Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
26 results
Dutch Keywords: heks angst
TOVENAARS EN DUIVELBANNERS Tovenaars en duivelbanners kwamen er in ons land veel beter af dan heksen. Blijkbaar geloofden de rechters niet dat zij bijzondere gaven hadden en met de duivel een verbond hadden gesloten. Pieter Karel van Aken, die zich te Amsterdam in 1543 ten onrechte voor chirurgijn had uitgegeven en die had beweerd dat hij betoverden kon...
nl.verhalenbank.13376
[...] Op zolder bijvoorbeeld was het ook zo. Bij mijn grootouders mocht je ook niet op zolder komen. Daar hadden ze wat staan. Wat daar stond weet ik dus ook niet. Maar daar zat...de boze heks zat op de zolder en zo. Dat mocht niet als het ware. [...] De boeman en de duivel ook wel.
nl.verhalenbank.44497
We zouden het hebben over bijgeloof. Er was vroeger geen verlichting bij de weg. Altijd ploeterde men in het donker. En in het donker zie je steeds griezelige dingen. Als kind heb ik honderden angsten uitgestaan. En dat kwam door de verhalen die je van grote mensen hoorde bij het vuur. Als de buren de lange avonden kortten met vertelsels over heksen en...
nl.verhalenbank.43210
De duivel te erg Het volgende werd verteld ten name van een heks uit Meerssen: Daar leefde eens een koppel (man en vrouw) zo gelukkig, dat zelfs de duivel alles beproefde om ze ongelukkig te maken. Hij zag al spoedig in, het niet te kunnen. Tot die heks op zekere dag bij hem kwam en beweerde dat zij het kon. 'Wel!' antwoordde de duivel blij, 'als jij dat...
nl.verhalenbank.43046
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen. Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Ien fan 'e Tike hat my forteld: Ik (dit wie âlde Jan Potskipper syn wiif) stie op 'e reed. Ik rôp Pije en Hoeke, myn beide jonges, hwant wy masten ite. Der wie net in minske to sjen yn gjin fjilden noch wegen. Doe stie ynienen âlde Tryn achter my, mei in lekken om har hinne. Ik woarde danige kjel en sei: "Dû âlde duvel, dû bist net gong, dû bist flein."
nl.verhalenbank.12234
Soms stond “het perd stijf” of met “ geslinterde manen”. Dan moest men “goei werke doew” om van de hekserij af te komen.
nl.verhalenbank.47547
Alde Fije Antsje wenne ek oan 'e Wâl. Dy hie in winkeltsje. Elkenien wist, dat it in tsjoenster wie, en de measten wienen deabinaud foar har. As wy froeger in muntsje of sa fan har krigen, smieten wy it altyd fuort, hwant it wie ús goed yndruid: neat opite dat Antsje jim jowt. Der wie us ien by Antsje yn 'e winkel, en wylst Antsje mei it spul oan 't...
nl.verhalenbank.17076
Meneer Pieter van Aken maakte in wijde kring bekend dat hij het vak van Chirurgijn zo goed verstond, dat hij mensen die het slachtoffer van betovering waren, met succes kon behandelen en dat hij bovendien in staat was om, als iemand bestolen was, de dief op te sporen en de buit te achterhalen. Deze grootmeester ging in 1534 in Amsterdam wonen. Of hij veel...
nl.verhalenbank.125680
Op 'e Sawnbulten wenne in âld bryk wyfke, dat kwealik roan. Mar likegoed, troch har swarte kunst wie se samar in ein út 'e reek. Har eigen man wie bang foar har.
nl.verhalenbank.15747
Hjir op 'e heide wenne ek in tsjoenster. As dy yn 'e hûs kaem ergens dan wienen se bang dat se de bern bitsjoende. Hja brûkten duveldrek tsjin 'e tsjoenderij.
nl.verhalenbank.31796
Als der froeger een kind betsjoend was, gingen se naar de duivelbander op 't Witveen. Ze waren allemael bang foar die man. Ze dachten dat ze óók betoverd zouden worden.
nl.verhalenbank.27842
As bern droegen wy wol stikjes duveldrek yn in pûdtsje oan in touke om 'e hals tsjin 'e tsjoensters.
nl.verhalenbank.20420
Spookkatten In verband met spookkatten zal ik u een verhaaltje vertellen wat mij door een fantast als voor waar verteld werd. Dit verhaal moet gebeurd zijn ongeveer 70 jaar geleden, dus rond 1880-1890. De verteller vertelde mij dit op 60-jarige leeftijd en hij is nu reeds 15 jaar dood. Aldus de verteller: Op een late namiddag in de herfst, het liep al...
nl.verhalenbank.13480
Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se. Hij het al jaren wei west. Ons moeke was weduwvrouw. Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een. "Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....
nl.verhalenbank.23967
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend. Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie. Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend." Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis." Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei." Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Japik Visser en syn dochter Antsje wennen yn 'e Harkema. Sy ha ek oan 'e Skieppedrifte wenne ûnder Droegeham. Der wenne ek noch in âld man by harren yn, dat wie Tsjerk. Sy wienen alle trije deabinaud foar de duvel en foar tsjoenderije. Sy mienden om 'e haverklap dat se bitsjoend wienen. Hja hienen yn 'e keamer in kleed spand. Dêr achter wie in hoeke, dêr...
nl.verhalenbank.20049
Jantsje koe sels ek tsjoene. Op in kear wie se by har dochter Pyt op Koatstertille. Pyt wie krekt oan 't tsjernjen, mar hja koe noait bûter krije. It mislearre hyltyd, hwàt hja der ek oan die. Doe sei Pyt: "Ik sil leau 'k mar nei 't Wytfean ta nei Jonge Jan, hwant dèr koe wolris tsjoenderij achter sitte." Doe sei Jantsje gau: "Mast it earst nòch mar ris...
nl.verhalenbank.30081
Ien hat my us forteld: Ik stie op 'e reed. Ik rôp Pije en Hoeke, myn beide jonges, hwant wy moesten ite. Der wie net ien yn fjilden of wegen to sjen. Doe stie ynienen âlde Tryn achter my, mei in lekken om har hinne. Ik woarde danige kjel. Ik sei: "Dû âlde duvel, dû bist net gong, dû bist flein."
nl.verhalenbank.22091
Biegeleuf speulde vrouger 'n grote rol. Heksen - spoken en duvel hadden ze 't voak mit te stellen. Wie lachen d'r nôn maistied um, man dou leefden mensken toch man in angst. Luip'n moal 'n staarke kerel van Noord-Barge noar Erm. Dan inains lop d'r wat achter-hum aan. Boer zet de sokken d'r in. Man 't ding blif stoef achter hum aanlopen. Dan blif kerel...
nl.verhalenbank.43014
25