Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
26 results
Dutch Keywords: deur toverij
Stammerige Harm hat my wol jild to lien oanbean. Mar ik woe syn jild net ha. Hy hong jouns in lege ponge oan 'e doar, de nachts die de duvel der jild yn.
nl.verhalenbank.22693
BETOVERDE KINDEREN In de zestiende eeuw waren de kinderen uit een gezin dat in de Sint Nicolaassteeg te Amsterdam woonde betoverd. Een buurman gaf de ouders toen de raad om eiken spaanders te koken in water dat was geput vanaf een brug waarop een kruisbeeld stond. Dan zou de toveres gedwongen zijn om te komen en de kinderen weer gezond te maken. De ouders...
nl.verhalenbank.13368
Dy't in flesse jenever ha wol kin dy fan 'e duvel krije mei bihelp fan Skoppenboer. Op in kear sieten der in pear lju by elkoar. Dy woenen ek in flesse drank ha. Hja bounen skoppenboer mei in toutsje oan 'e hals fan 'e flesse. Doe kaem der ien oerein en dy joech de flesse by de doar oan. 't Wie in lege flesse fansels. In oaren moest bilove, dat hy de...
nl.verhalenbank.30584
Mei Skoppenboer kin men in flesse drank komme litte. Twa man matte earst in akkoart mei elkoar meitsje. De oare set de lege flesse mei de kaert der oan bûten de doar, en wy prate ôf, ik sil de folle flesse aenst oankrije. Hwant dat mei hy net dwaen dy't de flesse fuortstjûrt. Even letter dan komt de flesse mei jenever der oan. Ik pak him oan en jow him...
nl.verhalenbank.24170
Om tsjoensters to kearen moat men duveldrek ûnder 'e drompel dwaen of in krús foar de doar sette.
nl.verhalenbank.17482
Ik ha wol lju kend, dy leinen duveldrek boppe op it kezyn fan 'e doar om feilich to wêzen foar tsjoensters. Oaren leinen it ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.33795
Se hienen allegearre duveldrek yn 't drinken foar 't fé. Dat hienen se ek op 'e drompel fan 'e doar.
nl.verhalenbank.38239
As jonge wie 'k ris oan 't sinteklazejeijen. Doe kom ik ek by in tsjoenster. Dy joech my in klap. Ik stapte foarút, mar doe rekke ik mei de foet yn har stikkene jurk en doe lei ik samar op 'e rêch foar har. Dat wie in duvelskunst.
nl.verhalenbank.27764
Doe't myn âldste suster Wike noch in lyts famke wie, wenne se yn Lutjewoude ûnder Kollum. Der kom geregeld in âldwiif út Kollum by ús oan 'e doar mei de bolkoer. As dat wiif der west hie, koe Wike dy jouns net sliepe. Sy lei dan altyd wekker op bêd en dat woarde geandewei slimmer. Ien joech mem de rie, sy moest it holkessen mar ris iepenmeitsje. Doe siet...
nl.verhalenbank.19390
In frou hjir fan 'e Harkema fortelde: "Op in kear kom der in frommes by my mei de sinteklazekoer. Ik moest de bern hwat jaen, sei se. Ik fortroude it net, hwant it minske gong foar in tsjoenster troch, mar ik die 't al. 'k Hie twa bern, 'k joech se elk hwat dat ik fan it minske kocht hie. Dêr hienen jy 't letter al, 't iene bern wie bitsjoend. Doe ha 'k...
nl.verhalenbank.25724
Greate Wibe wenne yn Jistrum. 't Wie in grouwe, gewante keardel. Sy seinen, hy koe troch 't slotsgat fan 'e doar by de lju yn 'e hûs krûpe. Hy koe tsjoene. Hy wenne op 'e âlde Iest. 't Wie in omke fan 'e dames Leegsma (twa ûnderwizeressen). De frou fan Eatse Alles wenne ek op 'e âlde Iest. Dat minske wie sa bang foar de kunsten fan greate Wibe, dat sy hie...
nl.verhalenbank.29308
Der wenne hjir in frou, dy rekke siik. Hja tochten, hja soe wol bitsjoend wêze. Doe gongen se nei in duvelbander ta. Dy sei: "Ja, sy is bitsjoend. As jim aenst thús komme komt der ien by jimmes oan 'e doar. Dy wol yn 'e hûs. Dat is deselde dy't har bitsjoend hat." Doe't se wer thús wienen duorre it net lang of dêr kaem de buorman by de doar. Doe ha se dy...
nl.verhalenbank.36605
Der binne tsjoensters, dy kinne har yn in pod foroarje. Guon kinne troch 't kaeisgat hinne komme. Mem makke wol us in krús foar de doar. Dat wie om dat folkje to kearen. Sy hat ek wol in lapke mei duveldrek ûnder 'e drompel hawn, hwant der kom wol us in âld wiif by ús, dy fortroude se net.
nl.verhalenbank.20274
Op 'e Sumarreheide wenne in duvelbander. Dat wie Piter Poes. Dy gong rounom hinne dêr't de saek bitsjoend wie. As Piter Poes kom, koenen de tsjoensters neat mear útheve. Hy lei yn de regel in bytsje rogge foar de drompel fan 'e doar del. Der koe net in tsjoenster oer komme, hwant rogge is heilich.
nl.verhalenbank.29455
Stammerige Harm, seinen se, hie in wikseldaelder. In wikseldaelder, as men dy útjowt, dy komt altyd wer yn 'e knip tolânne. Myn swager sei, Stammerige Harm koe mear as sljochtwei. Hy koe tsjoene. Jouns hong er de lege pong bûten oan 'e kruk fan 'e doar. De oare moarns wied er fol jild. Soks dienen de frijmitselders ek. Mar dat koenen se mar trije kear...
nl.verhalenbank.27438
Froeger hienen se oeral âlde bolkoerrinsters en dy krigen dan rounom kofje en dan kommen se ek wolris by jonge minsken. Dan rekke der gauris in berntsje siik. Sa wie 't ek in kear yn Feanwâlden. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Wopke ta. "Ja," sei Wopke, "sjoch, dêr komt in forkeard frommes by jimme en dy matte jim fuortstjûre. 't Hie mar even...
nl.verhalenbank.24222
Hjir foar ús oer yn 'e heide wennen minsken, dy hienen in fanke, dat wie bitsjoend. Sy wie altyd siik. Pake rekke foar har nei Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Foardat er dêr oan ta wie, moest er in stik lân troch, dêr roannen oksen yn. Doe kom er by greate Wopke. Hy bigong to fortellen oer it fanke. Mar Wopke sei: "Ik wyt it wol. Gean nei hûs en sied in...
nl.verhalenbank.21947
Minse Griper en Tryn Snipel wennen oan 'e Spekloane. Tryn wie kaertlizter en Minse wie duvelbander. Wy hienen dêr lân. Om dêr to kommen moesten wy achter har hûs lâns. Heit hie ús bang makke foar Minse. Wy wienen trouwens altyd bang, fral jouns as it tsjuster wie. Doe't ik âlder wie siet ik us op in kear by Minse. Minse sei: "Soenen jim wol in buorrel...
nl.verhalenbank.25214
Alde Linse slachters Griet to Garyp wie bitsjoend. Doe gong har swager nei Piter Poes ta, de duvelbander fan Sumarreheide. De âld man wie krektlike swart as de heide sels. Hy sei: "Ik wol har wol helpe, mar dan matte jimme my ophelje mei de wein, hwant ik kin sa'n ein net rinne. En ik mat sels mei Griet prate." Doe ha se Piter Poes dan ophelle. Hy makke...
nl.verhalenbank.20326
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út." Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús. Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
26