Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Zwarte kunst:
Over het algemeen was zwart een afschrikwekkende kleur. Alles, wat met duivel en dood te maken had, was, afgezien van vurig rood – ingeval van de duivel – diep zwart. Zwarte katten en honden brachten onheil aan. Zelfs zwarte speelkaarten, en wel speciaal schoppen, bevatten geheimzinnige krachten. Schoppenboer was de personificatie van de...
nl.verhalenbank.60737
La we is zegge, dat d'r mense ware ... , as ze 's aves erges ... dat was meer 't idee van een zwarte hond. D'r gaat hier een verhaal, d'r liep een man over de dijk. Ineens zag die wat. "Weg Carlo, weg Carlo, weg, Carlo!" Die man was de nek gebroke door de duvel!
nl.verhalenbank.72887
Ytsje Jelle fan 'e Westerein en Boele fan Kollumersweach hienen togearre in duvelsboek. As se dêr yn liezen, dan koenen se eksters en soldaetsjes ta de hurbe (=hurddobbe) útkomme litte. Se hienen dat boek om 'e beurt, soms wie 't yn 'e Westerein by Jelle, in oare kear wie 't by Boele op 'e Sweach.
Hja hellen der fan alles mei út.
Sy moesten us in kear...
nl.verhalenbank.20533
Myn skoanheit Hindrik Schievink hie in bern, dat raesde nachts altyd om deselde tiid hinne. 't Wie in jonkje. Op in nacht gong hy der ôf nei 't bêd fan 't jonkje ta. Doe sei er: "Dêr wei, duvel!" Doe wie der hwat fan 't bêd flein.
Doe gong heit nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. Wopke joech him in drankje mei en sei: "Dû mast goed de hân...
nl.verhalenbank.25347
In Benschop is een keer een kind van de duvel betoverd. "Kind, spuug uit, je hebt de duvel in!" riepen ze. Het kind was behekst. Toen gingen ze er mee naar een toverdokter in Vianen. Die ging zelf mee in een hondekar door de lucht. Toen moesten ze het kind kokend water te drinken geven. Nadien was de beheksing over.
nl.verhalenbank.50900
Alde Ljibbe' Wemel wie fan 'e duvel biseten. Har man gong tiisdeis nei Grins ta, nei de merk. Dan moest har broer by har komme hwant sy doarst net allinne to wêzen. De katten sieten by har yn 't finsterbank to miauwen en fleagen by de glêzen op, as se der net ynkommen. Ienkear wie der in stik lawaei by har op 'e souder. It wie krekt as woarde der in...
nl.verhalenbank.21361
Op 'e Singel yn Ikkerwâld wenne Jan Jilderda. Dat wie in greate tsjoenster, nei't se seinen. Hy koe him samar yn in hoanne foroarje. De minsken wienen binaud foar him, foaral deselden dy't buorkerij hienen. Se doarsten him net heal by 't fé to litten. As hy yn in hok kaem, dêr't in fôle sûch yn lei, dan koe men der mar grif fan op oan dat de biggen der út...
nl.verhalenbank.36633
Duveldrek hienen se froeger yn 'e stok, om in lulke houn ôf to wearen. Se dienen 't ek ûnder 'e bargetrôch, dan woarden de bargen net bitsjoend.
nl.verhalenbank.27695
Der wienen hjir froeger wol lju, dy hienen duveldrek ûnder 'e drompel fanwege tsjoenderij. Sy droegen 't ek wol by har foar in lulke houn. Dan hienen se de duveldrek op in stokje mei in kerfke der yn.
Liuwefet holp ek tsjin lulke hounen.
nl.verhalenbank.25685
As der by ús folk ien bitsjoend wie gongen wy nei Frânse Hinke ta yn 'e Rottefalle.
Hja sei dan: Der komt jim in kat tomjitte, ek wol in houn, dy't tsjin jim opspringt dêr en dêr. Dy wol it drankje kapot meitsje.
nl.verhalenbank.24420
Úlke wie in duvelbander, dy wenne oan 't Wyldpaed.
Wopke wie in duvelbanner, dy wenne yn Kûkherne.
Se gongen meast nei dy mannen ta as de bern bitsjoend wienen.
Dan krigen se medesinen mei, meastal yn in fleske. Wopke sei dan: "Pas der goed op, hwant ûnderweis komt der in houn of kat of oars hwat, dy hat it op 'e drank gemunt.
't Fleske mat oan 'e...
nl.verhalenbank.25430
To Kollumersweach wie 't gauris mis op 'e plaetsen.
De wine bigong út harsels to draeijen.
De hynders sieten fêst yn 't tou en sprongen oer de peallen hinne.
De wein sloech in reed op, mar koe net fierder, hwant der sprong in speake út it tsjil.
Fûgels, houn en katten rekken bitsjoend.
It rêdmiddel wie altyd: duveldrek.
To Kollumersweach, by 't...
nl.verhalenbank.28006
De weerwolf, d'r zijn d'r hier twee geweest, die 't kon. Kijk is, dat is bij ons verteld, iemand was door de weerwolf thuisgebracht. Da was een zwarte hond. Em dat heb ik zelf meegemaakt. Ik met m'ne maat, toen was er een dronkeman, die kwam van de stoep af lope. Da was een gruwelijk beest van een man. ,, Wa doede gij hier, Kobus, dat lijken niks''. ,,Ik...
nl.verhalenbank.126157
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Heit hat as lyts jonkje bitsjoend west. Doe wenne er op 'e Gariperheide. Hy wie soms sa slop, dan koenen se him oprolje as in skûdeldoek en dan wied er wer krekt sa stiif as in stôk. En it gong altyd op in gûlen. Doe gong pake nei Piter Poes ta, dat wie de duvelbander fan Sumarreheide.(^ ± 1900), mar dy wenne doe noch yn de Ham. Pake krige in drankje fan...
nl.verhalenbank.19783
Gjert van der Wyk syn mem hat bitsjoend west. Sy wie doe al in âld minske fan sa'n sauntich jier. Har man gong mei it wetter nei de duvelbander ta.
Underweis kom er de tsjoenster foarby. Dy sei: "Hwer sil dit hinne?"
Hy sei: "Dêr't ik noch net bin."
De duvelbander joech him in drank mei foar 't âld-minske. Dy drank hied er yn 'e bûse. Underweis kom der in...
nl.verhalenbank.16890
Myn jongere suster Kobe werkte by Jehannes en Tryn. Hja hienen in jonkje en dat waerd siik. It bern bigong to tjirmjen. Hja wennen yn 'e Falom.
Tsjin bêdgongerstiid bigong it bern altyd fan pine to razen.
Mem sei tsjin Kobe: "Dû mast tsjin Jehannes sizze: 'It bern is bitsjoend.' Jehannes mat duveldrek yn 't widzke dwaen en ek yn 'e naden fan 't bêdsket....
nl.verhalenbank.21989
By myn skoanheit wie ien fan 'e bern siik. It wie bitsjoend. Doe gong skoanheit nei de duvelbanner Wopke ta. Wopke joech him in drankje mei. Doe sei Wopke: "Mast goed op it drankje passe. Der komt dy aenst ûnderweis in grouwe houn tsjin, dy hat it op it drankje forsjoen. Tink derom en lit dy houn net passeare oan 'e kant dêrstû it drankje hast."
Mar de...
nl.verhalenbank.30067
Us beppe wie froeger tsjinstfaem. Op in kear roan se mei noch in oar famke even nei hûs ta. 't Wie op in joun. Dat famke praette nochal lûd. Doe sei beppe tsjin har: "Wy matte net sa lûd prate, hwant ús Hindrik wyt alles as ik thús kom, hwat wy tsjin elkoar sizze."
Doe hie se sein: "As wy wer prate, mast ris achter ús sjen, hwant dat is ús Hindrik, dy't...
nl.verhalenbank.23528
Yn 'e Westerein wenne in man dy hie in fanke en dat woarde siik. Doe gong er foar har nei greate Wopke fan Kûkherne.
"'k Sil jo guod klearmeitsje", sei Wopke.
De Westereinder moest troch stikjes lân wer nei hûs ta. Sa wie hy ek yn Kûkherne kom.
Wopke sei: "Aenst matte jo by forskillende hekken om in omstap hinne. Tink dan om 'e greate houn dy't by jo...
nl.verhalenbank.20341
