Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show Only Popular Place of Narration
Narrator Gender
close
35 results
Place of Narration: Hurdegaryp
Der wie in man, dy krige jild fan 'e duvel. Hy moest de siele ôfstean op ien bitingst nei: As er de duvel hwat opdroech, dat er net folbringe koe, dan koed er syn siele hâlde. Doe't de duvel kom om him to heljen, skodde dy man in sekfol earten en beantsjes trochinoar. Dat moest de duvel yn safolle tiid skift ha. De duvel hie dat gau foar inoar. De man...
nl.verhalenbank.20556
Dy't jild fan 'e duvel ha wol moat mei in swarte kat yn 'e sek yn 'e nacht trije kear om 't tsjerkhôf rinne. Dan stiet dêr ien, dy mat er de kat jaen. Thús mat er in swarte sok oan 'e line hingje jouns, dan is dy de oare moarns fol jild. In grize sok jowt neat. Mar nei 14 dagen is sa'n ien dea.
nl.verhalenbank.31056
By Sjoerd en Tryn op 'e Sumarreheide gong it altyd op in kaertspyljen. Sjoerd siet fol fan flokwurden. Hy stjûrde samar in kaert út en in lege flesse en dan sette de duvel even letter in flesse drank op 'e reinwettersbak del.
nl.verhalenbank.19781
Hinse Jehannes, de duvelbander fan 't Swartfean, mocht graech in slokje. Op in kear hied er op Nijtap oanstutsen. Hy rekke smoardronken. "Dit wurdt al hwat, Hinse", sei de kastlein. Hinse sei: "Der mat ien mei my, dy kriget tsien goune." Dat gong oan. De feint moest mei. Mar dy wie tige bang en skruten foar Hinse. Doe't se by 't Peinder tsjerkhôf kommen,...
nl.verhalenbank.20554
Der wie in boer, dat wie in forwoesteling. Hy wie altyd gleonhastich en net in arbeider dy't it by him úthâlde koe. Op in kear hied er wer in arbeider, doe moest der ploege wurde. It wie al let yn 'e joun en it wie ûnmooglik dy greate hoeke lân foar de nacht noch to ploeijen. Dat de arbeider sei tsjin 'e boer: "Freegje de duvel, dat dy it docht." De boer...
nl.verhalenbank.19770
Yn Surhústerfean wenne in man allinne. Dy fierde net in slach út en hy kaem doch troch de tiid. Hy sea altyd iten foar twa minsken. Mar net ien dy't dy fremdeling seach. Guon woenen wolris sjen of it wier wie. Doe seagen se om 12 ûre, doe't it iterstiid wie, ris tomûk troch 't glês. Dêr sieten twa man by de tafel to iten. De iene wie de frijgesel. Mar de...
nl.verhalenbank.31042
Gjert bihandelde Antsje sa min, dat it sloof hie noait sinten om hannen. De bern roanen mei de honger yn 'e hals om. Der wienen twa. Antsje roun faek genôch skriemend om 't hûs hinne. Gjert hâldde alles sels. Antsje wie skroar. Op in kear foun Antsje twa ryksdaelders. Hja naem se op en frege: "Binne dy fan jo, Heare?" Doe hearde se in stim fan boven, dy't...
nl.verhalenbank.19774
Us Frouk, myn suster, hie forkearing mei lytse Wibe (Paulusma) fan Sumar. By 't Earrebarrenêst op 'e Harste spûke it altyd. Op in kear wie Wibe by ús. Doe sei Wibe: "Sjogge jim wol, dêr is de duvel. Hy komt tichterby. Hy wol my ha. Jimme hoeve net bang to wêzen, hy pakt jimme net. Aenst hat er my." Hy wie deabinaud. Mar wy seagen neat. 't Hie in dikke...
nl.verhalenbank.30893
Gjert en Antsje wennen op 'e Tike. Gjert wie oan 'e duvel forkocht en leide in raer leven. Antsje hie 't o sa min by him. Op in moarntiid siet der in fûgel yn 'e beam en dy sei tsjin Gjert: "Goede morgen." "Morgen," sei Gjert. "Gaat u wel naar de kerk?" frege dy fûgel. "Né", sei Gjert. Hy waerd bang en makke gau dat er fuort kaem.
nl.verhalenbank.19773
Hedzer Baeije Syts wenne to Jistrum. Dy hie foar in sechstich jier altyd duveldrek boven de doar.
nl.verhalenbank.17690
Op it Jan Koartslân oan 'e Swarte Wei to Eastemar hat de duvel in sikere Jan de holle omdraeid.
nl.verhalenbank.19790
Op 'e Godloas Singel dêr hat de duvel ien de nekke omdraeid. Hy hie yn 'e herberch sitten en dêr hied er tige flokt. De oare deis lei er dea op bêd.
nl.verhalenbank.30856
Yn Burgumerheide binne wol gauris guon smiten woarn dy't it mâl dien hienen. Dat wie de straf fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.18110
Rein Wiarda to Eastemar wie bang foar de duvel. Dêrom lei er altyd thús yn 'e hjouwer. Dat wie hillich. En op 'e bêdsplanken hied er krusen. Dan wied er feilich.
nl.verhalenbank.19835
Faek ha 'k fortellen heard dat de duvel ien yn 'e sleat smiten hat, dy't út 'e kroech kaem en 't raer opsein hie.
nl.verhalenbank.30431
Op 'e Sumarreheide wennen minsken, dy hienen it o sa krap. Hja hienen gjin jild om iten foar de bern to keapjen. Op in joun by 't winter wie it minske der allinne op út. It skriemen stie har neijer as 't laitsjen. De stjerren stienen oan 'e loft. Doe kaem dêr in stim fan boven, dy sei: "Hier heb jij een pong met geld." En doe lei der samar in ponge mei...
nl.verhalenbank.19775
Yn Surhústerfean hearden guon ris in great lawaei, krekt as kom der fan alles fan boppen. Mar der wie neat to sjen. Letter kom der op dat plak in hûs to stean, dêr bigounen se mei to bouwen. Mar doe't it noch lang net klear wie, sakke it yn elkoar. Dat wie it lawaei dat se doe heard hienen. Se ha dêr letter net wer boud, hwant, seinen se, de duvel sit dêr...
nl.verhalenbank.31050
Der wie in frou, dy wenne yn Ljouwert. Har man hiet fan Schaaf. Hy forhierde plezierweinen. Myn âldste dochter hat der as faem wenne. Dy frou wie by de frijmitselders. Nou en dan seach se yn 't gebou har forstoarne jonge. Sy sei tsjin har man: "Hwat woe ik graech, datstû ek us mei gongste om de jonge to sjen." Dat gebou stie yn Ljouwert. Hy gong mei, mar...
nl.verhalenbank.18104
Yn Broeksterwâlde is 't wol gebeurd dat bern bitsjoend waerden. Dan dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. De âlde buorfrou mocht der net wer komme. Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei de duvelbanner. Dan founen se krânsen yn 'e kessens, dy wienen prachtich troch elkoar flechte. Dy krânsen waerden forbrând.
nl.verhalenbank.30862
By tsjoenderij gongen de minsken faek nei in duvelbanner. Dy wurke yn de regel mei duveldrek. Op in kear wie Piter van der Meulen syn kat bitsjoend. Doe hat dy kat duveldrek om in bantsje om 'e hals krigen. Hwant dan hie de tsjoenster gjin fet op 'e kat. Doe duorre it net lang of de kat wie wer better.
nl.verhalenbank.30426
36