Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
HANDEL MET DE DUIVEL
Vroeger hoorde men ‘s avonds en in de nacht het erbarmelijke gehuil van de kettinghonden over het Brabantse land. Door dit gehuil voorspelden zij de dood van een man die zijn ziel aan de duivel verkocht had.
In Nistelrode woonde vroeger zo’n man. Hij werd op zekere dag ernstig ziek. Op een nacht waren de honden zeer onrustig en de...
nl.verhalenbank.49593
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd.
Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Us buorman Gosse die noait in slach en doch hied er altyd wol jild. Hy libbe sa'n fjirtich jier lyn. De minsken seinen, hy hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan sinten hie hinge er jouns in potsje bûten oan 'e doar. Dan wie 't de oare deis fol.
nl.verhalenbank.25485
La we is zegge, dat d'r mense ware ... , as ze 's aves erges ... dat was meer 't idee van een zwarte hond. D'r gaat hier een verhaal, d'r liep een man over de dijk. Ineens zag die wat. "Weg Carlo, weg Carlo, weg, Carlo!" Die man was de nek gebroke door de duvel!
nl.verhalenbank.72887
Ytsje Jelle fan 'e Westerein en Boele fan Kollumersweach hienen togearre in duvelsboek. As se dêr yn liezen, dan koenen se eksters en soldaetsjes ta de hurbe (=hurddobbe) útkomme litte. Se hienen dat boek om 'e beurt, soms wie 't yn 'e Westerein by Jelle, in oare kear wie 't by Boele op 'e Sweach.
Hja hellen der fan alles mei út.
Sy moesten us in kear...
nl.verhalenbank.20533
Der wenne ien yn Feanwâldsterwâl, dat wie in hiele rarenien. Dy joech nergens hwat om. Om 'e duvel net iens. Hy spile in bulte op 'e harmoanika yn 'e herberch op Feanwâldsterwâl.
Op in kear, doe spile er de hiele joun: 'Wat kan de duivel spelen! Wat kan de duivel dansen!'
De nachts forliet er de herberch. Doe soed er nei hûs ta.
Mar ûnderweis woarde er...
nl.verhalenbank.21125
Remmelt de Haan moest ris op in joun oer in houtsje yn 'e Sumarreheide. Dat houtsje lei dêr oer in sleat. Doe't er sahwat op it midden wie, fortelde er, waerd er opnaem en yn 'e sleat smiten. Dat wie it wurk fan 'e duvel, sei er.
nl.verhalenbank.31639
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Ik kan joe nog wol meer verteln over vrouger; dingen dai k mit moakt heb of dai mie verteld bint.
t Is n moal gebeurd, dat dr n keerl over n zandpad muz; t was op n duustere oavend. Dan komp hum door n hond inteegn. t Daier lop mit stieve pootn en geet gain stap oet de zied.
De keerl houwt dr op mit zien stok, man op t zulfde moment vaalt hai bewusteloos...
nl.verhalenbank.44545
Albert Alma (de man fan Tet) wie in raren-ien. Hy wenne yn 'e Harkema. Op in joun siet er yn 'e kroech by Japik Laverman op 't Jachtfjild. Hy sûpte en flokte en swetste en hy liet him ûntfalle: Ik bin fan gjin duvel bang. Doe't er let yn 'e joun de kroech forliet woardde er ûnderweis op 'e Skeankamp, dêr't nou bakker de Boer wennet, samar oer de dyk hinne...
nl.verhalenbank.12272
Was es n maal n vloeker die gruwelk vluukn kon.
Mien va hef mie dat verteld.
Hie was ook veur gieniene baange, zelfs veur de duvel niet.
Op een oavend luup ie tuzn Gietn en Gasselte.
Doar heurt ie wat achter hum aankomen; hie zug niks, maar heurt wel n zwoare stap en et ding hef een ketting aan de poot.
De vluker wordt aangreepn en krigt een best pak op...
nl.verhalenbank.44050
Yn 'e Körnhörn woonde Jan Oldenburger. Die had doar in caféeke. Olle Douwe ruskesnider sat doar 's oavends faek te floeken en te swearen. Dan had hij 't hoogste woord.
"Ik bin niet bang as komt de duvel ook by my!" riep hij. En dan sette hy 't mes in 'e tafel.
Doe ging hy op in kear noar huus uut 'e kroech fandoan. Doe sag hy doar wat lign onderweg.
"Wat...
nl.verhalenbank.26011
Us mem fortelde, der hie ris in sterfgefal yn Stiensgea west. De man wie allinne oerbleaun. Elke joun, om in ûre of acht hinne, kaem der ien by him yn 'e hûs by de leider del.
Dat koe dy man op 't lêst net langer úthâlde en hy helle dûmny der by. Dy seach doe deselde skime, dy't by de leider del kom. Doe sei dûmny: "Als gij van God zijt, kom bij mij, zo...
nl.verhalenbank.32713
Dyselde skoanmem har earste man tsjinne as boerefeint.
Op in joun gong er nei in plak ta, dêr't se him biwosken. It smoarge waskguod hied er by him. Hy leaude oan neat en wie in greate spotter. 't Wie al aerdich let. Doe kom der him ûnderweis in dikke swarte houn tomjitte. En doe woarde dy feint wol sa bot slein en ôftichele, dat der wie gjin rie ta. De...
nl.verhalenbank.29412
Op in joun siet der yn 'e Grinzer Pein in man yn 'e kroech. Hy dronk hiel hwat romerkes op en hwat er dêrby sei klonk net sa moai. Hy wie net bang foar de duvel, sei er. Doe't it let woarde moest er nei hûs. Dat wie nei de kant út fan Surhústerfean. Underweis moest er oer side. Dêr moete er in kunde, dy hie ek tofolle hawn. Dy gong de oare kant út. Even...
nl.verhalenbank.37767
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Der wie ris in boerefeint, dy sei: "Ik bin foar de duvel net bang."
De jouns moest er it hynder yn 't lân bringe en doe gong er oer in planke werom. Dy planke lei oer in feart.
Hy hie de teugel yn 'e hân. Doe siet dêr op dy plank in wyt ding.
De boerefeint sei: "Ut de wei!", mar dat ding forroerde him net. Doe joech dy feint dat ding in klap mei de...
nl.verhalenbank.37408
Yn 'e Hamsterheide wie op in jountiid let in man allinne op in paed. Ynienen seach er, dat der in frommes foar him op roan, en doe't er better taseach, miende hy dat it syn frijster Griet wie. Hy tochte ik rin hwat hurder, dan kin ik mei har oprinne. Mar hoe hurder hy bigong to rinnen, hoe hurder ek hja it op in rinnen sette. Nou en dan seach se om en dan...
nl.verhalenbank.15787
Nou, wat in mien tied veurvaln is.
Ston hier bie Vraiskeloo 'n hoes, woar 't spookde.
D'r wur 's oavends zo mor klopt. As ze kiekn gungen, was der niks te zain.
Voak heurden ze 't op beune.
Waarkgeesten, zeden ze wel. Dei zoln 't doun.
Moar op 'n moal wur 't nog slimmer.
De man was vot en toun de vrou eevn bie d' deure ston, zag ze 'n zwaard ding op heur...
nl.verhalenbank.44129
Ongeveer 1870 vertelde men mij het volgende:
Een blinde man, welke woonde op den weg naar Vreeswijk (dus aan de Vaartsche Rijn) had de gewoonte 's avonds laat een wandeling te maken met een buurman, die hem dan begeleidde.
Eens, tegen middernacht, bij een wandeling dicht bij den zogenaamde Liesbosch (tusschen Utrecht en Jutphaas) liet de geleider den...
nl.verhalenbank.13493
