Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Der hat yn 'e Harkema in man wenne, dat wie Ruerd van der Veen. Dy wie tige rûch yn 'e mûle. Op in dei hied er oan 't dekken west op ien fan 'e plaetsen fan 't Bomkleaster. De jouns, doe't it dekken dien wie, gong er boven op 'e nael fan 'e skuorre sitten en doe rôp er: "Nou bin 'k net bang, foar de duvel net!" En dêr flokte er by.
Doe gong er nei hûs ta....
nl.verhalenbank.28599
As der ien yn 'e Harkema bitsjoend wie froeger, gongen se wol gauris nei Hinse Jehannes de Boer fan it Swartfean. Dat wie in duvelbander en in raren ien.
Op in kear, doe wienen der wer guon bitsjoend. Doe stjûrden se in neef fan ús nei Hinse ta om drankjes. Dy neef sutele altyd mei pikelhearrings. In dikke gongelstok hie er by him. 't Wie yn 'e winter en...
nl.verhalenbank.34580
Myn man hie in suster. Dy har jonge is geastlik deatsjoend. Myn mem wenne dêr as buorfrou njonken. Mem sei, hja hie sjoen, dat der mei ljochtmoanne twa hinne kuijere wienen. Dat hienen âlde Ot en Alle Tet west. Dy kommen dêr om to sjen hoe't it mei it bern wie. En doe hie der hwat boven op it dak lein, dat wie rjochtút en seach der út as in...
nl.verhalenbank.21464
Heit syn heit mat as jonkje bitsjoend west ha.
't Bern seach der raer út. Doe gong syn heit nei Kûkherne ta, nei de duvelbander.
Wopke sei: "Ja, jonge, dû bist krekt op 'e tiid. Even letter, en dan hie 't jonkje wei west."
"Hwat mankeart it bern dan?" frege Pake.
"Dat siz ik net," antwurde Wopke, "mar ik sil dy in drank klear meitsje. Mar dû mast oppasse....
nl.verhalenbank.22190
Albert Alma wie Wibe syn heit. Albert wie doe noch net troud, hy hie forkearing mei Tet. 't Is dus al hiel lang lyn.
Albert hie op in joun nei Tet ta west. Hy moest werom nei hûs ta. 't Wie in raren. Hy hie in pear nachten ûnder wetter west.
Doe't er thús kom stie der ien dy die de doar foar him iepen. Hy gong nei binnen ta. De âlde minsken leinen al op...
nl.verhalenbank.25774
Der wenne oan 'e Skeanpaden by de Ham in boer, dy hie in lytsfeint. Dy sei, dat er foar gjin duvel bang wie. De boer sei tsjin 'e greatfeint: "Wy sille him dat opskeppen ôfleare." Doe stjûrde er op in joun de lytsfeint nei de buorren ta om in boadskip. It wie tsjuster. It paed roan oer in houtsje. Tsjin 'e greatfeint sei er: "Gean dû nou nei it houtsje ta...
nl.verhalenbank.12480
Yn Frankrijk wenne in man allinne. 't Wie in fleizige man. Hy wie roomsk. De man wenne yn in hiel great hûs, op 'e bare rûmte. Der roan in feart by dy man syn hûs lâns. 't Wie eins in rivier. 't Wie de rivier des doods, dy wie forgiftich. Dy rivier is der noch.
Op in kear wie 't hiel swier waer. Doe seach dy man ta 't raem út oer de rivier des doods...
nl.verhalenbank.28714
By de Hoantsjetún (yn 'e buert fan 'e Lauwers, tusken Surhústerfean en Grinzer Pein) dêr wenne myn omke, dy't klompmakker wie. 't Wie dêr altyd fleurich. Hja kaertspilen dêr elke joun en as der gjin stuollen genôch wienen, dan gongen se op 'e turfbak sitten.
Op in joun kom der in dikke siperske kat yn. Heit kriget de kat en seit: "Dû der út!"
Even letter,...
nl.verhalenbank.20162
Deselde mannen, Sikke Hoeksma en myn swager Douwe Wedzinga en dan noch in sekere Jan Klamer - dat wienen doe alle trije noch frijgesellen, soenen ris in kear nei Twizel nei de kroech ta. 't Wie mistich waer. Sy kommen fan Mûntsjetille en roannen op 'e âld dyk. 't Wie joun. Doe gongen se de Twizelerwei lâns, dat wie doe noch in modderpaed, dwars troch de...
nl.verhalenbank.28612
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle wie duvelbanster en wûnderdokter. Sy wenne de kant út nei de boppeste Rot'falle yn 'e buert fan 't earmhûs, oan 'e lofterhân.
Ik wie sa'n fiif en twintich jier âld. 'k Hie 't al in healjier lang tige slim yn 'e draeibonke (kontbonke). Ik koe sitte noch stean en my net forroere. Ik lei altyd en hie in slimme pine. Se fuorren...
nl.verhalenbank.23447
Us heit wie noch mar even troud. Sy hienen in jonkje, dat wie Gerryt, dy wie doe sa'n twa jier âld. Ik haw him net kend, ik bin folle letter geboaren.
Lytse Gerryt woarde bot siik. Doe gong heit nei Kûkherne ta, nei Wopke. Doe wie 't jonkje al hiel min. Hy gong to foet nei Kûkherne ta.
Heit lei Wopke út hoe't it mei 't bern gesteld wie. Wopke makke in...
nl.verhalenbank.28663
Hindrik Holthuis, dat wie syn heit. De Holthuzen binne ôfkomstich fan Dútslân. 't Wie earlik folk mei in goed karakter. Mar o hwat wie Hindrik in raren-ien yn syn jonge jierren. Hy flokte as in ketter en hie rounom de gek mei. Faek wied er dronken.
Hy is op in kear smiten woarn troch de kweade. Guon sizze dat er doe bikom wie, mar ik haw ek wolris...
nl.verhalenbank.32988
De wikseldaalder
Fan dy wikseldaalder, dat is hjir yn 'e Peinjerwei bard, de nije wei, dat de Grinzerwei is. Ha jo de ...'s wol kend, dy feekeapljuwe? Dy rieden earst mei in hûnekarre, mei hintsjes en hoantsjes en sa, mar doe waarde Albert, ien fan dy bruorren, ynienen grut keapman. Hûndert skiep wie him neat. De man is stoarn mei in dik kaptaal jild. Dy...
nl.verhalenbank.12469
Yn in boerespultsje ûnder de Ham rekke in bern siik. It bern tsjirme, dat wie skoan oan 't bern to sjen. Hoe't de dokter der ek mei omplastere, it joech allegear neat. It bern bleau in harterke, ja it kopke biklonk hoe langer hoe mear.
Doe sei de buorman tsjin 'e heit fan dat bern: "Dû mast opjaen fan dokterjen. Der skeelt dat bern oars hwat. Dêr hat in...
nl.verhalenbank.15782
It wie wol in dit en in dat
Us heit wie klompmakker en doe arbeide er by âlde Marten Skoechje te Koartwâld. Jûns sa'n oere of acht kaam er thús. Der lei wat snie en doe trof er Sake Hofstee. Sake Fleisbakje neamden se him wol. Hy wie sa'n bytsje slachter en dan rûn er mei it fleisbakje by de streek. 'Dan kinne wy moai meiïnoar gean, Adam', sei Sake.
En...
nl.verhalenbank.12166
