Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dan hoorden ze, op den dijk naar Andel toe, dat daar een spook was, zinne ze. Maar dat spook was een vrouwken met een witte muts op. Of twee koeien op mekaar, da's ok wel gebeurd.
nl.verhalenbank.125556
2.26. Het spook aan de brug te Borkel
Als men de brug tusschen Borkel en Schaft over was, werd de voorbijganger eenen hond zonder kop, ter grootte van een kalf gewaar, die dan een kleinen afstand, vóór of ter zijde hem ging. Dit spook hebben zeer vele menschen des avonds gezien, doch echter alleen als 't donker was. Het deed niemand kwaad. Verscheidene...
nl.verhalenbank.50066
Dwaallichten
zijn 1e (thans) menschen, die geheel en al verkeerd handelen en hun geld en goed verkwisten in gewaagde kansen, koopmanschappen enz.
2e de zieltjes van ongedoopte kinderen.
3e Vuurmannen.
Dezen vond men veeltijds in het Heerenveen te Well, die soms de turfboeren over de kar vlogen en de bedevaartgangers naar Kevelaer schrik en angst...
nl.verhalenbank.35546
De onsterfelijke Mensch.
Het spookte in een oud huis aan de Noordstraat te Terneuzen; dat werd toen door officieren bewoond, nu is het een winkel. 's Nachts was het een helsch rumoer in de kelders en op den zolder. Dikwijls gingen de menschen er naar luisteren; den volgenden morgen was er niets meer te zien.
Men zegt ook, dat in dat huis de hoofdman van...
nl.verhalenbank.35906
Spokerijen.
G. en S. uit Wissekerke liepen langzaam naast hun wagen voort. Zonder dat er iets te zien was, werden ze plotseling tegen den dijk geslingerd. De paarden wilden niet meer vooruit. Ze hadden zeker de spoken gezien, die voor de menschen onzichtbaar zijn.
nl.verhalenbank.39013
Ik het wel es het volgende verhoal gehörd. Vanwie en woar da weet ik nie mer. Ers ien ’n huus ien Gendt spoktenet. Toe hemme ze de pestoor gewoarschowd. En nie de keploan. Want die had nie zovul mach, dat ie ’n spook oan kos. De pestoor kwam en bidde zo lang, tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. ’t Spook mos toe ’t woater over gebroch worre. De...
nl.verhalenbank.50209
Het spook van de Nemerlaer
Jao, ik heb d'r wel ooit van heure zegge, sja ooit, datter hier op 't kestil 'n spook moet zèn. Nooit nie zo veul, mar da ze over 't laontje ginge um twaolf ure, en da ze rondzweefde. Mar ik heb 't zelluf nooit migemaokt. Nou was m'n vaoder ok van gin hel of duvel bang; die zee altij: as ze 't spook hoorde lache, waore ze bang...
nl.verhalenbank.41678
Spook Wannus Raps
Wa mij vroeger veul gedaan heeft was Wannus Raps, echt een Peelfiguur. Er zijn 'n heleboel verhale van. Die kent iedereen daar. Wannus Raps is zo'n spookfiguur. Bel mar d'n irste d'n beste Peelman op en die zal oe wel zegge wie Wannus Raps is. Daar is dieje ouwe thuis. As ge in 't donker thuis kwam moest 'm drage. Dan sprong ie op oewe...
nl.verhalenbank.41591
Der wienen ris twa minsken dy sprutsen togearre ôf, hja woenen ien kjelmeitsje. Doe't se wisten dat hy der oan kaem gongen se boven op elkoar stean.
Doe't er oan har ta wie, sei er: Ik ha wolris twa op elkoar stean sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boppe op.
Doe woarden se sa bang, dat de boppeste sprong fan 'e oare ôf en se naeiden beide hurd út.
nl.verhalenbank.37154
[Nachtmerrie:] Dat is niet alleen bij de paarden. Dat had je bij de mensen
net zo goed. Dat was een soort spook in de vorm van een paard. As de
mensen dat hadden dan kregen ze van die angstige dromen, ze konden d'r
eige niet meer verroeren. Bij de paarden kon je dat zien an de manen, die
ware helemaal verward dan 's nachts. Dan moesten ze het geraamte van...
nl.verhalenbank.126664
Spookbomen
Iets wage tegewordig ok nie mir ziet zèn de spookbome; die hadde 'n fosforiserend effect wa ouwe bome hebbe. As 't warrum gewist is dan beginne ze gewoon te gloeie. Ik heb zelluf wel gezien da erg vermollumd hout begon te gloeien, da gaf dan 'n groenig licht. Dan zinne de mense al gauw dattut spookbome ware, net zoas 's nags as ze alleen mar...
nl.verhalenbank.41660
Spook op het kasteel
Ze zegge da'tut hier op 't kastil in haore ok gespokt heeft. We hebbe hier ok wel us vor spok gespilt. D'r kwaome vil mense kijke. D'r zou hier 'n gravin opgeslote hebbe gezete, die nie wou trouwe mee die en die. En ze zou toen hier omgekomme zèn. De gravin moet bij 't koepeltje begraove zèn, 't bilde venneke noeme ze da nou. Bij 't...
nl.verhalenbank.41648
"Het spookt in het Huis ten Dijke (het Dijkhuis) te Pieterburen.
Om er te komen moet je door hoge weilanden heen.
Het was vroeger een kasteel van generaal Sonoy en zijn moor, en zij hebben d’r een hoop mensen vermoord. Ik ben er zelf ook geweest, ‘s nachts natuurlijk. It gives u the creeps."
nl.verhalenbank.49939
Spoken
Dat 't hier in Gèssel ok hit gespookt he'k us moeder wel heure zegge; da de miense nie te bed durrufde. Ze hebbe ze ok gezien, spoke zèn wit. Us moeder is nou 'n jaor of zes dood, mar die kos 't nog wel vertelle. Die spoke kwaome snaags. Hier wonde in de Heuvelstraot vruuger ok 'n vrouw, 't spook zinne ze. mar wattur bij heur geburt is, da wik nie.
nl.verhalenbank.41556
No. 102. Als men de brug tusschen Borkel en Schaft over was, zag men een hond zonder kop, die bijna zoo groot was als een kalf. Hij volgde de menschen op een kleinen afstand, zonder ooit iemand kwaad te doen. Na 1880 heeft hij zich niet meer vertoond.
nl.verhalenbank.46752
No. 73. De stampvoet vertoonde zich vroeger op het gehucht Heers, onder Veldhoven, tusschen twee wallen, den Rein en den Hoopeil. Op 't onverwachtst kwam het met woest gedruisch aanrennen, wierp de menschen tegen den grond, en holde met zwaren hoefslag voorbij. 1)
nl.verhalenbank.46707
Vos, zo heette de man, zag sums geesten van mensn, die overleden waren. Zo vertelde hij:
“Lesten heb ik H. weer gezien. Ik zag hum over t woater noar mie toe komen. Pas in zo'n geval op, da-je hum gien hand geeft, want dan verbrandt de hand.
Ik heb hum mien buusdoek toestookn en kiek, de doek verbrandde ook.”
nl.verhalenbank.43608
Van begraven schatten. D.
Te Bennekom was indertijd een notaris die veel menschen onrechtvaardig behandeld had. Toen hij gestorven was kon hij in zijn graf geen rust vinden, maar elken avond kwam hij in zijn huis spoken en dan zag zijn vrouw hem altijd naar een hoek van zijn kamer gaan; daar bleef hij een tijd zitten en verdween dan weer.
Natuurlijk vond...
nl.verhalenbank.35031
Spook op kerkhof
Das nog uit d'n oorlog. In d'n oorlog zat onder de Calvarieberrug op de ouw kerrukhof zat de luchtbescherreming; die ware dus in verschillende groepe, die zate dus altij me enkele mense te wake. Nou hadde 'n heel stelleke, die bang ware om om twalluf ure 's naags op 't kerrukhof te zijn. Nou hadde daar 'n Braak Hooft noeme ze 'm, bij, en...
nl.verhalenbank.41669
Us beppe hie har de maeijes yn Oerterp as faem forhierd by in boer. Pake Harm hie doe al forkearing mei har. Op in snein-to-joun soed er nei har ta. Hy moest oer in planke hinne. Mar de minsken warskôgen him.
"Dêr matte jo noait oerhinne, hwant dan fordrinke jo," seinen se. Forskate lju binne dier al forsûpt. De kweade sit dêr en dy past op as der guon...
nl.verhalenbank.17571
