Datasets - ISEBEL

Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd. Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.

avond

nl.verhalenbank.25431

Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje. Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha." Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea. Sy...

adem

nl.verhalenbank.19889

Op Ameland woonde ze, de oude heks. Op het Oerd huisde ze. Daar op het uiterste puntje had ze haar ruwe hut gebouwd. Niemand wist wie ze was en vanwaar ze kwam. Men zei dat ze zelf haar hut gebouwd had. Van oude stukken wrakhout dat de zee aanspoelde had ze het getimmerd. Zelf was ze ook met de golven meegekomen, vertelden de menschen. Hoe zou ze ook...

aanspoelen

nl.verhalenbank.128179

Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea. Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....

boos

nl.verhalenbank.25552

Heksen (vervolg): Poorters was de eerst gevestigde familie van de betrekkelijk jonge nederzetting Koningslust. Er was daar in mijn jeugd een café. Poorters’ vrouw, Nelie, werd in onze buurt als heks beschouwd. Onze oude veearts, Koch, trouwde met een zuster van mijn vader bij grootvader Evert in. Hun dochter Nelke was een zeer lastig kind, dat ’s nachts...

achteruitgaan

nl.verhalenbank.69370

"De Duivelsberg (te Nijmegen) is gevaarlijk, veel entiteiten. Stukje daar vandaan is een stuk bos met een hek eromheen, met in het midden, een zwarte poel. ‘s Nacht zie je de orbs rondvliegen. Ook in de buurt van de Duivelsberg, gewoon de andere route pakken, is een water wat ze de “Heksenkolk” noemen. Ga er maar eens ‘s nacht heen. Ik ben van Nijmegen en...

aankijken

nl.verhalenbank.49974

Tsjoensters binne yn 'e nacht warber. Ienkear yn 'e sawn jier matte se ien deatsjoene. Op syn minst. Kinne se it net mei minsken rêdde, dan bitsjoene se dieren. Dêrom seach men froeger faek skiep en geiten mei in stikje duveldrek ûnder 'e hals.

afweer

nl.verhalenbank.24428

Myn man syn heit hie in pottekar in froeger jaren. Dan gyng it hynder nachts so gruwelijk tekeer. Nachts kwam de nachtmerje. Dy flocht flechten in de manen. Dat docht se sear, segge se. Minsken hebben ook last van nachtmerjes. Een nachtmerje is een frommeske. Ik hew wel papier in 't sleutelgat doen en de toffels omkeard foar 't bed set. En duveldrek onder...

achterstevoren

nl.verhalenbank.25087

In Dokkum het in dokter woond, die had een kiend, dat was ziek. Hy gaf it kiend gud, maar hij kon 't niet genezen. Doe ging hy naar Joost Wiersma to Eestrum. Hy ging der yn 'e nacht heen, hij wou 't niet foor anderen weten. Joost het it kiend genezen.

betoveren

nl.verhalenbank.24286

BETOVERDEN Vaak lagen er te Loosduinen kleine rode sterappels, die verleidelijk glommen, langs de berm van de weg. Zij waren daar neergelegd door een van die kwaje, ouwe vrouwen, die heksen konden. Die appels mogen niet worden gegeten, maar moeten eerst zorgvuldig een dag en een nacht in een pul of een pot worden bewaard, bovenop een kast of in een...

aanvallen

nl.verhalenbank.32557

Het behekste beurtschip Op een morgen, meer dan honderd jaar geleden, merkten knechten van het beurtschip van Hindelopen naar Amsterdam, dat 's nachts iemand aan de touwen had gezeten, waarmee de barkas aan de kade lag gemeerd. De touwen waren niet zoals gebruikelijk met een mastworp vastgeknoopt, maar met een oudewijvenknoop, die vanzelf losgaat als...

angst

nl.verhalenbank.9541

54. Mien vader die ging met een stuk of vijf zes Diemse völ smele sni'je. En toe ware ze ien een wei, mao dat moch niet van den boer. En toe moezze ze wachte, want zi'j konnen ok niet zien, tot 't lich was. Mao toe was den olden Prul die was ter bi'j en die zeit: "Jonges, wille gillie mien Henske is zien?" Toe zeie ze: "Och gek, olde keal, dat könt gi'j...

duister

nl.verhalenbank.22413

Hjir foar ús oer yn 'e heide wennen minsken, dy hienen in fanke, dat wie bitsjoend. Sy wie altyd siik. Pake rekke foar har nei Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Foardat er dêr oan ta wie, moest er in stik lân troch, dêr roannen oksen yn. Doe kom er by greate Wopke. Hy bigong to fortellen oer it fanke. Mar Wopke sei: "Ik wyt it wol. Gean nei hûs en sied in...

betoveren

nl.verhalenbank.21947

Oarreheit (dat wie mem har heit) wie net goed by 't spul. Hy rekke siik. Sy tochten, hy kin wolris bitsjoend wêze en doe gong der ien mei syn wetter nei de Wâlden ta, nei de duvelbander. De duvelbander sei: "Lit my 't wetter mar ris sjen." Doe't er dat bisjoen hie, sei er: "Ja, ik kin him wol hwat jaen, dan wurdt er wol wer better. Mar dan moat er rare...

nl.verhalenbank.27854

Doe't ik 26 jier âld wie, wenne ik yn Nijehove. Doe kaem dêr in skipper út Strobos mei syn skipke. Hy frege twa bruorren Cleveringa of se ek sizze koenen hwer't er molke krije koe. "Dêr by dy plaets wol", seinen se en sy wiisden it plak oan. Dy plaets stiet der noch. De iene fan 'e bruorren Cleveringa sei: "Jo binne âld frijgesel. Dy boer dêr hat in...

angst

nl.verhalenbank.19701

Ik wie al troud en ik wenne hjir in eintsje fandinne oan 'e reed. Ik hie op in jountyd nei de Triemen ta west, nei myn swager om in pear lammen dy't ik fan him kocht hie. Ik mocht froeger graech hwat handelje. Ik gong wer nei hûs en kom op 'e reed, doe wie 't yn 'e nacht, om sa'n ûre of alve, tolve. Oan dizze kant fan 't hûs wie in krimpe. Doe't ik dêr...

aankijken

nl.verhalenbank.24708

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur