Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een gezelschap van 8 personen die aan twee tafeltjes op zondag avond kaart speelde, met een groep van 6 man die bij elkaar behoorden en twee onbekende personen, maakten de schrik van hun leven mee toen een der spelers, na een gevoelig verlies, plotseling dwars door de ruiten sprong. Zijn rechterhand was een bokkepoot geweest, en 't was dus de duivel in...
nl.verhalenbank.13279
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Bijlage
Jaar 1900/1920
Uit dien tijd kende ik persoonlijk, 2 heel bekende duivelbanners, die in die dagen nog al eens bezoek kregen. Het waren 2 broers die beide [onleesbaar] [onleesbaar], zoo 't leek.
De een woonde te...
nl.verhalenbank.127172
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Bijlage
En nu nog een geval, dat ik heel kort zal vertellen. 'k Heb het verscheidene keren van de man zelf gehoord; want het geval zat hem hoog.
Hij was boer. Maar zijn koeien wilden geen melk geven en van de melk kon...
nl.verhalenbank.14824
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs.
Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...
nl.verhalenbank.30505
6.1. Casteren, 1560
Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...
nl.verhalenbank.44462
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Heksen betoverden vooral kleine kinderen die in de wieg lagen. Zo weet ik dat er een ziek kind was in Schoonoord.
De buurvrouw vroeg de ouders: "Wie is der bij dat kind geweest?"
Nou, die of die, zeiden ze dan.
"O," zei de buurvrouw, "dan heeft die het kind behekst."
Ze maakten het kussen los. Toen zat daar een krans in van veren. Toen zei die buurvrouw:...
nl.verhalenbank.32020
By guon wie de tsjerne wolris bitsjoend. Dat gebeurde altyd as Lutske der west hie. Dan koenen de lju mei gjin mooglikheit bûter meitsje. Dêr woarde dan ek duveldrek foar brûkt. Sy gongen earst nei de duvelbander ta. Dat wie Hinse Jehannes de Boer, dy wenne op it Swartfean.
nl.verhalenbank.12515
De duvelbander joech duveldrek mei of in drankje. As jy duveldrek yn 'e bûse hienen koe de tsjoenster jin net bitsjoene.
nl.verhalenbank.37352
Stammerige Harm wie in tsjoenster. Se woenen him net by 't fé ha. Hwant dan waerd it siik. De bargen krigen forkearde bichjes. Harm hie noait forlet fan jild. Hy hie in wikseldaelder. Dêrfoar hied er him oan 'e duvel forkocht.
Wie it jild op dan hong er in lege ponge oan 'e doar.
Itselde dogge de frijmitselders.
nl.verhalenbank.33766
As in koe of in skiep sa siik wie, dan gongen se ek nei de duvelbanner. Dan krige sa'n dier yn 'e measte gefallen in pûdtsje mei duveldrek om 'e hals oan in eintsje tou. Dan hie de tsjoenster gjin fet mear op it beest.
nl.verhalenbank.20524
Myn wiif sei, yn Kollumersweach wenne in tsjoenster, dy koe har yn in kat foroarje. Sokke katten komme altomets byelkoar om to forgaderjen.
Sy bitsjoenden meastal lytse bern. Dan gongen se nei Greate Wopke fan Kûkherne, in duvelbanner, om in drankje. Wopke joech ek wol duveldrek mei.
By in tsjoenster doarsten se noait hwat opite of opdrinke.
nl.verhalenbank.27984
It gebeurde hjir yn 'e Boelensloane wolris dat der ien in krâns yn 't kessen hie. Dyselde wie dan bitsjoend. Dat hie in tsjoenster dien. Dy persoan woarde siik en sy gongen nei in duvelbander ta om guod tsjin dy tsjoenster.
Dat wie meastal duveldrek. Dat leinen se dan ûnder 'e drompel. Sy droegen it ek wol op 't boarst (duveldrek wurdt nòch wol brûkt; 't...
nl.verhalenbank.32781
Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...
nl.verhalenbank.21328
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms.
Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
Sjoerd en Ael (Sjoerd potskipper) fan Sumar hienen in berntsje, dat wie noait rjocht goed. It bern hie in krâns yn 't kessen en doe wie 't wol dúdlik, dat der forkeard spul yn 't wurk wie. Sy fortochten in âld bolkoerrinster der fan, dat dy it bern bitsjoend hie. Dy frege altyd hoe't it mei it berntsje wie.
Op in kear, doe kom se der wer oan. Sy sei: "Hoe...
nl.verhalenbank.22911
By ús heit syn âlden kom alle jounen in dikke houn, dy lei de foarste poaten op 't finsterbank en dan seach er mar nei 't bern, dat dêr yn 'e hoeke yn 'e keamer lei. As heit der út gong wie de houn wer fuort. Dy houn dat wie in tsjoenster, dy hie 't bern bitsjoend. Pake en dy wennen yn 't hûs, dêr't nou Ritske Bekkema wennet, oan 'e Bethlehemsreed, hjir...
nl.verhalenbank.38696
Nolle Koaning (Nolle fan Bouke Syts) koe tsjoene. Bouke Syts sels wie ek in tsjoenster, Nolle hie 't net fan fremd. Hja hâldde der popkes op nei, dêr't se mei nuddels yn stuts.
Nolle kaem by in buorman, dy hie bargen yn 't hok. Doe smiet er syn prûmke dêr yn 't hok. De oare moarns leinen de bargen allegear rjocht op 'e rêch. Se wienen deasiik.
Doe gong dy...
nl.verhalenbank.29760
Alde Karste Lamke wie hjir in bekende tsjoenster. Hja fleach op in biezemstôk troch de loft.
Alde Libbe Griet en Theunis Seely wienen ek tsjoensters.
Wie der hjir ien bitsjoend dan gongen se faek nei in duvelbanner. Dat wienen almeast Ulke duvelbanner fan 't Wyldpaed en greate Wopke fan Kûkherne.
As se duveldrek leinen ûnder 'e drompel fan 'e keet koe de...
nl.verhalenbank.38648
