Datasets - ISEBEL

't Kon gebeuren dat er een verenkrans in het hoofdkussen zat, volgens de overlevering. Bijvoorbeeld, wanneer je hoofdpijn had. Dat was dan iets van de duivel.

behekst

nl.verhalenbank.70574

Toovernij in Opheusden. Die zelfde Gijsje de Spin had een vrouw betooverd, toen riepen zij de raad van een duvelbanner in (dat is een tooverdokter). Ze moesten een pannekoek bakken, met poeder van de banner er in; toen de pannekoek gaar was, moesten ze er een kruis in zetten. De andere dag liep Gijsje de Spin met een kruis over haar gezicht, en haar hoofd...

bakken

nl.verhalenbank.13071

Yn 'e Hamsterheide wie in fanke oan it útinoarstruijen fan mollebulten. Doe kom der in âld wiif by har. Dy frege har: "Fynst wol us hwat?" "Né" andere it fanke. "Dan mast mar us ûnder d_ mollebult sjen." It fanke die it en doe foun se twa botsens. Mar doe nom it âld wiif it fanke de mûtse fan 'e holle en flybke der yn. Mar it fanke wist, dat it âlde wiif...

duivel

nl.verhalenbank.21258

Alle Tet fan 'e Harkema wie de tsjoenster. Dat wie algemien bikend. Hja wie soms blau en plakkerich om 'e holle. Dan hie se wer opdonders hawn fan 'e kweade, sei 't folk.

blauw

nl.verhalenbank.23440

Hjir hat ek in tsjoenster wenne dy hie hoarnen op 'e kop. Dy mocht noait by de bern komme, hwant dat wie net heal fortroud. Der binne ek tsjoensters dy bitsjoene bargen. Dan dogge se duveldrek yn 't foer.

duiveldrek

nl.verhalenbank.36360

Soms was er ’n krans in het kussen: dat betekende onheil en dood.

afdruk

nl.verhalenbank.47548

Alle Tet wie ek in tsjoenster. Dy wie soms bot blau om 'e holle. Doomny kom op in kear by har, doe sei er: "Hwat binne jo blau om 'e holle." "Ja," sei Tet, "ik stomp my altyd oan 'e bêdsdoarkes." Mar 't wie de kweade, dy't har soms op 'e hûd joech.

bed

nl.verhalenbank.19455

Alle Tet, dat wie swarte Piter syn mem. Hja wenne op 'e Bulten en wie in tsjoenster. Us heit woe dat net oan. Mar doe kom er ris op in nacht thús om in ûre of tolve. Hy wie mei hynder en wein. Doe seach er dêr hwat by de hoeke fan 'e dyk. It wie krekt in hoopke fodden. Hy tocht: dêr wol 'k mear fan wite. Ho! sei er tsjin 't hynder. Doe wie dat de holle...

heks

nl.verhalenbank.32949

Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...

aanwijzingen

nl.verhalenbank.22161

Ik hie in susterke, dat wie Fokje. Doe't dat in famke wie woarde hja ris op in kear siik, en doe seinen se dat se bitsjoend wie. Piters Willemke wenne fjouwer huzen fan ús ôf, en dat wie in biruchte tsjoenster. Der waerd ornearre, dat dy soe ús Fokje wol ûnder har macht ha. Hwant Willemke koe fan alles. Hja fleach nachts oer de telefoantriedden hinne. Se...

berucht

nl.verhalenbank.30367

Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle. Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...

nl.verhalenbank.23726

De Olde Tooverhekse 't Was 'n olde vrouwe. Op 't ooge leek ze wel tachentig jaor. Zee leup mit 'n stokkien, 't heufd bijnao op de grond. Zee woende moederziele alleen in 'n klein huttien van paolen, stroo en heideplaggen, dat 'n heel ende buten 't dorp stond. Gien boer wol heur in huus hebben en gien minsche kwam bij heur; want zee kon tooveren! Nou is...

aardappels

nl.verhalenbank.34862

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur