Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Myn man syn heit hie in pottekar in froeger jaren.
Dan gyng it hynder nachts so gruwelijk tekeer.
Nachts kwam de nachtmerje. Dy flocht flechten in de manen. Dat docht se sear, segge se.
Minsken hebben ook last van nachtmerjes. Een nachtmerje is een frommeske.
Ik hew wel papier in 't sleutelgat doen en de toffels omkeard foar 't bed set. En duveldrek onder...
nl.verhalenbank.25087
Op in joun hienen wy to praten west. Yn 'e nacht kamen wy werom. Doe kjirme en krolle stammerige Harm dêr op it lân om en hy rôp mei in aeklik lûd: Sy slagge my dea! Sy slagge my dea!
Ik kaem by him en sei: Der is net ien, jong, dy't dy dea slacht. Mast mar sjen, datst op bêd komst en de doar fêst. Doe gong er nei hûs ta. Ik hie wol yn 'e gaten, dat it de...
nl.verhalenbank.16101
Op in moarn bitiid - al jierren lyn - wie der in man fan 'e Westerein, dy't yn 'e Klonjes wenne, alhiel fan 'e wize. "Myn bern is bitsjoend!" rôp er, "myn bern is bitsjoend!"
Trije krânsen hienen se by 't bern yn 't kessen foun.
Doe is er nei Jonge Jan tagien, de duvelbander fan it Wytfean. Dy hat him guod mei jown en it bern is yn leven bleaun.
nl.verhalenbank.16050
Wy ha njonken Anne Teats wenne. Dy hie in bern, dat jammere altyd mar. Wigers Syts wie by harren yn 'e hûs. Hwat hjir stikken is, sei Teats, wyt ik net. Kin men dat berntsje net stil krije?
Doe gong Teats der út. Doe lei se in stikje duveldrek ûnder 'e drompel mei in krúskekaei en in koetseprikke (lijsterbes) mei in krús der op.
Dêr mei neat oer komme,...
nl.verhalenbank.17002
Wie der in bern bitsjoend, dan gongen se nei Wopke duvelbanner ta, dy't in drankje rémakke.
Se moesten de krânsen út it kessen nimme en dy forbrânne. It gebeurde wol gauris dat se dan meiiens mar it hiele bêd forbrânden. Alles moest dan ticht wêze, der mochten gjin iepeningen yn it hûs wêze. Se tochten dan dat se de kweade geasten forbrânden.
nl.verhalenbank.29820
Guon lieten mei skoppenboer in flesse drank komme. Dat wienen duvelskunsten. Der gong in lege flesse fuort en der kaem in folle flesse werom. Deselde dy't de lege flesse mei de kaert der oan weiset hie mocht de folle flesse net oannimme; dat moest ien fan 'e oaren dwaen. Waerd dat net dien, dan gong it raer mei deselde dy't de lege flesse oerjown hie. It...
nl.verhalenbank.29940
Yn Dokkum woonde Trien-mooi. 't Was een tsjoenster. Se rookte ook wel een piepe. Een test, daar spuide se in. As kienders sagen wij bij haar door 't raam hin.
Trienmooi streek altyd over myn haar en myn rug. Dan sei se: "Wat bistou een mooi famke, wat bistou een leaf famke."
Moeke sei: "Denk der om, kom niet te dicht bij haar 't is een ouwe tsjoenster."...
nl.verhalenbank.24284
As jy oan 't tsjernjen wienen en dêr kaem in âld-wiif oan, dat net fortroud wie, en dy struts der mei de hân oerhinne, dan woe der gjin bûter komme. Dan wie de boel bitsjoend.
Dêrom leinen de minsken altyd duveldrek by de keldersdoar del. hwant de tsjoensters moesten gjin kâns ha om hjir of dêr lâns to kommen.
nl.verhalenbank.37370
In Dokkum het in dokter woond, die had een kiend, dat was ziek. Hy gaf it kiend gud, maar hij kon 't niet genezen. Doe ging hy naar Joost Wiersma to Eestrum. Hy ging der yn 'e nacht heen, hij wou 't niet foor anderen weten. Joost het it kiend genezen.
nl.verhalenbank.24286
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Doe't ik in jonge baes wie wenne der by ús yn Moarmwâld in âld wiif, Baeije. Dy gong foar in tsjoenster troch. It minske koe rekkenje noch skriuwe. Mar dy wienen der doe wol mear. Dêr siet ik as jonge in bulte, hwant ik wie kammeraet mei ien fan har jonges. Hja wie ús buorwiif sahwat.
Doe't ik troude kaem ik yn 'e Falom to wenjen.
Ik sei tsjin 't wiif:...
nl.verhalenbank.24713
Ik ha 't faek sjoen, dat ús hynder de nachtmerje hawn hat. It hynder hie in hynstedek oer, dat wie noch fan ûnder tsjinst wei. 't Wie fêstknope fan alle kanten en 't wie oeral ticht, mei in gat foar de kop, dat dy der troch koe. Ek foar 't boarst wie 't fêst. Dat allinne in minske koe 't los krije. 't Hynder siet ek noch mei in ketting oan 'e balke fêst....
nl.verhalenbank.16063
Bontsje Keke wie froeger in forwoest man. Hy joech om God noch syn gebot en wie in great spotter. It gong him noait to mâl. Doe't er tusken de fjirtich en fyftich wie, lei er ris op in kear to jirappelsykjen op in stik lân op 'e Sweach, dat oan 'e wei lei.
Doe hie dêr in man west, dy't alles sjen moest.
Keke hie dat doe noch net; dy seach doe noch gjin...
nl.verhalenbank.29515
Op in kear kaem ik om in ûre of trije, fjouwer yn 'e moarn by de faem wei. Ik wie allinne. Doe't ik by de Swadde wie, kom der ien hiel hurd achter my oan stappen. Dy helle my yn en stapte sa nei oan my, dat hy trape my sahwat op 'e teannen. Ik tocht: Nou ha 'k der west, hwant dit is de boaze. Ik moest op 'e boom fan 'e Swadde rinne, sa nei kroep er my...
nl.verhalenbank.16054
It gebeurde ris dat der in bern van my bitsjoend rekke. Doe wenne ik hjir al. Doe ik nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke joech my in fleske mei guod. 'k Moest der goed op passe dat it fleske net stikken rekke, sei er, hwant dat koe gebeure. As it iene of oare my tsjin 'e jas oan stompte dan gong 't fleske stikken.
Healwei de Swâdde yn Twizelerheide moest ik...
nl.verhalenbank.24711
De Hege Tsien is in great plak lân. Froeger wie dat perseeltsjelân, dat waerd forhierd oan allerhande minsken. It gebeurde wol gauris, as wy dêr oan 't wurk wienen, dat dêr in keardel op in wyt hynder oer de foarikkers hinne ried. Dat wie op 'e ein fan 't lân. As wy der nei seagen wie er ek samar wer wei. Dat hynder en dy man spokken dêr om.
Dêr mat...
nl.verhalenbank.25202
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid.
Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide.
De minsken wienen allegearre earm.
Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Stammerige Harm syn skuorke moest dutsen wurde. Ruerd Schutter en Ielk wennen by him yn. En Ielk har heit ek noch. Der wienen twa man om to dekken. Alde Harm sei: Ik sil even molke helje by Japik wei en dan sil ik ek koeke meinimme, dan kinne wy aenst kofje krije mei in stik koeke der by.
Ik mat even sinten ha, sei er. Doe krige er in blikken...
nl.verhalenbank.16098
Ik wie al troud en ik wenne hjir in eintsje fandinne oan 'e reed. Ik hie op in jountyd nei de Triemen ta west, nei myn swager om in pear lammen dy't ik fan him kocht hie. Ik mocht froeger graech hwat handelje. Ik gong wer nei hûs en kom op 'e reed, doe wie 't yn 'e nacht, om sa'n ûre of alve, tolve.
Oan dizze kant fan 't hûs wie in krimpe. Doe't ik dêr...
nl.verhalenbank.24708
