50 results
Dutch Keywords: geestverschijning
Vóór de overstrooming van het zeewater in 1825 zag men soms in de nabijheid van Dijken in Doniawerstal 's nachts eene witte verschijning, meestal met de ellebogen rustende op een landhek. Na de overstrooming is dit spook niet meer gezien.
nl.verhalenbank.69807
Vijftig jaren of reeds langer is het geleden, toen op zekeren avond twee schippers met hunne vaartuigen naast elkander, eigenlijk achter elkaar, in den Tjonger aan wal lagers. Een schipper alleen zou het niet gewaagd hebben daar te overnachten. Het was immers bekend, dat daar iederen avond een spook langs den met laag hout begroeiden oever wandelde. Het...
nl.verhalenbank.69792
Ook kon men daar een oud vrouwtje met een mandje aan den arm ontmoeten. Van haar gold het eveneens: nauwelijks verschenen of ook weêr verdwenen.
nl.verhalenbank.69796
Te Oudemirdum spookte nog in September 1890 een man zonder hoofd.
nl.verhalenbank.69785
Eene vrouw te Boyl, geloovende aan <> of <> , zooals men het daar noemt, verzekerde, dat zij op zekeren nacht eene pastorie aldaar had hooren bouwen, en dit had plaats eer er nog sprake van was, dat Boyl eene afzonderlijke gemeente zoude worden. Dit geschiedde in 1860.
nl.verhalenbank.69811
Het kleine torretje, dat in het hout van meubelen en betimmeringen binnenshuis een getik kan maken als van een horloge, noemt men in Friesland het <>.
nl.verhalenbank.69820
Liep iemand daar bij nacht, dan kon hij onverwachts een wit veulen in vliegende vaart zich voorbij zien snellen, waarna het plotseling verdween.
nl.verhalenbank.69795
In het noorden van Ferwerderadeel meende men zeer lang geleden op zekeren avond de letters O W N in de lucht te zien. Iemand met een profetischen geest las daaruit: O Wee Nederland! - Maar een snaak was van meening dat de beteekenis ook kon zijn: O Wij Narren!
nl.verhalenbank.69806
Een veer, waar men met een schuitje of pont menschen over het water brengt, heet in Friesland een overzet, ook wel overhaal. Komt men van den kant waar het overzettershuis (veerhuis) staat, dan laat men zich overzetten, komt men van de overzijde, men laat zich overhalen. Voor ongeveer vijftig of zestig jaren was ergens in Friesland zulk een overzet, dat...
nl.verhalenbank.69793
In sommige boerenhuizen hoort men ‘s nachts of 's avonds de karnmolen gaan. Dit komt meest voor in zeer oude huizen, waar gedurende misschien wel meer dan anderhalve eeuw honderdduizenden ponden boter met hulp van den karnmolen zijn gemaakt. Onversaagde lieden hebben 't wel gewaagd op zoo iets los te gaan om het te onderzoeken. Maar dan vonden zij alles...
nl.verhalenbank.69812
Niet zelden blijft het bij 'horen en voelen', in de verhalen over ontmoetingen met spoken. Maar soms laat een geestverschijning zich zien. In zijn boek Spokerijen in Amsterdam en Amstelland verzamelde er J.R.W. Sinninghe volksverhalen, waaronder de historie van de Amsterdamse metselaar, die het niet bij een krakende traptree liet. De man lag, na een val...
nl.verhalenbank.39322
Oudtijds huisde te Molkwerum een onderaarsch hokkeling, d. i. een kalf van een jaar oud of iets minder. Zoo dikwijls in een huis iemand sterven zoude, vertoonde dit kalf zich buiten voor het venster en zag er door, gewoonlijk kort voor het sterfgeval en zonder aanzien des persoons. Het was de duivel in eigen persoon, die onder deze gedaante verscheen.
nl.verhalenbank.69822
Een geestenziener te Eernewoude zag, op het breede water waaraan dit dorpje ligt, eene stoomboot varen toen nog niemand er van droomde dat er van Drachten op Leeuwarden stoombooten in de vaart zouden worden gelegd. Zoo heeft men ook hier en daar het razen van spoortreinen gehoord, jaren voordat er sprake was van spoorwegen in Friesland.
nl.verhalenbank.69805
In Legemeer liep voor jaren 's nachts een witte juffer. Een paar jonge loshoofden, die op een zondagavond er op uit gingen om, naar zij spottend zeiden, die juffer een bezoek te brengen, zijn leelijk weggekomen. - Aldus eindigt wel meer eene spookgeschiedenis. Het slot laat iets te raden over en wil zeggen: Weest maar niet te lichtzinnig tegenover zoo iets.
nl.verhalenbank.69788
't Verhaal gaat, dat jaren en jaren geleden, maar dat was in Brakel, daar heb je de Spijker, dat is een overblijfsel van 't kasteel. daar is een dominee geweest en die heb op 't Spijker gewoond. Die dominee heb z'n eige verhange. En 't verhaal gaat, hij komt 's nachts om twaalf uur door de schoorsteen en dan gaat ie spoke. Hij gaat van 't Spijker naar 't...
nl.verhalenbank.125598
In het Vierhuis, eene knappe boerderij onder den klokslag van Leeuwarden, placht het ook schrikbarend toe te gaan. Daar was vroeger een kamertje, door de bewoners het blauwe kamertje genoemd, omdat het blauw geschilderd was. De deur van dit kamertje kon men nooit gesloten houden; men mocht haar sluiten zoo men wilde, men vond haar na verloop van wat...
nl.verhalenbank.69813
In de nabijheid van het boomrijke dorpje Wouterswoude zijn voetpaden, die men de Halepaden noemt. Hier spookte nog geen veertig jaren geleden een naakte man. Vele jaren vroeger was hij ook reeds gezien. Hij vertoonde zich meest in de maand Augustus, als de veldvruchten van het land waren gehaald, en dan zoowel bij dag en bij schemeravond als bij nacht. Er...
nl.verhalenbank.69791
Een nichie van m'n moeder, die d'r vader was gestorven. En ze kwam van 't station, ze was op 't bruggetje, ze had in de geest haar vader gesproken. Dat had ze zich zo aangetrokken, ze heb dat uitgemijmerd en een poosje later is ze zelf daaraan gestorven.
nl.verhalenbank.126160
By de Bosk yn Stiensgea, tichte by de buorren, wennen twa âlde feinten en in suster byinoar. De beide manlju hieten Albert en Ate van der Veen. Dy gongen us in kear to jounpraten ergens yn 't west fan Stiensgea, de kant nei Droegeham út. Doe't se yn 'e nacht weromkommen, kom har in âlde frou tomjitte, dy't al in jier yn 't grêf lei. Dy stapte yn levenden...
nl.verhalenbank.18143
Mijn moeder vertelde me van zo'n geval uit de omgeving van Waddinxveen. Daar was een man, die met de helm geboren was. Die man ging op een avond met z'n vrouw ergens heen, lopen vanzelf, zoals dat in vroeger dagen de gewoonte was, en opeens trok die man z'n vrouw mee de wegberm op en hij zei: "Laten we even wachten". Die vrouw vroeg natuurlijk waarom....
nl.verhalenbank.70006
30