18 results
Dutch Keywords: rust
I. De duivel 6. Zijn U plaatsen bekend in Uw omgeving, die naar de duivel genoemd zijn (Duivelsberg, Duivelsbrug, Duivelsgracht, Duivelshuis, Duivelskolk, Duivelsschuur enz.)? Zijn daaraan sagen of volksverhalen verbonden? Zo ja, hoe luiden deze? Om het kerkgebouw lag vroeger het kerkhof. Bij de ingang lag (en ligt nog altijd) het duvelsrooster. Dat is...
nl.verhalenbank.127141
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14764
Zombies Zombies zijn levende doden. De geest van een gestorven persoon kan geen rust vinden in de hemel. Zij komen dan terug naar de aarde en worden dan ondood of onlevend genoemd, wat je wil. Zij zijn vaak ook tot leven gebracht door een toverdokter. Zo'n toverdokter is een dienaar of een afgevaardigde van de duivel.
nl.verhalenbank.42613
De man zonder hoofd In het holst van de nacht flakkerde een vuurgloed achter een kelderraam in de Goudstraat in Gent. Een bakker was zijn oven aan het stoken. De nachtwacht deed de ronde door de uitgestorven stad en had juist vier uur geheid, toen er op het kelderraam werd geklopt. De bakker nam een half brood van de vorige dag van de plank en opende het...
nl.verhalenbank.9509
De tol van de Kollenberg Te Overhoven bij Sittard leefde lange jaren geleden een goddeloze smid, die 's zondags, om de gelovigen te ergeren, onder de Hoogmis met een hamer op zijn aambeeld beukte en daarbij vloekte of godslasteringen uitbraakte. Toen dat lang genoeg geduurd had, kwam daar een einde aan. Na zijn dood kreeg hij zijn verdiende straf. De...
nl.verhalenbank.43078
Us mem fortelde, der hie ris in sterfgefal yn Stiensgea west. De man wie allinne oerbleaun. Elke joun, om in ûre of acht hinne, kaem der ien by him yn 'e hûs by de leider del. Dat koe dy man op 't lêst net langer úthâlde en hy helle dûmny der by. Dy seach doe deselde skime, dy't by de leider del kom. Doe sei dûmny: "Als gij van God zijt, kom bij mij, zo...
nl.verhalenbank.32713
Antsje Pitstra lei op har stjerbêd. Sy koe net ta stjerren komme. It wie net altyd like moai gong yn har leven. Doe ha se my der hinne roppen. Ik hie wol ris faker mei har praet. Doe't ik dêr kaem, sieten alle glêzen/gerdinen ticht en der siet in grouwe swarte houn deun tsjin 'e glêzen oan. Ik hie fuort yn 'e rekken hwat dat bitsjutte. Ik kaem by Antsje....
nl.verhalenbank.16044
Heit en Lútsen Finkelsma dy gongen nei Beets ta to baggeljen. 't Wienen hurde mannen allebeide, en sy wienen foar de duvel net bang. Sy slepten yn in keet. Lútsen moest der nachts út. Hy koe dan net yn 'e keet bliuwe, hy dreau yn 't swit. Dan sieten se him achternei. Dat wie de duvel. Dy jage him fan 'e iene trisk nei de oare (de trisk, dêr dienen se de...
nl.verhalenbank.25216
DE ROGSTEKERS. Het is al honderden en honderden jaren geleden, dat het gebeurde. Toen moest op zekeren dag een vischboer uit Holland een kar visch brengen naar Roermond. Op weg daarheen werd den man een verkeerden weg gewezen en zoo kwam. hij vóór dag en dauw in Weert terecht, Terwiji zijn kar over de hobbelige keien hotste, glipte er opeens een reuzenrog...
nl.verhalenbank.42674
Yn 'e Westerein wenne in âld wyfke, dat koe noait sliepe. Altyd wie der nachts lawaei by har ûnder it bêd. De soan dy sei: "Nou sil ik der fannacht us sliepe." Mar doe wie 't krektsa. Doe gong de soan nei greate Wopke, de duvelbander fan Kûkherne. Hy lei him it gefal út. Wopke frege: "Sjogge jimme oerdei wolris hwat?" "Ja, om itenstiid hinne is der altyd...
nl.verhalenbank.15765
As jo ien hwat biloofd ha en jo folbringe dat net, dan stjert dyselde net. Hy wurdt wol nei 't tsjerkhôf tabrocht, mar hy komt hyltyd werom by de minsken en pleaget har, krekt as in pleachbeest. As men fan him ôf wêze woe moest men in nij kezyn yn 'e doar sette, dêr't er ta'n út droegen wie. Soms hellen se de doomny der wol by, dy spruts him dan oan. Dy...
nl.verhalenbank.24586
Der wie in frou, dy wenne op it Amelân. Har man farde op sé. Hja hie yn lang gjin tynge fan him hawn, dat sy makke har slim ûngerust. Doe kom dûmny by har. Dy fornom wol, dat se ûngerust wie. Hy sei: "Woenen jo graech wite, hoe't it mei jou man is?" Nou, sy woe fansels neat leaver as dat. Dûmny sei, dan moest hy in skoftsje op har bêd lizze. Dat foun dy...
nl.verhalenbank.20536
Mijn schoonvader heeft mij ook een waar verhaal verteld. Vroeger waren de landerijen niet zo verdeeld als nu. Bij de scheiding lag meestal een dikke steen. Oneerlijke boeren hadden de gewoonte die steen zoetjesaan te verleggen. Op die manier kregen ze er steeds land bij ten koste van een ander. Zo werd het land van mijn schoonvader ook elk jaar iets...
nl.verhalenbank.44710
Der wenne in boer yn Sumar, dy joech syn arbeiders fierstomin lean. Dêr wie ien arbeidershúshâlding by, dy liet er sahwat forrekke. De berntsjes hienen suver gjin klean oan. De iene nei de oare is fan 'e honger en fan 'e ellinde stoarn. Doe't se allegear dea wienen, hearden dy boer en boerinne alle nachten bernelûden yn 'e skuorre. Dat wie by 't twade...
nl.verhalenbank.31622
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje. It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Weerkomen. Nou hurn ie door nait meer van, moar in mien jonge joaren pruiten de olle mensn over aine, dei dr weer luip. En as de ain hom zain har bie duustern, den n ander vanzulf ook. Slechte mensen of gounend, dei noaloatn harn schulden of beloftn in t lieke tekriegn, kwamen weer. Mien buurman zee: “Zol mien moeke t west hebben; ik zol heur wel es zain...
nl.verhalenbank.46301
De Duivelsgracht van Gorinchem. Het is lang geleden, zoo lang, dat niemand meer weet wanneer. Er woonde toen in de stad Gorinchem een baron, statig van wezen, die een vrouw had en drie jongens. Zij leefden gelukkig en hun gedachten waren een voorbeeld voor hen, die het goede willen. De oudste der knapen was nog geen man na zijn moeder’s dood. Want zij...
nl.verhalenbank.42086
285. Lang geleje wone der ien Diem een schatrieke ridder. Hi'j had een stark kesteel met metersdikhe mure. Wied en zied heuren 'm alles toe en ien de grote zaal van 't kesteel stong een iezere kis vol goldgeld. De kesteelheren uut den umtrek gunnen um die riekdom niet. Op een dag braok ter oorlog uut ien een vremp land. Onze ridder die völ van oorlog hiel...
nl.verhalenbank.22646
18