Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
144 results
Dutch Keywords: ziek heks
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Plm 50 jaar geleden woonde in de Knijpe bij Heerenveen een. In één geval weet ik dat er iemand uit deze omgeving bij die man is geweest. 't Betrof een ziek kind en moest de vader een veeren kussen meebrengen waarop...
nl.verhalenbank.126972
No. 171. 't Was in 1560. Een boer uit Kasteren onder Hoogeloon, die al vijf jaar ziek was, raadpleegde een duivelbanner, die hem wist te vertellen, dat hij betooverd was. De heks zou den volgenden morgen aan zijn hoeve komen om iets te vragen, dat moest hij weigeren; maar dan zou ze iets uit zijn tuin willen hebben, dat moest hij haar "om Godswil" geven....
nl.verhalenbank.46922
Ik heb m'n moeder wel eens horen vertellen van heksen en weerwolven, dat was gewoonlijk zo iets als van de duivel bezeten.
nl.verhalenbank.127773
6.1. Casteren, 1560 Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...
nl.verhalenbank.44462
Een ziek kind dat behekst was, kreeg een krans in t kussen. De krans deed men in een pot en werd aan de kook gebracht. Dit gebeurde om de heks te laten komen; die kon dan niet weg blijven; ze moest voor de dag komen en het volk wist opnieuw wie zich met het duivelswerk ophield.
nl.verhalenbank.45127
Maar nu, wat mijzelf later in Limburg is overkomen. We woonden bij andere mensen in. Op een keer werd ons dochtertje ziek. De vrouw, die met ons hetzelfde huis bewoonde, zei ons, dat we een zeker mens in de gaten moesten houden. Een vrouwtje kwam zo nu en dan vragen: "Hoe gaat het nu met Nora?" "Bekijk het kussen eens," zei de buurvrouw. "Als er een krans...
nl.verhalenbank.43083
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Heksen betoverden vooral kleine kinderen die in de wieg lagen. Zo weet ik dat er een ziek kind was in Schoonoord. De buurvrouw vroeg de ouders: "Wie is der bij dat kind geweest?" Nou, die of die, zeiden ze dan. "O," zei de buurvrouw, "dan heeft die het kind behekst." Ze maakten het kussen los. Toen zat daar een krans in van veren. Toen zei die buurvrouw:...
nl.verhalenbank.32020
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke. Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Wy dienen froeger duveldrek ûnder 'e drompel. In tsjoenster koe har yn in kat foroarje. Dat koe âlde Minne Ael ek. Dat wie in tsjoenster. En Minne Brecht wie èk in tsjoenster. Ael hie in soan, dat wie Hindrik. Se wennen yn 'e Kule. Dêr wennen Wytse en Gjertsje ek. Op in joun rekken der by Wytse en Gjertsje twa fremde katten yn 'e kelder. Dy ramaeiden dêr...
nl.verhalenbank.38316
Dat heb ik van iemand uit Asperen. Dat is gebeurd in Asperen. Daar was een kind behekst, allemaal padden in d'r buik. Dan kwam d'r een duivelbanner bij.
nl.verhalenbank.72800
Op 'e Bulten wennen minsken, dy hienen in bern, dat woarde siik. Der kom gauris in âld minske by harren, dat wie in buorfrou. 't Wie Alle Tet, in âld tsjoenster. Sy tochten, 't bern kin wolris bitsjoend wêze. Sy gongen nei Kûkherne. En ja, Wopke sei 't bern sit ûnder forkearde hannen. Hy joech in drankje mei en sy krigen de rie: duveldrek ûnder 'e drompel...
nl.verhalenbank.28556
Stammerige Harm wie in tsjoenster. Se woenen him net by 't fé ha. Hwant dan waerd it siik. De bargen krigen forkearde bichjes. Harm hie noait forlet fan jild. Hy hie in wikseldaelder. Dêrfoar hied er him oan 'e duvel forkocht. Wie it jild op dan hong er in lege ponge oan 'e doar. Itselde dogge de frijmitselders.
nl.verhalenbank.33766
Myn wiif sei, yn Kollumersweach wenne in tsjoenster, dy koe har yn in kat foroarje. Sokke katten komme altomets byelkoar om to forgaderjen. Sy bitsjoenden meastal lytse bern. Dan gongen se nei Greate Wopke fan Kûkherne, in duvelbanner, om in drankje. Wopke joech ek wol duveldrek mei. By in tsjoenster doarsten se noait hwat opite of opdrinke.
nl.verhalenbank.27984
I. De duivel 4. Wordt van hem verteld, dat hij, evenals de nachtmerrie de mensen berijdt of dat hij bepaalde mensen (b.v. de vloekers) achtervolgt? Is er een kiend ziek, en wurd er een krink evunden d'aandere môrgen in 't veren kussen, dan is dit het werk van de duuvel of van een hekse. Dat is niet van disse tied, moar van 100 joar terugge.
nl.verhalenbank.127075
By Albert Dykstra oan 'e feart rekke in bern siik. It wie bitsjoend en gong dea. De tsjoenster wenne flak njonken har; 't wie âlde Hiltsje. Twa jier letter rekke der wer in bern siik by Albert Dykstra. Dat bern wie èk bitsjoend. Mar nou namen se maetregels. It bêd waerd iepensnien. Der kamen twa krânsen út. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dy wenne yn...
nl.verhalenbank.36425
Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...
nl.verhalenbank.21328
«Ik geloof niet aan heksen en tooverij,» zeide iemand in Doniawerstal, «maar ik wil een geval vertellen, dat waarlijk gebeurd is, hoe vreemd het moge schijnen: «Mijne grootouders woonden voor zestig, zeventig jaren te Dijken, toen het met twee hunner kinderen, jongens van omstreeks vier en vijf jaren, niet naar wensch ging. Tjebbe zat altijd met de hand...
nl.verhalenbank.57922
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms. Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
159