Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd.
Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje.
Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha."
Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea.
Sy...
nl.verhalenbank.19889
Edzer Sint koe soldaetsjes út 'e hurddobbe komme litte. Dat wie in fremd man. 't Koe wol wêze, dat er sinten brûke moest, mar in oar net bitelje koe mar dat er de oare deis in berch jild hie.
Hy hie him forkocht oan 'e duvel. Hy hie in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.16857
Yn 'e Harkema wennen froeger tsjoensters. Hast alle lju hienen wol duveldrek ûnder 'e drompel of ergens oars yn 'e hûs. Dat kochten se by David de Vrieze yn Drachten. Dy sei op in kear, doe't der wer ien kom om duveldrek: "Jo matte even geduld dwaen, de duvel sit noch op 't húske."
nl.verhalenbank.19921
Tsjoensters foroarje har yn katten, is 't sizzen altyd.
As in houn spoekgûlt komt der in sterfgefal. Dat leauwe gâns lju.
Frijmitselders ha har oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.20976
Doe't myn âldste suster Wike noch in lyts famke wie, wenne se yn Lutjewoude ûnder Kollum. Der kom geregeld in âldwiif út Kollum by ús oan 'e doar mei de bolkoer. As dat wiif der west hie, koe Wike dy jouns net sliepe. Sy lei dan altyd wekker op bêd en dat woarde geandewei slimmer. Ien joech mem de rie, sy moest it holkessen mar ris iepenmeitsje. Doe siet...
nl.verhalenbank.19390
Alle Tet sutele mei fisk, mar dy't guon fan har kochten koe dêr rare gefolgen fan ûnderfine. Hwant der siet altyd libben guod yn 'e fisk fan Tet. Der sieten dieren yn. Dêr koe Tet de minsken mei bitsjoene.
As Tet kom, dan struiden se duveldrek ûnder 'e drompel. Dan koe se der net oer komme.
Doe't Tet stoarn wie, hie 't in dweil west. 't Mat freeslik like ha.
nl.verhalenbank.25348
By ús oer de wei wennen lju dy hienen in berntsje, dat sukkele altiten. It bern sliepte op in fearren kessen. Doe ha se yn dat kessen sjoen en doe sieten dêr in pear krânsen yn. Yn dy krânsen sieten allerhande soarten jern. Jern, dat se dageliks brûkten. Allerhande kleuren. In winkelfrou, dy't jern to keap hie, krige de skuld der fan. Dy hie 't bern...
nl.verhalenbank.20521
Mien olle lu woonden vrouger op de Schutn. Wat ik joe verteln kan heb ik maist heurd van mien pabbe.
Noastaan ons bie de buurn was n kind zaik. t Lag al n haile zet moar stil hen, zunder dat er verandering kwam: t wur nait beter en nait minder. Mien moeke gung dr voak hen te kiekn. In t lest dochde ze: "Dat smerige wief uut de buurt, dei olle hekse, mout...
nl.verhalenbank.43143
