Datasets - ISEBEL

In N. Brabant op een buitenplaats hoorde men 't spookpaard over de voorplaats rennen in September zonder het natuurlijk te zien te krijgen; ook was daar algemeen 't spookeendje bekend; wie da't zag zwemmen, stierf nog in dat jaar. Zelf heb ik het tot nog toe niet ontmoet.

buitenplaats

nl.verhalenbank.34749

RK: Wat vinden jullie van de verhalen van mensen over spoken? LP: Ik vind 't onzin, maar vind het wel spannend. Wat ze vertellen over die spoken of wat ze gaan doen. Alleen verder, dat ze bestaan, dat geloof ik niet. RK: Vertellen ze wel eens dat het ergens spookt in de buurt? LP: Er is mij wel iets verteld over spoken. Dat ze iets zag met een heks of zo....

bewegen

nl.verhalenbank.41113

Ik het wel es het volgende verhoal gehörd. Vanwie en woar da weet ik nie mer. Ers ien ’n huus ien Gendt spoktenet. Toe hemme ze de pestoor gewoarschowd. En nie de keploan. Want die had nie zovul mach, dat ie ’n spook oan kos. De pestoor kwam en bidde zo lang, tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. ’t Spook mos toe ’t woater over gebroch worre. De...

bidden

nl.verhalenbank.50209

Het 'spoukgat' bij Loppersumkerk Jarenlang, volgens de verteller wel een vierhonderd jaar was er een gedeelte aan de Lopsterkerk waar het 'spoukte'. Kinderen die vaak bij de kerk speelden, kwamen niet bij die plek. Veel ouders waarschuwden hun kinderen daar niet te spelen, want het was op die hoek niet pluis. Vaak werd er binnen de muren vaak lawaai...

kamer

nl.verhalenbank.42710

Grutmoeder zag soaves duk ’n lichje ien ’t keujeshok. Ze zag ’t wel, mar noom er ers nie veul notitie van. Mar toe ze da lichje al ’n poar keer gezien had opte zelfde plek, zèi ze tege d’r man: “Kom es meekieke”. Mar de man zag niks. “Goa d’r dan mar es nor toe, achter ien ’t hok, bé’j de muur. Kiek mar. Doar is ’t. Pak ’t mar”. De man gieng nor de plek,...

bidden

nl.verhalenbank.45727

Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha. Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra). Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...

aangeven

nl.verhalenbank.22097

130. Gerardus Koop uit de Fleerderhoek zag des avonds laat vier grote wagenwielen over de Postweg rollen, 'net of der ne waag of ne koets anzat, mer dee ko'j nich zeen. En et rapten en kraakten ok net of der ne waag an kwam veuren, en n koetsier of voorman ko'j heuren, as e wat teggen de peerde reup, net as gewoon, za'k mer zeggen'. Misschien is dat wel...

avond

nl.verhalenbank.128229

It Swadde-paedtsje wie sahwat oardel meter breed. Oan 'e iene kant wie in dyk mei beamguod, oan 'e oare kant de Swadde, dêr't ek beamguod bylâns groeide. Dêr wie nachts altyd in rolle fyfskaft op dat paedtsje, dat him min of mear forweegde. Dat spoeke dêr om en de minsken dy wienen der bang foar.

angst

nl.verhalenbank.20015

Op 'e Turfloane yn Stiensgea dêr seagen se wol us hwat. Der wie in boerefeint, dy tsjinne by in boer yn 't West. Dy moest alle moarnen dêr hinne en dan moest er de Turfloane del. Hy wie sa'n twintich jier. Mar doe is 't in kear of hwat gebeurd dat der hwat foar him lâns gnoarre. 't Hie in protte fan it lûd fan in baerch. Dat bleau by him de hiele loane...

angst

nl.verhalenbank.21850

By de nije brêge yn 'e Harkema fytste in man, dy woardde dêr altyd beet hâlden, en dochs wie der neat to sjen. It wie in ûnsichtber spoek.

brug

nl.verhalenbank.17539

Tussen twoalf en één, Zien de spoken opte been. Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...

afvragen

nl.verhalenbank.44777

Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had. Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens. Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer. Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...

avond

nl.verhalenbank.44362

D’r woonde op Erremuje ’n visleurder die gêên kinders ao. Ie leefde allêên mit z’n vrouwe. Op ’n zaeterdagaevend gienge ze om ’n ure of tiene ni bède. Ze zeie tegen mekaore welterusten in ze wouwe gae slaepe. Ma ze laege nog ma amper of ze ôôrden in ’t achteruus ’n vreemd geluud. De bestie wi ze in slièpe was tegen de muur van ’t achteruus zōdoende konne...

nacht

nl.verhalenbank.46527

Ja, ik heb hier nog een verhaal en dat gaat over een onzichtbare hond. Die werd vroeger genoemd de Belleman, en zo’n Belleman moet vroeger een lelijke grote hond geweest zijn en een bel om de hals. En je hoorde z’n bel klingelen, je hoorde de hond ook lopen, maar te zien kreeg je hem niet. Pieter Schellens, te Braambosch onder Riethoven in Brabant had...

bel

nl.verhalenbank.69734

Vroeger en dat is waar gebeurd, werden de mensen van de weg getrokken, met paard en wagen, door een geest. D'r reed een boer over de Kamperdijk van Benschop naar IJsselstein. Die wier met paard en wagen in het water getrokken. Door die geest!

boer

nl.verhalenbank.50905

Myn broer en Aen de Haen wienen kameraten. Op in nacht, doe't der in dikke laech snie lei, by 't winter, om healwei tolven hinne, seagen se ris, dat der in man oanstappen kom. Doe't er hast oan har ta wie woard er samar ynienen wei. Doe't se it neiseagen, wie der net in inkel spoar fan oer yn 'e snie. Dit gebeurde by 't Stiennen Pypke tusken Stiensgea en...

's nachts

nl.verhalenbank.12548

e had hier in Cabouw in mijn jonge jare een hofstee en daar beurden de raarste dinge. De koeie liepe zo maar de deel op zonder dat iemand ze had losgemaakt. Ze hoorde op de ruite tikke en nooit was d'r een mens in de buurt. Dat liep op 't lest zo hoog, dat d'r voor gewaakt wier.

angst

nl.verhalenbank.70667

Men moest vroeger ooit de onvoorzichtigheid begaan een hengstenspoor te volgen. Een hengstenspoor was de weg die het paard liep. Als men een hengstenspoor volgde, kon het gebeuren dat men plotseling door een wit paard opzij geslingerd werd. Een lid van de gilde van St. Jan te Oerle reed eens op weg naar huis door zo’n hengstenspoor. Hij heeft het geweten:...

geest

nl.verhalenbank.49804

Sjouk, in dochter fan Abram Kats, spoeke nei har dea. Ate kom har tsjin. "Morgen", sei Ate. Syn broer sei: "Hwat bipraetstû dêr? Der is ommers net ien." "Sjochstû dan neat? 't Is Sjouk." Sy sweefde fuort. De broer seach it net.

aanspreken

nl.verhalenbank.12547

Een zekere Kruithof z'n moeder was naaister en woonde in de Regenboogstraat. 's Nachts vloog daar een wit wief rond het huis, als je aan de deur keek, was het weg. Iedere nacht om twaalf uur liep er iemand hard uit de Regenboogstraat de gracht op. Je hoorde het, maar zag het niet.

horen

nl.verhalenbank.43254

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur