Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Frymitselders hawwe in forboun mei de duvel. Om de safolle jier mat der ien dea. Dêr wurdt om lotte. Jildgebrek ha se noait, dêr soarget de duvel wol foar.
nl.verhalenbank.36711
Frijmitselders ha altyd wol sinten om hannen. Dy ha in forboun mei de duvel sluten. Om 'e safolle jier mat der ien fordwine. Der wurdt om lotte hwa't dat wêze sil.
nl.verhalenbank.36962
Dyselde Auke Helmhout wie ek in frijmitseler.
Yn 't tsjuster frege der: "Hoe sit it, ik mat even hwat jild brûke."
Dan sei der in man yn 't tsjuster: "Hoefolle?"
En dan krige er dat jild.
Mar om 'e sawn jier mat der ien fan 'e frijmitselders dea. Sy lotsje der om hwa't dat wêze sil.
Der wurdt in nûmer útskuord en dy sinen dat is, dy wurdt deamakke.
Yn 'e...
nl.verhalenbank.19381
Twa mieren fan Lippenhuzen hienen yn 'e buert fan Snits de klaei oer west to ûngetiidzjen.
Sy reizgen oer Terwispel werom en omt se aerdich hwat jild by har hienen, stutsen se dêr oan yn in herberch, dêr't se de iene buorrel nei de oare kochten. Dêr yn 'e herberch gong it bot op in flokken en dwaen. Sy tjirgen har as gekken.
Even foarby 't godloas tolhûs...
nl.verhalenbank.23994
Úlke Forwoest wenne yn Droegeham of yn Twizelerheide. Dy droech syn namme net forgees. It wie in forwoest man. En in nuveren-ien. Hy hie altyd praetsjes.
Dan en dan, sei er, hied er mei de duvel fochten.
En hy hie 't altyd woun. Mar op in moarntiid founen se him mei de nekke omdraeid. Doe hie de duvel it dan fan hìm woun.
nl.verhalenbank.19316
Ielke Forwoest wenne yn Kûkherne. Omdat it sa'n forwoesteling wie neamden de minsken him sa. Hy joech nergens om. Hy sei om 't oare wurd in flokwurd en spotte mei alles. Op in kear wie er mei it jongfolk oan 't fierspringen. 't Wie by de Kûkhernster feart.
"Gjin duvel dy't tsjin my springe kin", sei er.
Mar doe kaem der ien dy koe fierder as hy. Dat wie...
nl.verhalenbank.32009
Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...
nl.verhalenbank.29645
Frijmetselders wienen kûgelfrij. Meine Wykstra sei ris: As ik troch Amsterdam of troch Ljouwert kom, sil ik jo de huzen oanwize dêr't frijmetselders wenje. Hwant dy huzen binne noait ôfmakke. Dêr mat altyd noch it iene of oare oan dien wurde.
Dy frijmetselers ha allegear in lyts kistje mei allerhande soarte fan ark der yn. Sadré't der ien overleden is,...
nl.verhalenbank.36938
In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet hja sels dea.
In tsjoenster kin har yn in kat of in houn foroarje. Soms forgaderje dy katten; ien hat dan de lieding. Jowt men sa'n kat in pak op 'e bealch, dan bliuwt de tsjoenster de oare deis op bêd lizzen. Dêr kin men oan wite dat men mei in tsjoenster to dwaen hat. Hja bitsjoene meastal...
nl.verhalenbank.36712
Alle frijmetselers ha in forboun mei de duvel. De frijmitselerij is sokssahwat as in geheim genoatskip. Om 'e sawn jier mat ien fan 'e leden dea. Deselde dy syn lot it oanwiist, mat him deameitsje. Dat matte jo bislist dwaen, dat is jou plicht. Dogge jo it net, dan wurde jo sels deamakke.
Yn Swolle wenne in fiskerman. Dy hie in soan, dy siet us op in kear...
nl.verhalenbank.27923
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
Ik haw us as polderjonge fuort west, dêr wienen ek twa bruorren út 'e Houtigehage by. It wienen in Ritske en in Jan. Hja wennen tichte by de Trije Roeden.
Ritske fortelde, sy wienen us oan 't baggeljen west - wy wienen yn 'e polderkeet, doe't er dat fortelde - dêr hie syn heit ek by west. Sy moesten de bakken fol klyn mei 't baggeljen forsette en as dat...
nl.verhalenbank.25159
Der wie ris in smit, dy wie frijhwat eigenwiis. Hy miende, dat er de allerbêste smit wie fan 'e hiele wrâld. Dêrom liet er boven 'e doar sette: Smid der smeden, meester bovenal.
Mar de duvel woe him dat ris even bitelle sette. Dy forhierde him by dy smit as feint.
Doe kom dêr ris in koetsier, dy hie in hynder foar de wein en dat hynder miste in izer.
Doe...
nl.verhalenbank.32947
Der wie in fanke yn Zevenhuizen, dat woarde samar ynienen slim siik. Alles roun har ôf. Hwat der út kaem, dêr sieten allegearre ielshûden tusken. Hja tochten: sy kin wol ris bitsjoend wêze. Doe toarnden se it holkessen los, en ja, dêr kaem in krâns fan fearren út. Dat wie 't biwiis, dat it fanke bitsjoend wie. Doe hellen se de duvelbanner der by. Dy...
nl.verhalenbank.31652
Der wie in fanke, dy wie boerefaem yn Kuzumer yn Grinslân. Dat fanke wie nergens bang foar.
Op in kear, doe hienen se by de boer in hokling slachte. 't Wie al joun en 't wie donker.
Doe sei de boerinne: "Och hearink, nou ha wy 't sâlt forgetten!"
Doe woarde de faem der op útstjûrd om gau even nei de buorren ta om sâlt op to heljen.
Doe seinen de oaren...
nl.verhalenbank.23454
Der wie in feint, dat wie in spotter en in rarenien. Hy siet op in joun yn selskip mei oaren. Syn suster wie der ek by.
"Wy sitte hjir op in droochje", sei er. Wy matte mar in flesfol ha. Ik lit even ien bringe." Doe die er in briefke oan in lege flesse en sette dy om 't hoekje fan 'e doar. Even letter gong de doar iepen en dêr kaem de folle flesse...
nl.verhalenbank.19845
Sahwat in hûndertfyftich jier lyn wenne der yn Assen in faem, dy hie forkearing. Sy moest bifalle fan dy feint. De minsken seinen dat it gjin goed spul wie en sy fortelden it oan 'e burgemeester. Doe gong dy burgemeester nei de faem ta. Hy sei tsjin har: "Hoe bistû yn forwachting kom?"
"Dat mei ik net sizze", sei de faem.
"Né? Hwerom net?" frege de...
nl.verhalenbank.26121
Der wie ris in skuonmakker, dy siet op in kear mei syn maten yn in café. Doe woarde der sa oer praet hwa't al en hwa't net bang wie by nacht.
Doe sei de skuonmakker: "Ik bin foar de duvel net bang. Ik doar nachts rounom wol hinne."
Doe seinen de oaren tsjin him: "Doarstû dan ek wol allinne yn in leech hûs to wêzen by nacht?"
"Hwerom net?" sei de...
nl.verhalenbank.33383
