10 results
Organizations: WossiDiA - University of Rostock Narrator Gender: male
Das Kattegat soll "Dr. Faust mit dem Teufel" durchgepflügt heben. Wie unser Herrgott die schöne dänische Landseite gemacht, hat dar Teufel gefragt, ob er es ihm nachmachen dürfe und auf die Erlaubnis hin[,] machte er die Seite von Norwegen und Schweden. Lauter Gestein und Geröll.
Oll Bockhahn sin Fru in Lehnenhoff het mit ʼn Düvel husiert, bi de het kener duurn künnt. De Düvel het mit de Holtkääd langschurrt in de Stuuv, wo se lägen het, as se krank wäst is. In de anner Stuuv hebben de Lüüd wachtt. Erzähler: Bauer Voss, Warsow, Kreis Malchin; Aufzeichner: Wossidlo, 10. 3. 1911.
In der Wolbrachtsnacht kommt mal eine Bauersfrau (eine Hexe) mit einem Zaum in der [Wort fehlt] vor das Bett der Knechte, wirft dem Großknecht trotz dessen Sträubens den Zaum um den Kopf und sofort ist er ein Pferd, auf welches sich die Hexe setzt und reitet nach dem Bloxberg, wo sie ihr Pferd anbindet und zu ihrer Gesellschaft geht. Der Knecht (das...
Lütten runnen Hoot hett he up hatt. So wie he bi den Gälknoekerbarg wäst is, is he weg wäst, denn hett keener wüsst, wo he afblähen is. Mien Mudder hett em noch sehn, dat he dor husiert hett, Vadder ok. Lopen hett he künnt as de Deutsching.
En Buer (1848) will de Geschäftslüüd ut de Stadt keen Kuurn verköpen. Se beden em föftein Daler. Ne, wenn he nich vieruntwintig Daler kreeg, denn süll de Düvel dat Kuurn halen. Dennʼ iedigen Dag kümmt ʼn Gewitter, dat Kuurn inʼn Spieker is verbrennt. Erzähler: Tagelöhner Frahm, Klein Lukow, Kreis Waren; Aufzeichner: Wossidlo, März 1909.
Bockhahn in Lehnenhoff het nich dootblieben künnt, het ümmer üm Feierabend bäden. De Lüüd hebben buten inʼt Fellʼ inʼn Zwielicht arbeitt. As he doot is, geiht he nachts üm. De Kohhierer is spät up ʼn Fellen, dor hüren se einen ropen „Feierabend!“ Dor seggt de Kohierer: „Feierabend hat der liebe Gott gemacht. Das lange Arbeiten hat der Teufel erdacht!“ Dor...
Maidagnacht riden jo de Hexen nan Blocksbarg En Buernfru hett n toom deiht Hans den Toom ap(oder op?) Hans kickt dat Spill an baben up Blocksbarg wo de düwel harmoniert mit de buersfru Hans schürrt seh den Toom af. In den Toom hett de Zauberkunst stäken deiht de Ollsch den Toom uw (oder un?) dor ritt he swarten ritt hen nan smäd, sall (?) Isen upe Vorbeen...
de preester döbbersen wirn diert wäst In Drönnewitz is´n Kind geburen dat hett na Döbbersen na´n preester süllt to de dörp. As se bide dörp sünd, (de inspekter von Drönnewitz is ok mit wäst) de preester döpt dat kind in düwelsnam nich in gottesnamen as se ut dörp kamen de inspekter ritt näben ehr her: secht de inspekter to de bid doht mi´t kind man her...
Dei Bäudners von Völkshagen hem'm Looh nah Rostock führt. Hinner Cordshagen is dun'n noch Holt wäst. As sei dor führt hem'm, is dat ganz windstill wäst. Up einmal is dei Wind so weihden worrn, un dun'n is ein Wagen nah den'n annern ümkappt. Dun'n hett sik ein so gäl lacht in'n Holt. Dun'n hem'm sei seggt: "Dat hett dei Gälknoeker dahn". -- Seihn hett em...
En is bi't Fischen, dor treckt he 'ne Seejungfer rut in't Netz. He befriedigt se ut't Netz. Dor secht se: dit wier hier de Düwelsoll, dor süll he nich in fischen, dor kreech he nix, he süll na den annern Soll gahn, dorbi gifft se em 'ne Schal vull Edelstein un krabben, se wir mit ehr Kinner verwünscht, morgen süll he wedder kamen un son Traktement...
7