Datasets - ISEBEL

Wisseldaalder De wisseldaalder was een daalder die de eigenschap bezat, telkens nadat deze was uitgegeven, weer in de zak van den eigenaar terug te keeren. Hij was te verkrijgen in den Sint Jans nacht, op de plaats genaamd "De Kruis", nl een kruispunt van 2 polderwegen, in de "Groote Blok". Men moest zich hier opstellen, en er trok een heele stoet duivels...

aanvullen

nl.verhalenbank.13644

Stammerige Harm hat my wol jild to lien oanbean. Mar ik woe syn jild net ha. Hy hong jouns in lege ponge oan 'e doar, de nachts die de duvel der jild yn.

avond

nl.verhalenbank.22693

Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd. Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.

avond

nl.verhalenbank.25431

Wy ha twa jier njonken stammerige Harm wenne. De minsken seinen dat er tsjoene koe. De man hie altiten wol jild. Hy wie oan 'e duvel forkocht, seinen se en hy hie in wikseldaelder. Mar hy wie ek ôfgryslike deun en sunich. As er ûnderweis út 'e broek moest, died er syn bihoeften yn 'e bûsdoek. Hy pakte 't yn en naem it mei en lei it by him thús op it...

behoefte

nl.verhalenbank.20117

Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele. Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...

afmaken

nl.verhalenbank.29542

Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs. Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...

achterlaten

nl.verhalenbank.30505

Alde Foppe Ophús fan 'e Harkema koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy hie him oan 'e duvel forkocht en hie in wikseldaelder. Hy wie noait earm. Foppe Sint neamden se him. Hy koe lêze noch skriuwe. Edzer Sint dat wie famylje fan him. Dy hie ek in wikseldaelder.

duivel

nl.verhalenbank.20660

Stammerige Harm roan altyd mei in sekje op 'e rêch. Dêr hied er guod yn dat er opskoaide. Hy seach der sútrich út en wenne yn in hiel âld klintsje. Hy koe tsjoene. Fan jild hie er noait forlet. Moest er jild brûke, dan hong er de lege ponge bûten oan 'e doar. De oare moarns wie dy fol jild. Hy hie ek in wikseldaelder. Wy hienen hjir in winkelman, dat wie...

beurs

nl.verhalenbank.34623

Stammerige Harm wie in tsjoenster. Se woenen him net by 't fé ha. Hwant dan waerd it siik. De bargen krigen forkearde bichjes. Harm hie noait forlet fan jild. Hy hie in wikseldaelder. Dêrfoar hied er him oan 'e duvel forkocht. Wie it jild op dan hong er in lege ponge oan 'e doar. Itselde dogge de frijmitselders.

beest

nl.verhalenbank.33766

Stammerige Harm wenne oan 'e Swâdde. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel krige. Dêrtroch hied er noait forlet fan jild. Hy liende faek jild út. Sels hied er jild op rinte stean. Hy seach der altyd sutrich en ûnhuer út. Hy hie in forboun mei de duvel, dat wisten alle minsken wol. Hy handele hwat yn fodden en âld izer. Se seinen dat er tsjoene...

duivel

nl.verhalenbank.36083

Vroeger waren ’r vrijmetselaars. En d’r ware twee groepe. Kwam je bé’j de rieke groep dan had je je kosje gekoch. Bé’j de twidde groep, de èrme, mos je werke. De lede van de werkgroep hadde ’n werkkamertje. Dor zate gin vensters ien. ’t Was er hardstikke duuster. En die lede krege kleine gouwe gereedschappe: ’n trufelke, ’n hamerke en ’n voegspieker. Da...

arbeid

nl.verhalenbank.50250

No. 172. In 1595 woedde de heksenziekte in Mierloo. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer van het dorp had betooverd, door hem peren te geven, en een kind ziek had gemaakt, door het te liefkozen. De ongelukkige bekende. - Vijf en twintig jaar geleden had zij een leugen bevestigd met de woorden "dat zij den duivel lijf een ziel overgaf";...

betoverd

nl.verhalenbank.46923

DE HOND DIE GEEN HOND WAS Er was eens een schipper en die voer met zijn schip over zee en toen verging het schip en hij kwam op een stuk hout aan land drijven. Hij was droevig, dat hij zijn schip verloren had en toen kwam daar een zwarte hond bij hem en die vroeg hem, wat hem scheelde. - Och, je kunt me toch niet helpen, zei de schipper, maar de hond...

aanspoelen

nl.verhalenbank.45764

Frijmitselers, dat binne minsken, dy kinne in oar fêstsette. Ik hie in kammeraet, dy koe 't ek. Dy hat us in plysje fêst set. Dy koe net in stap mear gean. Ik wie der by. 't Wie op 'e Nije Wei. Doe't it lang genôch duorre hie, sei er in pear wurden, doe koe dy plysje wer rinne. Fan 'e frijmitselders mat der om 'e sawn jier ien dea. Sy krije jild fan 'e...

nl.verhalenbank.28062

Ik haw yn Dútslân west, dêr werkte ik mei ien. Dy koe ek duvelskunsten. As wy nei hûs ta gongen, hied er ynienen in bult foàr him en àchter him. En dochs hied er neat ûnder 'e klean. Syn heit wie skipper. As syn heit dan jild oan 'e brêgewachter jaen moest as se troch in brêge moesten, dan koe de man noait de beurs ta de bûse út helje. Dat wie it wurk fan...

betalen

nl.verhalenbank.28647

Stammerige Harm, seinen se, hie in wikseldaelder. In wikseldaelder, as men dy útjowt, dy komt altyd wer yn 'e knip tolânne. Myn swager sei, Stammerige Harm koe mear as sljochtwei. Hy koe tsjoene. Jouns hong er de lege pong bûten oan 'e kruk fan 'e doar. De oare moarns wied er fol jild. Soks dienen de frijmitselders ek. Mar dat koenen se mar trije kear...

nl.verhalenbank.27438

Egbert Sint fan 'e Harkema roan altyd to nijjiersroppen. Hy wie wol us smoardonken. Se seinen dat er in wikseldaelder hie. Hwant hy hie noait forlet fan jild. Hy koe ek soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte.

alcohol

nl.verhalenbank.21856

Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende: In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...

afkomen

nl.verhalenbank.9397

Yn Twizelerheide wenne stammerige Harm. Ik ha sa'n bytsje forkearing hawn mei ien fan syn dochters. Stammerige Harm hie de kweade hân. Hy handele in bulte yn lytsfé. As er by guon kninen keapje woe en dy minsken woenen se net misse, dan struts hy der even mei de hân oer hinne. Dan koe men der mar fan op oan, dan wienen se de oare moarns dea. Hy hie noait...

aaien

nl.verhalenbank.20686

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur