Datasets - ISEBEL

Yn Burgumerheide hienen wy in buorfrou, dat wie in tsjoenster. Sy wie út 'e famylje fan Liuwe Kûper. Sy koe har sels yn in kat foroarje. Soms hâldden dy tsjoensters in forgadering. Dan wienen it katten. Yn fjirtich jier moesten se ien deatsjoene. As se dat net dienen, dan stoaren se sels. Sy hienen in forboun mei de duvel.

dood

nl.verhalenbank.20267

Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot. Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen. Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.

begrafenis

nl.verhalenbank.32467

Sa wie der ek in frou, dy bitichten se der fan dat se tsjoene koe. Dat fortelden se ek oan har man. Dy woe der mear fan wite. Sy hienen glêzen mei blinen der foar. Dy kommen jouns ticht. Der sieten hartsjes yn dy blinen. Op in joun gong de man der út. Bûten gong er foar ien fan dy hartsjes stean om to sjen hwat der binnen gebeurde. Doe seach er dat syn...

beschuldigen

nl.verhalenbank.24525

It gebeurde ris dat der yn Burgumerheide in faem net goed wie. Doe gongen se nei Piter Poes ta om ried. Piter sei, hy soe by de faem komme. Hy ried op 'e hounekarre mei Steffen Prûk dêrhinne. 't Wie Steffen syn karre. Piter frege de âlden dit en dat, doe sei er: "Nou wit ik it wol. Jow my it fanke har holkessen mar ris." Dat snie er iepen. 't Wie in...

aanraden

nl.verhalenbank.32314

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur