Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
18 datasets found
Dutch Keywords: boer Place of Narration: Sumar
Der wie in feint, dy tsjinne by in boer. Nachts wie der altyd in wyt hynder, dat kom by syn bêd. Dêr moest er nachts altyd op ride. It jongfeintsje wie dêrtroch oerdeis altyd tige warch en sliepprich. Doe sei er dat tsjin 'e oare feint dy't ek by de boer tsjinne. Hy sei: "Der is altyd in wyt hynder, dat mat ik útride." Doe sei dy feint: "Dû mast mei dat...
nl.verhalenbank.36263
Jehannes Meerstra hat tsjinne by Doede Postma. Dy wenne oan 'e Simmerdyk, oan 'e kant fan Burgumerheide. Op in moarn krigen Jehannes en de boer wurden, wylst se by de thétafel sieten. Doe soenen se dongride. Jehannes hie in wein laden. De boer hie de beide hynders klear. Dy spande hy der foar. "Fuort, beesjes", sei er. Mar de hynders bleauwen stean dêr't...
nl.verhalenbank.21120
Hjir yn Sumar hat in tige sterke smid wenne. Meensma hiet er. Dy tilde samar fjouwerhûndert poun op. Yn 'e oarloch wie de brant tige krap. Der wie in boer, dy hie in grouwe beam. Meensma hie forlet fan branhout en hy frege dy boer om hout. "Jo meije dy beam ha," sei de boer, "as jo him nei hûs ta sjouwe." Dat nom Meensma oan, en hy hat it dien.
nl.verhalenbank.25636
Op 'e Iestpleats to Sumar spûke it altyd. Dêr hie in boerefaem wenne, dy hie dêr in pear kear in bern op 'e wrâld brocht - dy wienen fan 'e boer - en dy bern wienen dêr formoarde en sûnder klean oan bigroeven. Nei dy tiid, as it tsjuster waerd bigoun it dêr yn 'e skuorre to spûkjen. Dan dânsen der trije neakene berntsjes om 'e stile hinne. Dy koenen dêr...
nl.verhalenbank.32065
Myn omke wie boer op 'e Tike. Faker as ien kear is 't gebeurd, dat it dêr yn 'e nacht op in terskjen gong yn 'e skuorre. Dat wie foartsjirmerije, hwant de oare deis tursken se echt.
nl.verhalenbank.21184
Doe't de pleats fan 'e stiennen ûlebuorden troch de duvel en syn trawanten boud wie, liet de boer dêr 2 houten ûlebourden opsette, mar dy kamen hyltyd wer del en dêr siet in hynstepoat op. De duvel hie se der ôftrape. Dat gebeurde hyltyd wer. Elke kear wie dêr de print fan in hynstepoat op to sjen. Doe hat de boer der stiennen ûlebuorden op sette litten....
nl.verhalenbank.32275
Mei Maeije soe in boer fan 'e plaets en in oaren der op. Hiltsje Hamstra fan Aldegea sei: "Der komt in boer op to wenjen mei in wyt hynder. Ik ha 't foar de ploege sjoen." En sa gebeurde it ek. Der kom letter in boer, in sekere Rinse Martens de Vries to wenjen mei in wyt hynder. (Hiltsje hie 't fan tofoaren al sjoen.)
nl.verhalenbank.32466
By in boer op Burgumerheide gebeurde it us dat de tsjernmoune de hiele nacht trochdraeide, sûnder dat der hynders foar roannen.
nl.verhalenbank.21366
Fan de duvel net bang Dat ferhaal fan âlde Johannes van der Zee, dêr is destiids bot oer praat woarn. Hy wie fêst arbeider by Bonne Sjoerds. Hy wenne hjir op 'e heide (Sumar) en dan moast er de paden del (de Gariper kant út). Hy koe ek binnentroch gean, de Pastorijeloane del. It jout de measte eigenskip dat er dat die—dan moast er tusken de âlde diken en...
nl.verhalenbank.12961
As jongfeint haw ik yn Norvenich yn Rijnlân yn Dútslân by in boer yn 't wurk west. Doe't dy boer dat jiers foar de earste kear ploege die er yn in linnen pûdtsje hwat hea en lei dêr twa aeijen yn. Dat pûdtsje mei dy beide aeijen hong er oer de ploechsbalke. Dat wie in symboal fan 'e fruchtberheit. De boer sei, dat it lân dan mear opbrochte.
nl.verhalenbank.32279
Sneinswurk En sa wurdt it yn 'e Wâlden ferteld: Hjir by Garyp om giet it ferhaal fan in pear boeren, dy wienen sa rûch as tou en se arbeiden sneins ek. Se dienen al folle tegearre. Yn 'e ûngetiid wienen se op in saterdeijûne let noch oan't healoeien. Se seinen: 'It lêste foer hea wolle wy jûn noch binnen ha, al sille wy der ek de heale snein mei...
nl.verhalenbank.12959
De Abbekaten 'It Abbekatelân leit by de Spoeketsiene. Wy koenen it lân oars net as De Abbekaten. Yndertiid binne der twa abbekaten fan Olterterp, Beetstersweach helle. Lubbert hiet de iene, dat sei ús mem altyd. Lubbert en Olfert hjitten se. Dy twa abbekaten spoeken nci har dea dêr by Olterterp om en de minsken hienen der tige lêst fan, foaral yn 'e...
nl.verhalenbank.13716
Der wienen in boer en in boerinne, dy wennen op in pleats, mar dy pleats wie tige min. De boer woe graech in nije pleats ha, mar hy hie der gjin sinten foar. Doe kom de duvel by him. De duvel sei: "Yn ien nacht sil ik dy in nije pleats bouwe dy't klear is foardat de hoanne kraeit. Mar dan bistû foar de duvel. As er net klear is op 'e tiid, dan jildt it...
nl.verhalenbank.36255
In pleachgeest is in soart fan nachtmerje. Heit wenne as boerefeint by Piter Algra. Hy slepte yn 't bûthús. Dêr stienen fjouwer hynders op 'e stâl. Ien fan dy hynders hie altyd lêst fan in nachtmerje. Op in nacht makke dat hynder sa'n leven dat heit woarde der wekker fan. Heit gong der ôf en stuts de lantearne oan. It hynder wie dweiltrochwiet fan swit....
nl.verhalenbank.12257
De stiennen ûlebuorden. 't Wie needwaer, it stoarme dat it hwat die. Der wenne in boer yn Ingelum, dy syn plaets wie striemin. Hy wie sahwat oan 't omfallen ta. Dy pleats stie in eintsje bûten-út. De boer hie nei 't doarp ta west en wie nou ûnderweis nei hûs ta. 't Wie op 'e joun. Dêr kaem in man him opside, dy roun mei him del. De boer sei tsjin him: "Ik...
nl.verhalenbank.31897
Piter Poeske Ik ha wol ris heard, hoe't er oan syn bynamme kommen is. Dat kaam, seinen ús heit-en-dy, trochdat er altyd by de boeren helle waard, as it net tsjernje woe. Dan liet er him nei de molkenkelder bringe en rûn er om 'e aden hinne. Iderkear stiek er de finger yn 'e rjemme en dan slikke er mar, krekt as in kat. Hoe't er him skreau, wit ik net...
nl.verhalenbank.13014
Ik wie ek us op 'e Lytse Wei op in moarntiid bitiid, doe soe 'k nei de boer ta to Koatstertille. Ik hie in houn by my, dy wie sa kwea, dy stie in keardel. Mar op in stuit woarde dy houn sa binaud, dat hy krûpte my tusken 'e poaten. Ik koe him der net wei krije. Ik sei tsjin him: "Toemar, krij him mar." Mar hy gong my net tusken 'e poaten wei. Doe't wy in...
nl.verhalenbank.20223
By Tsjitse Boonstra op Burgumerheide stienen de kij moarns omkeard op 'e stâl, de achterein nei foaren ta en de koppen nei achteren. En as Tsjitse moarns yn 't bûthús kom, seinen alle kij: "Morgen, baes." En de hinnen dy seinen tsjin him: "Wij kakelen wel, maar wij leggen niet." Dy dieren sieten ûnder 'e kweaminsken. Alde Sjouke Kloetstra krige dêr de...
nl.verhalenbank.20340
35