Datasets - ISEBEL

Jehannes Meerstra wenne op Feanwâldsterwâl. Dy koe mear as in oar. Op in kear doe wied er op in freed yn Ljouwert op 'e joademerk. Dêr wie ek krekt in gûchelder. Dy smiet hiel bot mei in poppe om. De minsken dy't om him hinne stienen, mienden dat it in bern wie. It bern gûlde moard en brân. Der wienen froulju by, dy bigounen ek al to gûlen, sa'n meilijen...

goochelaar

nl.verhalenbank.21118

Ek op in plak dêr wienen se oan 't keatsen. Ien jonge hiet Mets. Doe't dy de bal fuortkeatste rôp der ien: "Mets, slacht fier! Mets slacht fier!" Dat hearden oare minsken en doe krige dat plak de namme fan Metslawier.

aanmoedigen

nl.verhalenbank.31899

Waetsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Doe gongen se dan mar nei Wopke ta. Wopke sei, it wiif wie bitsjoend. Hwa soe de tsjoenster wêze? Op in kear hie hja in apel krige fan âlde Tryn. Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op. In pear dagen letter sei se: "Ik hie wol sin oan dy apel. Meitsje my...

appel

nl.verhalenbank.22090

Ruerd en heit gongen ris op in kear nei 't kafé op 'e Drachtster Pipe, by de brêge. Doe't se dêr yn kommen seagen se dêr in hiele ploech sitten. Dy kommen fan 'e merk, hwant it wie dy deis krekt Drachtster merk. 't Wienen meast keaplju en it gong dêr wakker op in swetsen en swearen. 't Wie dêr in lawaei fan je heisa. 't Wie lang gjin noflik folk. Heit en...

cafe

nl.verhalenbank.36244

Tsjoensters koenen har yn katten foroarje. Dan fleagen se by de glêzen op. As se rekke woarden mei in stok dan hie de tsjoenster de oare deis plakken oan har. Om 'e safolle jier moest de tsjoenster ien deatsjoene, oars gong se sels dea. Wie der in krâns yn 't kessen dan reizgen se nei greate Wopke ta. Dan krigen se in drank mei. Underweis sprong der hwat...

afhandig

nl.verhalenbank.24641

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur