Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Op 'e Nijebrêge wenne in âld wiif, dat tsjoene koe.
Doe't se fuortgong ha se har de nekke omdraeid. Dat wie fansels it wurk fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.29683
Een nachtmerrie, sei men froeger, dat was een frou, die door het sleutelgat in huis kwam. De mensen werden doodsbenaud as sij er was. 't Waren duivelskunsten.
nl.verhalenbank.20293
Se dienen froeger duveldrek ûnder 'e drompels. Dan koenen de tsjoensters der net oer komme.
nl.verhalenbank.36269
As it net tsjernje woe, hie der in forkeard man by 't fé yn 't lân west. Dan woarde Piter Poes der by helle. Dy moest de saek wer yn oarder bringe.
nl.verhalenbank.12245
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke.
Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Door de duivel bezeten
Ik heb ok us 'n jonge en 'n meske gekend, verkering hadde ze. Mar nou wierd 'r gezeed da da meske deur d'n duvel bezete was. Nou zinne ze tege die jonge: daor moete nie mee gaon, die is deur d'n duvel bezete. Daor geleuf ik niks van, zin die jonge. Nou wisse ze daor wel iets op. Ze gaove die jonge de raod: dan moete den durrepel...
nl.verhalenbank.41695
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend.
Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet.
"Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!"
"Ik biloof it dy, jonge", sei se.
En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Ik waar naar Zevenbergen gewist. Ik had 't paard aan de hand. En ik zag daar zo'n zwart dier over 't land lope. Ineens ne plons in de sloot. Ik docht: "Daor zie 'k ne wonder".
nl.verhalenbank.72752
Jehannes koe krekt sizze hwat jo yn 'e bûse hienen.
As er gjin jild mear hie, dan hong er jouns it lege ponkje oan 'e bêdsdoar. Dan wie 't de oare moarns wer fol. Dêr soarge de duvel foar.
Hy koe de minsken stean litte. De froulju liet er de rokken ôfsakje. Mar hy die gjin minske kwea.
nl.verhalenbank.36500
Dat heb ik van iemand uit Asperen. Dat is gebeurd in Asperen. Daar was een kind behekst, allemaal padden in d'r buik. Dan kwam d'r een duivelbanner bij.
nl.verhalenbank.72800
Op 'e Feansterheide wenne âlde Rikele Myt. Dat wie in tsjoenster. Dêr doarst net ien lâns to kommen.
't Wie in sutrich âld minske, dy't fearren yn 'e kessens tsjoende.
Se dienen duveldrek ûnder 'e drompels om har, en net ien dy't hwat fan har oannimme doarst.
As men duveldrek yn 'e bûse hie, soe der noait in lulke houn op jin ta komme.
nl.verhalenbank.36202
Edzer Sint koe soldaetsjes út 'e hurddobbe komme litte. Dat wie in fremd man. 't Koe wol wêze, dat er sinten brûke moest, mar in oar net bitelje koe mar dat er de oare deis in berch jild hie.
Hy hie him forkocht oan 'e duvel. Hy hie in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.16857
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe.
Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop.
Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Karste Lamke wenne yn 'e Sweagerbosk. Dat wie in tsjoenster. Sy hie popkes op 'e tafel, dêr boarte se mei. Dêr stuts se mei nuddels yn. Dan krige dyselde pine, dêr't se 't op forsjoen hoe. Dat wienen har slachtoffers.
Hja hat in soan forlern. Dy hie se bitsjoend. Hy sei tsjin syn mem: "Dû âlde duvel, hastû my bitsjoend? As dat sa is, silst stjerre."
Mar...
nl.verhalenbank.20736
D'r was een wonder. Ik loop mee diejen koei en achter de koei liep een wonder mee klauwe. Ik zee tege die koei: "Terug!" Maar die koei wou nie. Ik wou 'm een opdukker geve. Ik zag 'm bewege en bang da'k was. 't Was net zilver. 't Blikkerde over de weg.
nl.verhalenbank.72716
Ien fan 'e Tike hat my forteld:
Ik (dit wie âlde Jan Potskipper syn wiif) stie op 'e reed. Ik rôp Pije en Hoeke, myn beide jonges, hwant wy masten ite. Der wie net in minske to sjen yn gjin fjilden noch wegen. Doe stie ynienen âlde Tryn achter my, mei in lekken om har hinne.
Ik woarde danige kjel en sei: "Dû âlde duvel, dû bist net gong, dû bist flein."
nl.verhalenbank.12234
Soms stond “het perd stijf” of met “ geslinterde manen”. Dan moest men “goei werke doew” om van de hekserij af te komen.
nl.verhalenbank.47547
Yn Broeksterwâlde is 't wol gebeurd dat bern bitsjoend waerden. Dan dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. De âlde buorfrou mocht der net wer komme.
Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei de duvelbanner. Dan founen se krânsen yn 'e kessens, dy wienen prachtich troch elkoar flechte. Dy krânsen waerden forbrând.
nl.verhalenbank.30862
Stammerige Harm hie in wikseldaelder. Dy hied er fan 'e duvel. As er dy wikseldaelder útjoech, kom er altyd wer. Sadwaende hied er noait gebrek oan jild. Hy die neat oars as skoaijen, mar hy hie dêrom skiep op it lân en hy hie altyd jild om út to lienen. Hy hie him oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.36145
