Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
HANDEL MET DE DUIVEL
Vroeger hoorde men ‘s avonds en in de nacht het erbarmelijke gehuil van de kettinghonden over het Brabantse land. Door dit gehuil voorspelden zij de dood van een man die zijn ziel aan de duivel verkocht had.
In Nistelrode woonde vroeger zo’n man. Hij werd op zekere dag ernstig ziek. Op een nacht waren de honden zeer onrustig en de...
nl.verhalenbank.49593
Duivelssagen
DE WREKER
Te Maastricht woonde een man, die 's nachts tusschen twaalf en éên uur een bezetene scheen te zijn. Had hij tegen dat uur nog vrienden bij zich, dan ging hij al in een hoek van de kamer of tegen den muur staan en riep: ,,Ga weg, in Gods naam, ga weg! Want zoo aanstonds moet ik mij wreken, al is het op mijn besten vriend"
Een paar...
nl.verhalenbank.42776
Sytse Frouk wenne op Feansterheide. Hja woarde siik. Hja tochten, se kin wolris bitsjoend wêze en doe seagen se de ynhâld fan 't holkessen nei. Ja, hear, dêr kaem in krâns út.
Doe binne se nei de duvelbander ta gong. Dy joech in drankje mei. Hy sei, hja moesten de krâns forbrânne, mar goed oppasse dat alles sekuer ticht wie; elk gatsje moest tichtstoppe...
nl.verhalenbank.37780
In Dokkum het in dokter woond, die had een kiend, dat was ziek. Hy gaf it kiend gud, maar hij kon 't niet genezen. Doe ging hy naar Joost Wiersma to Eestrum. Hy ging der yn 'e nacht heen, hij wou 't niet foor anderen weten. Joost het it kiend genezen.
nl.verhalenbank.24286
Hwat ik nou fortel gebeurde mear as 100 jier lyn.
Us pake wie skippersfeint. By de skipper rekke in bern bitsjoend. Hwer't se leinen, wit ik net. Pake woardde der op útstjûrd om nei in duvelbander ta. It wie gâns in ein rinnen, dat hy wie wit hoe lang ûnderweis. Hy krige guod fan 'e duvelbander mei. Dat moest yn it tsjuster stean. En de duvelbander sei...
nl.verhalenbank.12474
Dan woonde hier de R. Dai man was ook zo biegeleuvig. Alles wait ‘k nich meer. Ain ding kan ‘k mie nog herinnern. D’oal man har ais ’n zaik peerd. ’t Ding wol niks. En wel mös d’r heer? Oal G. ’n Pruse. G. komp, lop um peerd tou, bekik hum en zeg dan: “’t Daier is behekst.” En wat deden ze dou?
Oal G. en de R. kriegen beide ’n groot, schaarp mes en dan...
nl.verhalenbank.30295
Hjir foar ús oer yn 'e heide wennen minsken, dy hienen in fanke, dat wie bitsjoend. Sy wie altyd siik. Pake rekke foar har nei Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Foardat er dêr oan ta wie, moest er in stik lân troch, dêr roannen oksen yn.
Doe kom er by greate Wopke. Hy bigong to fortellen oer it fanke.
Mar Wopke sei: "Ik wyt it wol. Gean nei hûs en sied in...
nl.verhalenbank.21947
Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen.
Heit bargeslachte by 't hjerst by him.
Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...
nl.verhalenbank.20912
Wel een fyftich joar leden kwam hier een boer te wonen. Hy kwam uut Gelderland en hy had een wyf en in stuk of vijf kiender. 't Was een hiel aparte huusholding.
It minske was gewoan minskeschuw - se durfde met gien een te proaten en sy kwam noait tofoarskyn. En de kiender woaren net zo. Se durfden niet met andere kiender te speulen.
Moar de keardel was...
nl.verhalenbank.26979
Oarreheit (dat wie mem har heit) wie net goed by 't spul. Hy rekke siik. Sy tochten, hy kin wolris bitsjoend wêze en doe gong der ien mei syn wetter nei de Wâlden ta, nei de duvelbander.
De duvelbander sei: "Lit my 't wetter mar ris sjen."
Doe't er dat bisjoen hie, sei er: "Ja, ik kin him wol hwat jaen, dan wurdt er wol wer better. Mar dan moat er rare...
nl.verhalenbank.27854
Zwarte Dame
Mijn vadere was 'nen perser 1) gelijk da' ge weet. Altijd was hij op zoek naar 't wild, of naar de visch, of naar 't geveugelte, en of dat nou mocht, of dat het nie mocht, daar vriegen die menschen niet naar.
In den winter ging hij, als 't gebeurde dat er geen werk was, putters en sijzen en vinken gaan vangen met lijmstokken in het schorre, in...
nl.verhalenbank.38982
