Datasets - ISEBEL

2.69. Het onbevreesde spook Jan-Michiel Betz (Bits genoemd), kleermaker te Bergeik, een geboren Duitscher en een braaf man, was ten jare 1827 op het Loo aan het werk en bleef in dit huis tot omtrent middernacht al pratende den tijd doorbrengen. Met het oog op het late uur bood men hem aan, dààr te overnachten, maar hij besloot evenwel naar zijne...

angst

nl.verhalenbank.50110

No. 99. In de eerste helft van de vorige eeuw heeft geen spook zooveel van zich doen spreken, als de spookhond van Bergeik. Meestal vertoonde het dier zich 's nachts tusschen het dorp en de Broekstraat, waar het den voorbijgangers den schrik op het lijf joeg. Op zekeren nacht kwam iemand langs de Zandkuilen, waar sinds jaren een eikenbosch staat. Daar...

angst

nl.verhalenbank.46749

Spoken zweven op kerkhof rond Mijn vader zaliger vertelde ons altijd dat 't spookte op 't kerkhof. Maar wij geloofden 't niet. Wij besloten dan eens te gaan zien op 't kerkhof. En werkelijk, rond twaalf uur zagen we witte gedaanten boven de zerken zweven. Wij renden allemaal snel naar huis en sindsdien hebben we ons vader altijd geloofd als ie over...

allemaal

nl.verhalenbank.35765

Geesten kan je zien in de bomen. Het zijn net witte wolken. Ze gaan door de toppen van de bomen.

bomen

nl.verhalenbank.50930

DE ONDERAARDSCHE GANG. lemand te Maastricht hoorde wel dikwijls 's nachts gestommel in zijn kelder. Hij was een man, die geen angst kende en zoo ging hij dan op een keer, toen hij het gestommel weer hoorde, naar beneden. in den kelder gekomen, viel hem van schrik de lamp, die hij droeg, haast uit de handen. Daar liep een donkere gedaante been en weer,...

angst

nl.verhalenbank.42979

2.64. Een spokende hond te Bergeik Geen spook te Bergeik schijnt in de eerste helft dezer eeuw zoo menigmaal ontmoet te zijn dan dat hetwelk tusschen het dorp en de Broekstraat, ofwel noordwaarts dit gehucht aan het binnenpad, des nachts de voorbijgangers verschrikte. Moeste ik al de gevallen hiervan meedeelen, dan zou ik gewis al te lang zijn. Daarom...

aankomen

nl.verhalenbank.50105

Pake dy kom us op in joun fan Drachten. Hy soe wer nei de Kompenije ta. Doe seach er op 'e Schwartzenberchloane in wyt ding foar him útsweven. It wie in hiele kamp lân fóár him. Doe gong it oer de wyk en fuort wie 't.

man

nl.verhalenbank.22181

Myn broer Foppe wie ris op in winterjoun om in ûre of acht, njoggen yn 'e Harkema nei bûten ta gong. Hy wenne yn 'e Fûgelkamp. Hy soe oer in sleat hinne, doe seach er twa neakene famkes. Hy woarde sa bang dat hy is weromgong. Dy beide famkes sweefden.

avond

nl.verhalenbank.10685

Spook van het kasteel D'r heet 't hier veul over gegaon, dattut 'r spookte op 't Haores kasteel. Ik heb d'r ok wel us over heure vertelle. Daor zou dan 'n jonkvrouw vermoord zèn deur d'r man, of in elluk geval deur de baron van 't kasteel. En die zweeft nou nog altij - zegge ze - rond achter 't kasteel om er te spoke. Ze moet er vermoord zèn en toen...

baron

nl.verhalenbank.41698

Spookbomen Iets wage tegewordig ok nie mir ziet zèn de spookbome; die hadde 'n fosforiserend effect wa ouwe bome hebbe. As 't warrum gewist is dan beginne ze gewoon te gloeie. Ik heb zelluf wel gezien da erg vermollumd hout begon te gloeien, da gaf dan 'n groenig licht. Dan zinne de mense al gauw dattut spookbome ware, net zoas 's nags as ze alleen mar...

's nachts

nl.verhalenbank.41660

Varende Vrouw Algemeen was ±1890 'n vrouwtje bekend, dat dwars door muren en huizen, zonder benen, geluidloos voortliep. Grootvader, nadat hij er doorheen gegrepen had, nam z'n klompen in de handen en vluchtte ijlings. Niemand geloofde in haar bestaan, maar velen moesten 't geloven, nadat zij haar zelf gezien hadden.

been

nl.verhalenbank.13253

Piter hountsje (=Alma) en Sytse Jager wienen togearre op in nacht oan 't murdejeijen. Doe't se yn 'e Fûgelkamp wienen (yn 'e buert fan Spineta) kamen de beide hounen samar ynienen by har, deabinaud. De dieren raesden it út. Doe't de beide mannen om har hinne seagen, waerden se twa neakene berntsjes gewaer, dy sweefden dêr om. Se sweefden nei in dobbe ta....

angst

nl.verhalenbank.17563

Spookdieren Een boer vertelde mij dat zijn vader (nu 100 jaar geleden) als hij op handel uitging (bijna altijd 's avonds) naar Heere of Leende van vee te kopen of van vee van de hand te doen, natuurlijk te voet, over zandwegen en paden (er waren toen nog geen harde wegen), door heide en bomen meermalen opgeschrikt werd door gekrijs van vermoedelijk wilde...

boer

nl.verhalenbank.13455

Wite wiven dy sweven hjir froeger boven de heide om.

hei

nl.verhalenbank.23380

Op 'e heide sweefde froeger in gleone man.

gloeien

nl.verhalenbank.26197

No. 125. Lang voor Sint Wilbert hier rondwandelde om de menschen te bekeeren tot het Christendom, doolden hier heksen en spoken rond. Ze hielden hun avonddansen in de eenzame velden aan de randen der bosschen. Het waren vrouwen uit de omgeving, die veranderden in katten en op een ziftje door het luchtruim naar de nachtelijke bijeenkomsten voeren. Een...

bespotten

nl.verhalenbank.46829

Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns." Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...

fiets

nl.verhalenbank.31902

Germ Smous (= Tuinstra) en syn jonge Mindert kamen us fan 'e klaei ôf. Doe't se oan 't Knjillisdjip ta wienen, rêstten se even. 't Wie dauwich waer. "Heit, dêr komt hwat oan", sei Mindert. "Hwerdat jonge?" "Dêr, sjoch mar." "Sweeft it, of giet it?" "It sweeft." "Set dan sok." En der roannen se hinne sa hurd as siet de duvel har achternei. (dit verhaaltje...

algemeen

nl.verhalenbank.17680

Yn Burgum, tichte by de Simmerdyk, seach ik in wazige figuur. It wie de gestalte fan in minske, mar ik koe it gesicht net sjen. It biweegde, mar it roan net. It sweefde. De earms hâldde it by de siden lâns. Sa glied it oer 't lân. Ik seach der nei. Bang wie 'k net. Ik woe der hinne, mar doe't ik der by wie, wie 't ynienen fuort. Ik seach it oan foar...

armen

nl.verhalenbank.37731

Ien fan 'e soannen fan Durk Jarings hie yn 'e herberch west to Jistrum. Hy soe nei hûs ta. 't Wie let yn 'e joun. Doe seach er dêr tichte by de Spûkloane in wite gestalte, dy't dwars oer de wei hinne sweeft nei de oare kant ta. 't Like de gestalte fan in minske. Hy is werom gien nei Jistrum, hy doarst dêr net lâns.

gelijken

nl.verhalenbank.31406

151

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur