Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
18 datasets found
Dutch Keywords: voorspellen Place of Narration: Sumar
Tjille Kaert wenne op 'e Gerdyk yn in lyts skipke. Sy koe kaertlizze. Wibe hat der ris hinne west. Syn nicht Pytsje wie by him. Wibe wie hwat oansketten en sei: Dit is myn faem. In kreas frommes, net? (Mar dêr wie neat fan oan) Tjille sei: Dat is jou faem net en likemin jou frou. Ik wol jo de kaert net lizze, jo meitsje my hwat wiis. Sy hie it dus wol...
nl.verhalenbank.12248
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde." Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt." It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea. De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
Der wenne in man op Burgumerheide, dat wie froeger in feardige arbeider. Deis wied er altyd drok oan 't wurk en jouns skearde er wol om der noch hwat by to fortsjinjen. Mar letter woarde er syklik en kom er hielendan yn elkoar to rinnen. (roungear) Doe gong er nei in kwaksalver ta. Dêr mastere er mei. Dat wie tagelyk in duvelbander. Dy die him in bantsje...
nl.verhalenbank.20339
Piter Poes koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy wie duvelbander. Hy koe de minsken ek stean litte. Dan sei er: "Ik lit jimme stean." Bargen koed er bitsjoene. As er by de bargen kom, woarden se siik. Hy moest se ek wer better meitsje. As er op it lân oan 't wurk wie, sei er soms: "Der komt aenst wer ien by my om rie." Dan koe men der mar fan...
nl.verhalenbank.24639
Sels haw ik it ek. Doe't ús heit stoar wie ik slim swiersettich. Der drukte hwat op my. Ik wist dat der hwat slims gebeurde, mar fan heit syn stjerrren wist ik neat ôf. Doe't mem forstoar wie 't èk sa mei my. It lei my by dat der hwat hiel slims gebeurde.
nl.verhalenbank.36239
Op in nacht is myn omke Piter Veenstra oan it Wyldpaed formoarde. Heit hie dyselde nachts in droom. Hy droomde dat der ien formoarde woarde. Mar hy koe de gesichten net goed ûnderskiede. Heit wie altyd tige mâl mei Piterom. De moardner is noait bikend woarn.
nl.verhalenbank.36238
Jurjen en Melle har heit wie overleden. De widdou bleau mei de beide jonges sitten, dat wienen doe noch mar fan dy baeskes. Doe sei greate Sjoerd op in kear tsjin har: "De earste man dystû hjoed tomjitte komste, dat wurdt dyn twade man." En dat kaem ek sa. Har twade man dat wie Abraham van der Leest, in broer fan har earste man.
nl.verhalenbank.31810
Wierd Hoogstins fan Garyp gong nei Hinse ta dy't op it Swartfean wenne. Hy moest in drank ha foar 't fé. 't Wie yn 'e winter en hy hie de redens by him. "Hast redens by dy?" "Ja." "Dû meist werom net ride, dan krigest in ûngelok. Dû mast gean." Dat wie ôfpraet. Mar Wierd hâldde him net oan dy ôfspraek. Op Nyegeasterhoek die er de redens ûnder. Mar doe...
nl.verhalenbank.32459
Murdejagers seagen froeger faek wylde lantearnen. Letter kom der op sokke plakken dan in wei. Alde Piter Kloosterman hie op 'e Sumarreheide de tram fantofoaren al sjoen.
nl.verhalenbank.36221
Wytse (van der Meer) en Rinskje wennen yn Burgumerheide. Wytse wie in plezierich man dy't altyd wille hie. Mar dat hâldde samar ynienen op mei Wytse. Hy woarde stil en hy seach altyd mar earnstich. Syn wyfke Rinskje frege him: "Is der hwat?" "Né," sei Wytse, "hwat soe der wêze?" Mar hy bleau altyd mar stil en earnstich. Rinskje frege al us wer en us wer,...
nl.verhalenbank.20330
Ljibbe fan Geart de Vries fortelde my, foardat it hûs fan Albert de Boer boud wie, stie der noch neat op 'e heide (Sum. heide). Doe kom hy dêr ris op in joun lâns en doe seinen se: "Sjoch, dêr brânt in ljocht op dat lân!" Doe wie der noch hielendal gjin sprake fan dat dêr boud wurde soe. Letter kom dêr it hûs fan Albert de Boer.
nl.verhalenbank.36219
Der stienen op in moarne bitiid us trije man oan 'e kant fan 't wetter. Doe hearden se in stem: "De tijd is verschenen, de man is er niet." Doe is dêr dyselde deis ien forsûpt. Hwer't it gebeurde, wyt ik net mear.
nl.verhalenbank.20255
Alde Japik Douwe wie timmerman yn Burgumerheide. Hy wie mei de helm geboaren. Syn âld wyfke plichte wol faek by ús mem to kommen. Hja gong dan oan 'e ein fan 'e tafel op knibbels lizzen en dan fortelde se hwat Japik wer sjoen hie. Ik hearde as jonkje dy forhalen.
nl.verhalenbank.20256
Bearn Dekker wie mei de helm geboaren. Sy hienen dy helm wol forneatige, mar likegoed seach er alles. Hy moest der nachts faek út, dan waerd er dreaun. Dan seach er in bigraffenis. 't Kom altyd krekt sa nei lyk as hy it sjoen hie.
nl.verhalenbank.20392
Lytse Kjille wenne op 'e Gerdyk. Hja wie kaertlizter. Heit en Piter-om ha ris nei har ta west. Hwat se heit fortelde is allegear neikom. Mar hwat se fan Piter-om sei, dat wienen allegear nuvere forhaeltsjes. It wie krekt, sei heit, as woe se net sizze hwat se sizze moest. Tuskentiden wie se hyltyd stil. Koarte tiid dêrnei woarde Piter-om formoarde.
nl.verhalenbank.36268
Koarte tiid foardat Piter-om formoarde wie, útfanhûze er in pear nachten by heit en dy. Doe kom er in kear yn 'e hûs, doe hie er krekt nei 't hûske ta west. Hy sei: wylst ik op 't hûske siet, hearde ik hyltyd dat der kreune woarde. "Nou," sei heit, "dan wol 'k dêr ek ris hinne." Heit der hinne, mar dy hearde neat. Doe Piter-om der wer hinne. Dy hie 't...
nl.verhalenbank.36240
To Easterlittens wenne in skuonmakker mei syn wiif. Sy hienen it o sa krap togearre. Der kom alle jounen ien by 't glês fan 'e skuonmakker. Dan sei er tsjin him, dat hy soe syn gelok yn Amsterdam fine. Hy moest nei de Papebrêge ta gean. Doe sei er dat tsjin syn wiif. Mar dy sei dat it praetsjes wienen allegear. Sy hâldde him foar net wiis, dat hy dêr oan...
nl.verhalenbank.12243
Yn 'e Westerein wenne in man dy hie in fanke en dat woarde siik. Doe gong er foar har nei greate Wopke fan Kûkherne. "'k Sil jo guod klearmeitsje", sei Wopke. De Westereinder moest troch stikjes lân wer nei hûs ta. Sa wie hy ek yn Kûkherne kom. Wopke sei: "Aenst matte jo by forskillende hekken om in omstap hinne. Tink dan om 'e greate houn dy't by jo...
nl.verhalenbank.20341
35