Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
I. De duivel
1.
Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14845
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Der ha wol minsken west, dy forkochten har oan 'e duvel, dan hienen se altyd jild om hannen.
Der binne ek guon dy ha in wikseldaelder. Dy ha de frijmetselaren ek. Dêrtroch ha dy noait forlet fan jild. Dy binne èk oan 'e duvel forkocht. Om 'e sawn jier mat der ien dea. Sy lotsje der om hwa't dat is.
Oan 't Skutediep yn Grins ha se har gebou. Dêr sitte se...
nl.verhalenbank.26329
Ik haw in âld frou kend to Ljouwert, dat wie Aukje Procee. Se wenne yn 'e Amelânsstrjitte en hie handel yn fodden. Dat minske wie frijmitseler. Se joech jin noait de hiele hân mei 't fûstkjen. Se seinen dat se in wikseldaelder hie en noait krapte oan jild hie. Om 'e safolle jier moest der ien fan dy frijmitselerploech dea en sa is hja ek in kear oan 'e...
nl.verhalenbank.32127
Dy't ienkear frijmetseler is, komt der noait wer by wei, hwant hy is oan 'e duvel forkocht. As ien fan 'e frijmetselers net folgens it reglemint handelt, wurdt er stil fan kant makke. Hy fûstket mei twa fingers ynpleats fan mei de hiele hân. Frijmitselers ha noait forlet fan jild.
nl.verhalenbank.27761
Us heit en dy ha trije Hindrikken hawn. Dêr bin ik allinne fan oerbleaun. De oare beiden binne stoarn doe't se noch lyts wienen. Se seinen altyd Binne kastelein (= Binne Kloosterman) hie se deatsjoend.
Greate Wopke hat in kear by my west. Doe wie 'k noch mar in pear wike âld. Ik wie siik en sy tochten dat ik deselde wei gean soe as de beide oare...
nl.verhalenbank.38075
Frijmetselers binne ek kûgelfrij.
Op 'e Lykwei wenne sa'n man, dy wie frijmetseler. 't Wie âlde Aldert. Hy moest nou en dan nei Dútslân ta, dêr't it gebou stie, dêr't se yn byelkoar kamen.
De earste kear dat hy der by kaem moest er dêr ek hinne.
Doe moest er troch in tsjustere kelder yn 'e groun.
Dêr moest er alles sjen. Hy moest ek oer in deakiste hinne...
nl.verhalenbank.38140
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
Der wie in feint, dy swearde en swetste der mar op los. Hy leaude oan God noch syn gebot en dat sei er tsjin elkenien. Tsjin syn maten sei er: "Der bistiet net in God en gjin duvel."
Op in kear kom er mei twa fan syn maten oerien, dat hy soe trije kear op it tsjerkhôf gean en elke kear soed er dêr God en de duvel oanroppe. Dan soenen syn maten sjen kinne...
nl.verhalenbank.15814
JOHAN VAN OLDENBARNEVELDT
Johan van Oldenbarneveldt was in zijn jeugd met twee vrienden in Italië en zij lieten zich daar de toekomst voorspellen. De waarzegger zei dat een van hen — maar hij zei niet wie — weldra een gewelddadige dood zou sterven, een ander van schatrijk doodarm zou worden en de derde als staatsman zijn hoofd op het schavot zou...
nl.verhalenbank.32562
De Helhond.
Christene Zielen te gelijk!
Wilt U tot mij begeven;
Aanhoort dit lied zoo leeringrijk
Met klaarheid hier beschreven.
In IJzendijke is 't geschied,
Bij Sas van Gent, hoor het bedied,
Hoe God zijn wonderwerken,
Het menschdom doet bemerken.
Daar was eertijds een klein convent
Van Paters Minderbroeders,
Zoo iedereen wel is bekend,
Opregte...
nl.verhalenbank.39110
Godeslas
Paus Urbanus II had te Clermont in Frankrijk een kerkvergadering beroepen om bij die gelegenheid de christen vorsten aangemoedigd om Jerusalem te gaan herwinnen. Wie zich bereid verklaarden om deel te nemen aan den tocht, hechtten zich een purperen kruis op den rechter schouder en werden kruisvaarders genoemd. Zij wilden het Heilig Land, waar de...
nl.verhalenbank.49525
Yn Twizelerheide wenne stammerige Harm. Ik ha sa'n bytsje forkearing hawn mei ien fan syn dochters.
Stammerige Harm hie de kweade hân. Hy handele in bulte yn lytsfé. As er by guon kninen keapje woe en dy minsken woenen se net misse, dan struts hy der even mei de hân oer hinne. Dan koe men der mar fan op oan, dan wienen se de oare moarns dea.
Hy hie noait...
nl.verhalenbank.20686
Als iemand zo’n boekje kocht, uh die mocht hij dat zelf niet aanraken, die mocht het dus zelf als ie het kocht niet aanraken door bijvoorbeeld. Eerst moest de verkoper van het boekje, het boekje in de handen hebben en de moest de verkoper zelf het in handen van de koper geven. Maar dan moest eerst die koper het boekje van A tot Z opzeggen. Wanneer hij dat...
nl.verhalenbank.70206
De vuurman uit 't Echterbosch
De herfstvelden lagen stil van groei en bloei hun rijpheid te bieden aan de nijvere bewerker.
Met 't ganse volk van zijn gedoente werkte de grootboer in zijn bieten. De keuter had moeite op tijd zijn aardappels te rooien. 't Werkvolk, stoere mannen, wroette de grond om, de vrouwen of jongedochters lagen gebukt voort te...
nl.verhalenbank.35844
Mien olle lu woonden vrouger op de Schutn. Wat ik joe verteln kan heb ik maist heurd van mien pabbe.
Noastaan ons bie de buurn was n kind zaik. t Lag al n haile zet moar stil hen, zunder dat er verandering kwam: t wur nait beter en nait minder. Mien moeke gung dr voak hen te kiekn. In t lest dochde ze: "Dat smerige wief uut de buurt, dei olle hekse, mout...
nl.verhalenbank.43143
