepe mochten. "Né," sei de boer, "ik wol hjir nachts gjin sliepers ha." Doe sei Piter: "Och man, lit ús hjir dochs sliepe, hwant jo...
nl.verhalenbank.24416
In Lienden in de pastorie spookt het. Een vorig bewoner, een oude ongetrouwde domineé, die er vele jaren geleden stierf, heeft gezegd, dat men na zijn dood een vuur en een licht aan moest houden, dag en nacht, en zijn portret op een zichtbare plaats moest hangen. Hieraan werd niet voldaan. Sedert spookt hij en maakt vreeselijk veel leven. Meer dan eens...
nl.verhalenbank.39676
Hjir flakby wenne in man, dy wie tyrannich en wreed. Syn wyfke hie in min leven by him. 't Minske wie och sa sacht. Doe't hja stoarn wie seagen guon har letter wol by de daem stean, nou en dan. Trochdat de man har min bihandele hie liet se him net mei rêst. Us mem kom ris let fan in bisite werom. Doe wie 't al oer tolven yn 'e nacht. Doe hied er...
nl.verhalenbank.34603
Gerke Veenstra wie in forwoest man. Syn earste frou wie dea. Doe troude er wer. Willemke hiet syn twadde wiif. As er jouns by syn wiif op bêd lei, hearde er hiel dúdlik klopjen op it bêdsbuordtsje. Syn wiif hearde it net, hy allinne. It wie syn earste frou, dy't kloppe. Hy hie har net sa moai bihandele. It klopjen bigong altyd krekt om deselde tiid. Doe...
nl.verhalenbank.28334
2.5. De scheidspaal Op een gehucht van Eersel woonde in de vorige eeuw een boer, dIe door de drift om zijne akkers te vergrooten, zoodanig was beheerscht, dat hij niet vreesde, den paal welken zijnen akker van dIen zijns buurmans afscheidde, ver voort te zetten, om alzoo eenige roeden grond in te palmen. De brave buurman was geenszins op bedriegerij...
nl.verhalenbank.50045
Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Der wie in âld minske, dat kom to overlijden. It woarde de bern oansein. Mar de iene soan, dy't troud wie, hie in bytsje forkearing mei in oare frou. Hy hie krekt dy deis dat er de deatynge fan syn âlde mem krige mei dat frommes steld om by har to kommen. Tsjin 'e famylje sei er: "Ik kin hjoed net komme, ik kom moarn wol." It wie sa'n fjirtich k.m. nei...
nl.verhalenbank.25706
As in houn spûkgûlt, dan giet der ien dea. Dat komt altyd út. Mar it is ûngelyk hoe't it gebeurt. Sy matte net fêst sitte. Dan binne se binaud. Dan gûle se altyd. Myn frou wie frijhwat siik. Wy leinen op in nacht togearre op bêd. Doe bigong der in houn to spûkgûlen. Ik tocht: As se dat nou mar net heart. As se nou mar slept. "Slepste?" sei se. Ik sei:...
nl.verhalenbank.24095
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Us pake ûngetide ris in kear achter Ljouwert. Hy slepte yn 'e skuorre. Doe sei de boer tsjin him: "Nou meije jo joun net yn dy golle lizzen gean, hwant alles hwat yn dy golle lizzen giet, dat stjert. Ik ha der al hiel faek in kealtsje yn hawn en dat is elke kear dea gong." Pake sei: "Soks meitsje jo my net wiis, dêr leau 'k neat fan." Doe sei de boer: "As...
nl.verhalenbank.32740
Weerkomen. Er bint wel mensen, en doar zegt ze van dat ze weer komen. En dat, dat is wel zo. Net zo as ze west bint, zo komt ze weer; in de geest. Ik heb in Uelsen (Duitsland) ewaarkt en doar is dat gebeurd. Vlak bie de kerke woonde Bonnink. Die Bonnink wur ziek en sturf. Toen ie begraavn was, kwam ie ieder moal weer; ie gung dan naar de kamer, waar ie...
nl.verhalenbank.43914
De Stille Ronde van Bergen-op-Zoom Een graf houdt beider asch vereend; Maar 's ouden geest vindt rust noch vrede In d' ijsbren nacht van 't lijkgesteent', En vaak ontsluipt hij aan die stede Te middernacht als 't stormt en tiert, En regent, als men de uilen Hun grafgezang hoort huilen De weerhaan knersend giert. Het klinkt in den stillen nacht. Leeft de...
nl.verhalenbank.41781
ELLERT EN BRAMMERT Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
17