Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Het geloof aan den duivel en zijne groote macht ten kwade speelt de hoofdrol bij alle volksbijgeloof. Dat menschen met hulp van den booze allerlei bovennatuurlijke dingen kunnen uitvoeren, dat men daarvoor een verbond met den duivel moet sluiten waarbij men zijne ziel aan hem verpandt, werd vroeger algemeen aangenomen, en dit geloof is nog niet...
nl.verhalenbank.57946
TOVENAARS EN DUIVELBANNERS
Tovenaars en duivelbanners kwamen er in ons land veel beter af dan heksen. Blijkbaar geloofden de rechters niet dat zij bijzondere gaven hadden en met de duivel een verbond hadden gesloten. Pieter Karel van Aken, die zich te Amsterdam in 1543 ten onrechte voor chirurgijn had uitgegeven en die had beweerd dat hij betoverden kon...
nl.verhalenbank.13376
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
In âld frou yn 'e Harkema koe de duvel ta de hurddobbe út komme litte, seinen se.
nl.verhalenbank.36176
Tsjoensters foroaren har faek yn katten. Hja bitsjoenden foaral bern en makken krânsen yn 'e holkessens. It bern woarde siik en de âlders gongen nei in duvelbander ta. Frânse Hinke fan Rottefalle of greate Wopke fan Kûkherne.
nl.verhalenbank.36177
Jehannes koe krekt sizze hwat jo yn 'e bûse hienen.
As er gjin jild mear hie, dan hong er jouns it lege ponkje oan 'e bêdsdoar. Dan wie 't de oare moarns wer fol. Dêr soarge de duvel foar.
Hy koe de minsken stean litte. De froulju liet er de rokken ôfsakje. Mar hy die gjin minske kwea.
nl.verhalenbank.36500
No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...
nl.verhalenbank.46923
Alle Tet fan 'e Harkema wie de tsjoenster. Dat wie algemien bikend. Hja wie soms blau en plakkerich om 'e holle. Dan hie se wer opdonders hawn fan 'e kweade, sei 't folk.
nl.verhalenbank.23440
Ie waitn misschien, dat heksn of duvels weg beden worn kennen deur n geestelijke. Zai goan den ende van huus of, woor ze kwoad sticht hebben. Moar elk joar komen ze weer n hoanetree op t huus aan; over verloop van tied kennen ze dus dr weer weezn.
nl.verhalenbank.44931
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea.
Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend.
Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie.
Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend."
Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis."
Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei."
Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Ik weet van n huus, waar et niet best botern wol. As de melk in de karn kwam, begun die te broezn, maar er kwam gien botter. De hekse zat vanzulf in de karn, want heksies bint sums hiel klein. Kwam n keerl bie dei mensn en zee: “Heb ie misschien ook kwaad volk in huus?”
Sie hadden dat al wel dacht, maar wat er aan te doen?
Ie wus raad; ie zol wat onder de...
nl.verhalenbank.44486
Japik Visser en syn dochter Antsje wennen yn 'e Harkema. Sy ha ek oan 'e Skieppedrifte wenne ûnder Droegeham.
Der wenne ek noch in âld man by harren yn, dat wie Tsjerk. Sy wienen alle trije deabinaud foar de duvel en foar tsjoenderije. Sy mienden om 'e haverklap dat se bitsjoend wienen.
Hja hienen yn 'e keamer in kleed spand. Dêr achter wie in hoeke, dêr...
nl.verhalenbank.20049
Ik hie in kammeraetske, dy har beppe wie âlde Fogel-moai (Frearke Fogel). Dat wie in tsjoenster. By myn kammeraetske hienen se in baerch yn 't hok. Dy roan mar àl yn 't roun. Hy wie bitsjoend. Dat hie âlde Fogel-moai dien.
Hja hie dy baerch oanrekke. Sa wie dy baerch siik woarn. Hja hie de kweade hân.
Ik hie altyd duveldrek yn 'e bûse, as ik nei Fogelmoai...
nl.verhalenbank.22299
Kwoad zain en kwaid doun was vrouger aan de orde van de dag.
Ik heb n hoop mensen kend, dei aankeekn wurn veur heksen en spoukkiekers. Bange bin ik nooit west, ik stun ain kerel en desnoods de duvel zulf. Smokkeln heb ik al zoveul doan, dat mie gain mens benauwd muik.
Zo trof ik es n moal n vent dei zee: “Pas op, ik bezit et zeuvnde bouk van Mozes.”...
nl.verhalenbank.45861
Een schipper, die altijd met een knecht voer, terwijl zijne vrouw aan wal woonde, verkeerde sedert geruimen tijd in het ongelukkige geval, dat hij nooit met zijn schip kon zeilen. Al woei er een flinke bries, al was de wind hem gunstig: de man mocht zeil bijzetten zooveel hij wilde, het schip bewoog zich niet. Wilde hij het van de eene plaats naar de...
nl.verhalenbank.57945
Mien olle lu woonden vrouger op de Schutn. Wat ik joe verteln kan heb ik maist heurd van mien pabbe.
Noastaan ons bie de buurn was n kind zaik. t Lag al n haile zet moar stil hen, zunder dat er verandering kwam: t wur nait beter en nait minder. Mien moeke gung dr voak hen te kiekn. In t lest dochde ze: "Dat smerige wief uut de buurt, dei olle hekse, mout...
nl.verhalenbank.43143
