Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...
nl.verhalenbank.46703
Nou dat heb ik nog wel 's hore vertelle, vroeger zaote de minse netuurlijk veul meer om 't ope vuur, bij de haord wit jie wel, in de winter jao. Ze hadde netuurlijk nog gien elektrisch en zo. En dan wiere d'r van die soort saoge's of wat ok verteld of iemand die zee 'Ket een spook gezien' mor dan was t'r hil gien spook, je had gien buiteverlichting ok...
nl.verhalenbank.39652
Katten, die in de nacht de mensen die nog op pad waren, geluidloos volgden en spoorloos verdwenen. Er is een verhaal van een kaarter die op winteravonden bij den pastoor ging kaarten en altijd op zijn thuisweg door zo'n spookkat werd gevolgd, tot de pastoor 't dier zegende en 't verdween. Moet in Dieteren zijn gepasseerd. Ook sprong zo'n kat den mens...
nl.verhalenbank.13531
Het Witte Wief van de Friezeberg
De weg van Rijssen naar Enter is vooral bekend als de spookweg. Vroeger liep langs de eerste helft van die weg door een rij dennen ongeveer 4 meter breed een voetpad dat door de meeste voetgangers gezocht werd om van de schaduw op de anders zoo stoffige zonnige weg te genieten. 's Avonds zou zich daar echter geen...
nl.verhalenbank.13638
Spookdieren
Hier in Eemnes, werd vroeger wel beweerd, dat er 's avonds zwarte katten op de weg liepen, deze hadden vurige ogen, en als men ze 's avonds op de weg tegenkwam, dan was men ongelukken te verwachten. Steeds moest men midden op de weg blijven lopen, omdat de katten langs de kant bleven. In de huizen kwamen ze nooit, want daar was licht, en tegen...
nl.verhalenbank.13312
Yn 'e Koaten spoeke in dikke, swarte houn om, yn 'e nacht dy't de lju kearde en in soad minsken bang makke hat.
To Kollumersweach wie krekt sa'n beest yn 'e nacht warber.
nl.verhalenbank.15768
Op de padvinderij werd een verhaal verteld van een man die had een gouden beentje. En die, in plaats van een houten been had hij een gouden been, omdat hij zo rijk was. En toen hij doodging. En zijn broer geloof ik, ja zijn broer die stal dat gouden beentje uit zijn graf. En ’s nachts kwam dan die man, die kwam dan terug en die (spookstem) ‘wie heeft mijn...
nl.verhalenbank.42569
De Witte Dame
Men spreekt hier nog over "De Witte Dame", langs de Schelde, bij het Hellegat. Die Hellegat was voor enige jaren bijna geheel ingepolderd. Op de witte dame rust een vloek. Ze is in tooverbanden geslagen. Elke eeuw komt ze in donkere nacht, te klokke twaalf uur, meest wanneer de storm raast, wandelend over de Scheldedijk. Ze schrijdt zwijgend...
nl.verhalenbank.13481
Witte Juffers
Op een najaarsdag, misschien wel vijftig jaar geleden, reden mijn broer Sio en ik naar Middelburg om een voer hooi af te leveren. Hoe het kwam weet ik niet meer, maar we kregen woorden met den hooikoopman, en toen we wegreden riep hij ons nog na, dat hij ons wel zou krijgen.
't Duurde een heelen tijd voor we onze zaken in de stad hadden...
nl.verhalenbank.38972
Doanao hef ze hier en doa wa es maol wier speuk zein; zie is maol van de Raotger köm'm; ok met 'n geval, at doa wat jôngs was doa hen west en doe kömp ze duur Huie hen en doa is ea maol ne witte dame temeut köm'm en die is 's nachens vuur ea oet de de stie gaon.
nl.verhalenbank.128389
De vrouw van de wagenmaker, dat was een heks. Op 't Sluis[1] had je ok een heks. Dat woninkie bij 't Sluis, dat was een spookhuis. As je daar 's aves hene ging, je kwam d'r niet go.ed voorbij.
[1] buurtschapje tussen Ameide en Tienhoven
nl.verhalenbank.70580
Spookdieren
In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...
nl.verhalenbank.13450
Op de weg van Swolgen naar de Maas bij Blitterswijck was op een zekere plaats een hek, met wallen. 's Nachts kwamen uit de richting Swolgen 2 witte paarden (schimmels) op ieder daarvan zat een dame. Als ze bij het hek kwamen, gingen ze met paard en al ineens erover heen, verdwenen in de richting van de Maas.
nl.verhalenbank.13525
Mien voader het wel es verteld, dat op Burkesdam vroeger soaves duk ’n kenieneke zat. Voader prebierde ’t wel es te vange. Mar da gieng nie. Hé’j trok zien jas dan uut en wou ’t kenien er dan onder gooie. Mar ielke keer, as ie d’r onder zat, floeptenie d’r gaauw wer under uut. Ze hemmen ’t nooit gekrege. Da kenieneke - sommige zèje, dat er meer ware - was...
nl.verhalenbank.49690
H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...
nl.verhalenbank.128533
Over Spookdieren
Een oude man vertelde mij het volgende: "Het is mijn vader gebeurd, hij heeft 't mij vaak verteld, en daarom heb ik het steeds geloofd, want hij vertelde nooit iets aan ons kinderen wat niet waar was. Vader werkte vaak bij een boer, die woonde eenzaam in het veld op een afgelegen boerderij. In de winter was het dan steeds donker als hij...
nl.verhalenbank.13478
Veurloop besteet dus, man d'r was vrouger ook wol biegeleuf, woor 'k niks van watn wil.
Dainde bie ons in de buurt 'n wicht, dai heur voader oarig wat zoopn hef; kerel was geregeld doen. Dou e loater sturm is, zee 't wicht: “Ons pabbe zien geest zweeft tussen Mussel en Onstwedde hen en weer en ook bie ons om 't hoes.”
Zai mainde dat werkelijk en was woles...
nl.verhalenbank.44147
Toe ik nog zo’n kleine jonge was van ’n jaar of tien, liep ik soaves es ’n keer mee mien moeder van de Hagevoort nor Gendt. ’t Was ’n stille weg en ’t was bar donker. Opens zage we langs de weg, oan de kant van de weg, ’n meneer mie ’n hoge hoed op, helemol ien ’t zwart. Hé’j was niet te kenne en hé’j liep stil over ’t gras. We zèje: “Goeien oavend”. Mar...
nl.verhalenbank.49699
Witte Juffer
Mijn vader vertelde mij meermalen dat een buurman van ons, die 's nachts (vermoedelijk bij maanlicht) aan het maaien van gras bezig was, de witte "jomfer" (juffer) gezien had. Hij had haar oplettend gadegeslagen. Op een gegeven oogenblik moest zij, volgens berekening van den ziener, voor een sloot komen. Hij zag haar niet springen. Zij...
nl.verhalenbank.13529
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
