Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
58 results
Dutch Keywords: toverij Place of Narration: Harkema
Der wenne hjir op 'e heide in man, dy hie in siik bern. Hy gong nei Wopke ta fan Kûkherne. Dy joech him guod. Wopke sei: "Dat guod wurdt hoe langer hoe hiter ûnderweis. Tink derom en biwarje it goed. Der sil dy wol ien tomjitte komme, hwant jimme bern is bitsjoend. De flesse woardde sa hyt, dat hy koe him op 't lêst hast net langer daeije. Doe wied er al...
nl.verhalenbank.17462
Op 'e Bulten wie in bern bitsjoend. De heit gong nei de duvelbander greate Wopke ta. Wopke joech in drankje mei. Hy sei: "De earste dyst moarnmoarne tsjinkomste sil dy freegje: - Hwer hast hinne west? - dy hat it bern bitsjoend." It wie Alle Tet (de frou fan Alle Wagenaar, dy't him de oare moarns it earst dêr nei frege).
nl.verhalenbank.22220
Willem Stienstra hie bargen. By him wie Fok fan Knjillis Hut húshâldster. Der kom ien fan 'e Hamsterheide by Willem, dy biseach de bargen en sei: "Hwat dogge dy beesten it raer. Dêr koe wol us ien mei de hân oerhinne west ha. Fok, de húshâldster sei: "Dêr wyt ik neat fan, hear." Mar 't wie dêrom wol sa. De bargen wienen bitsjoend. Sy ha guod fan 'e...
nl.verhalenbank.17461
By de Nije Wei wie froeger in poel. Alde Jelle Njiltsje hie dêr in winkeltsje. Dat wie in tsjoenster. Hja bitsjoende har eigen skoandochter. Dy woarde siik. Letter bitsjoende se ek noch de baerch fan dy minsken. Doe ha dy lju nei de duvelbander ta west. Dy joech har duveldrek mei. Dat ha se ûnder 'e drompel lein en doe koe de tsjoenster der net oer komme....
nl.verhalenbank.32747
Alle Tet, dat wie swarte Piter syn mem. Hja wenne op 'e Bulten en wie in tsjoenster. Us heit woe dat net oan. Mar doe kom er ris op in nacht thús om in ûre of tolve. Hy wie mei hynder en wein. Doe seach er dêr hwat by de hoeke fan 'e dyk. It wie krekt in hoopke fodden. Hy tocht: dêr wol 'k mear fan wite. Ho! sei er tsjin 't hynder. Doe wie dat de holle...
nl.verhalenbank.32949
Us mem helle us fyftich baelders op fan Teije Tammes Syts. Mar doe't se mei dy baelders fuort soe, liet Syts har stean. Se koe net in foet forsette. Wol in healûre lang hat se dêr sa stien. Doe kom Syts har keardel der oan. Dy sei tsjin mem: "Dû hast hjir lang genôch stien. Dû mast sjen datst thúskomste mei de branje." Doe koe mem earst noch net to bêst...
nl.verhalenbank.20032
Alle Tet wie in greate tsjoenster. Sy koe harsels yn in pod foroarje. Sa kom se dan by de minsken op bêd. Sy wie de greatste tsjoenster fan 'e Harkema. Mar âlde Eke wie ek in tsjoenster. Dy hat us in bern bitsjoend. It bern woarde gammel en siik. Doe gong de man nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie dêr de duvelbander, dêr reizgen se út 'e Harkema...
nl.verhalenbank.19559
Alde Tet hâldde der popkes op nei. As se dêr yn pripke mei in nuddel wienen der guon dy't pine krigen. Abe Nauta syn frou is troch Alle Tet deatsjoend. Sy hellen dranken foar har fan Greate Wopke fan Kûkherne. As Tet dy drank seach gong er stikken. Wopke sei elke kear: "Bergje dy drank goed op." As se mei de drank thús kommen siet der al in greate kat op...
nl.verhalenbank.29346
Heit syn omke en dy wennen tichte by heit en dy. Sy wennen der sahwat njonken. In bern fan omke wie bitsjoend. Heit syn omke rekke doe op redens nei Kûkherne ta nei greate Wopke. Doe't er dêr kom joech Wopke him in drankje mei. Wopke sei: "Nou mast der al om tinke. Ast op 'e rûmte biste, komt der aenst in swarte kat by dy. Dy hat it op 'e drank forsjoen....
nl.verhalenbank.29353
Us Tsjipkje woarde ek al us siik. Doe kom Tet ek us wer in kear by ús. Sjoerd (myn man) syn suster wie ek by ús. Tet sei tsjin Tsjipkje: "Hwat bist in leaf famke, mar jim mem wol net lije dat ik by dy kom." Ik sei: "Né, dû bliuwst fan har ôf." Sjoerd syn suster hat har in opstopper jown. Sa is se der út rekke. Wy ha doe nei in man ta west om rie. Tsjipkje...
nl.verhalenbank.23430
Gjert van der Wyk syn mem hat bitsjoend west. Sy wie doe al in âld minske fan sa'n sauntich jier. Har man gong mei it wetter nei de duvelbander ta. Underweis kom er de tsjoenster foarby. Dy sei: "Hwer sil dit hinne?" Hy sei: "Dêr't ik noch net bin." De duvelbander joech him in drank mei foar 't âld-minske. Dy drank hied er yn 'e bûse. Underweis kom der in...
nl.verhalenbank.16890
Op in kear siet Hindrik Pyk (= H. Ophuis) op 'e Oenseheide by de Krúswei yn in boskje, mei it himd út. Hy fangde himsels de luzen ôf. Syn bern founen him dêr tafallich. Dy roannen hurd nei hûs ta en rôppen: "Mem, mem, heit sit yn 't boskje op 'e Oense-heide to luzefangen!" Mar hwat wie 't gefal? Hindrik Pyk siet moai yn syn hoekje thús by de tafel. Hy hie...
nl.verhalenbank.19983
As bern droegen wy altyd duveldrek op it boarst en it himd moesten wy altyd achterstofoar oan ha fanwege de tsjoenderij. Wy doarsten net nei Alle Tet ta. Mem en dy ek net. En wy doarsten ek neat fan har oannimme. Sy hie potdeksels to keap. Op in kear kom se by ús mem en sei: "Dêr bin 'k al." "Ja", sei mem, en sy wie deabinaud. "Ik ha fan 'e nacht nei...
nl.verhalenbank.16958
Us beppe wie froeger tsjinstfaem. Op in kear roan se mei noch in oar famke even nei hûs ta. 't Wie op in joun. Dat famke praette nochal lûd. Doe sei beppe tsjin har: "Wy matte net sa lûd prate, hwant ús Hindrik wyt alles as ik thús kom, hwat wy tsjin elkoar sizze." Doe hie se sein: "As wy wer prate, mast ris achter ús sjen, hwant dat is ús Hindrik, dy't...
nl.verhalenbank.23528
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út." Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús. Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
As der ien yn 'e Harkema bitsjoend wie froeger, gongen se wol gauris nei Hinse Jehannes de Boer fan it Swartfean. Dat wie in duvelbander en in raren ien. Op in kear, doe wienen der wer guon bitsjoend. Doe stjûrden se in neef fan ús nei Hinse ta om drankjes. Dy neef sutele altyd mei pikelhearrings. In dikke gongelstok hie er by him. 't Wie yn 'e winter en...
nl.verhalenbank.34580
Myn man hie in suster. Dy har jonge is geastlik deatsjoend. Myn mem wenne dêr as buorfrou njonken. Mem sei, hja hie sjoen, dat der mei ljochtmoanne twa hinne kuijere wienen. Dat hienen âlde Ot en Alle Tet west. Dy kommen dêr om to sjen hoe't it mei it bern wie. En doe hie der hwat boven op it dak lein, dat wie rjochtút en seach der út as in...
nl.verhalenbank.21464
Heit syn heit mat as jonkje bitsjoend west ha. 't Bern seach der raer út. Doe gong syn heit nei Kûkherne ta, nei de duvelbander. Wopke sei: "Ja, jonge, dû bist krekt op 'e tiid. Even letter, en dan hie 't jonkje wei west." "Hwat mankeart it bern dan?" frege Pake. "Dat siz ik net," antwurde Wopke, "mar ik sil dy in drank klear meitsje. Mar dû mast oppasse....
nl.verhalenbank.22190
58