26 datasets found
Dutch Keywords: geld Place of Narration: Opende
Frijmitselders sette har namme mei bloed wylst se achter dikke muorren sitte. Hja krije altyd jild. Sy ha in wikseldaelder. It opperwezen matte se ôfsweare en de duvel matte se oannimme.
nl.verhalenbank.19492
Albert Gjaltema fan Gr. Pein hie in wikseldaelder, seinen se. Dy hie altyd wol sinten.
nl.verhalenbank.31928
De lju gongen froeger nei Antsje en Tryn Snipel ta as se de kaert útlein ha woenen. Antsje koe 't folle better as har dochter Thomas Klare. Dy wie 't om 't jild bigoun. Yn 'e herberch, dy't yndertiid op Luchtenveld stie, songen se in ferske op Klare: 't Is fan Klare, 't is fan Klare, 't is de hele dei fan Klare. Fan je he, fan je he, fan je hesasa, alles...
nl.verhalenbank.19493
Yn Trimunt matte forburgen skatten wêze. It hyt dat der ûnder 'e flier fan ien fan 'e plaetsen dêr gâns jild sitte mat.
nl.verhalenbank.26922
Der ha wol minsken west, dy forkochten har oan 'e duvel, dan hienen se altyd jild om hannen. Der binne ek guon dy ha in wikseldaelder. Dy ha de frijmetselaren ek. Dêrtroch ha dy noait forlet fan jild. Dy binne èk oan 'e duvel forkocht. Om 'e sawn jier mat der ien dea. Sy lotsje der om hwa't dat is. Oan 't Skutediep yn Grins ha se har gebou. Dêr sitte se...
nl.verhalenbank.26329
Frijmitselers binne ek kûgelfrij. Dy binne oan 'e duvel forkocht. Sy wurde blyndoekt yn in gebou brocht. Dêr sette se foar har in krús op 'e muorre. Dêr matte jy dan mei eigen bloed it mes yn stekke. Jo kinne der noait wer by wei as jo der ienkear by binne. Jo barre der sinten foar. Jo kinne sizze hwat jo leafst ha. In buorkerije of in gernierkerije of...
nl.verhalenbank.24174
In wikseldaelder kregen je fan 'e duvel. 't Was een rijksdoalder. Je mocht hem niet helemoal uutgeven, wel op één cent noa. Je moest altyd oppassen dat je der wat fan over hield. Dan werd het altyd weer een rijksdoalder.
nl.verhalenbank.27331
Yn Drachtster Kompenije wenne Klaas Schuurman. Dy wie troud. Hy seach op in nacht himsels dea yn 'e kiste lizzen. Doe liet er him forsekerje foar tsientûzen goune. Dêr moest wyks in ryksdaelder foar bitelle wurde. Doe't er de polis goed en wol hie, doe stoar er. Doe koe syn wiif útkearing krije en har letter rêdde. Hja is doe troud mei syn broer Harm.
nl.verhalenbank.24163
Dy't mei de helm geboaren is, is kûgelfrij. Ek deselden dy't sa'n helm yn besit ha. Dêrtroch binne dy helms sa djûr. De dokters knoffelje se achterút, dy binne der gleon op.
nl.verhalenbank.24173
Klaas Kooistra ging op een sondagmorgen it heideveld in om stenen te dollen. Dat deden de arme mensken hier froeger allemoal. Se moesten aan de kost komen. Die stenen werden fijngehouwen en ferkocht. Doar vindt Kloas in stien, die wil hy der uut dollen. Met de boar. Doe is er doar met oan de gang, doe siet er us wat in de ronde, en doe sicht er doar twee...
nl.verhalenbank.25856
Albert Gjaltema wie frijmetselder. Hy wie smoarryk en hie noait forlet fan jild. Dat krige er fan 'e duvel. Frijmitselders hienen in wikseldaelder. Dy matte se noait hielendal út jaen, dan groeit er altyd wer oan. As se dy wikseldaelder kwyt wienen, krigen se noait hwat wer.
nl.verhalenbank.27885
Oan 'e Suder Dwarsfeart to Drachten wenne âlde Teatske. Dy wie tige ryk. Teatske is op in rare menier oan 'e ein kom. Sy is sahwat forhongere by de oerfloed. Hja hie sa'n jild yn 'e kelder, dat sy meat de gounen en de ryksdaelders mei de fiif-kop. Doe't Teatske stoar hie se alles oan 'e tsjerke tamakke. Mar dat is net earlik om en ta gong. Der woarde in...
nl.verhalenbank.25714
In de Parken woonden wij noast in dubbelde woning. 't Was in olle fort. In de ene helft woonde een old minske, in de andere er noast in jonge huusholding. Op een morgen kwam ik der ôf. Doe woaren der fier eksters op 't strietsje foar de dunen fan dat dûbelde huus. Die eksters bleven hyltyd op 't ene straetje, bij de jonge minsken, niet bij 't âlde. Presys...
nl.verhalenbank.26977
Twee dikke kerels hebn hier woond in een hol in een olle sloot. 't Woaren reuzen. En se roofden ook. Se hebben een old wiefke fan hoar geld beroofd. 't Is lang geleden. Se woonden in de Parken.
nl.verhalenbank.26343
Sterke Hearke moest us foar ien nei de stêd ta mei in sekfol ryksdaelders op 'e nekke. Doe kom dêr in manselsoan oan. Dy sei: "Jo ha dêr ek in swiere fracht, net?" "Ja", sei Hearke. Dy man, dat wie in rover, dy hie it op dy sek mei jild forsjoen. "Dêr moest ik ek hwat fan ha", sei er. "Kinst de hiele sek wol krije", sei Hearke en hy smiet him de sek mei...
nl.verhalenbank.19498
Ek in kear, doe wienen alle hinnen bitsjoend, de swarte en de wite beide. De hinnen hienen de koppen op 'e rêch. Sy sieten der achterstofoar oan. Doe ha wy de koopman komme litten. Wy seinen: "Hwat gauwer fuort, hwat better." De koopman sei: "'t Sit ûnder 'e swarten." "Ja," sei 'k, "mar jo kinne se allegear wol krije, de witen ek. Hwant dy binne krekt sa...
nl.verhalenbank.21106
Alde Hindrik Pikelhearring koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Ja, hwat koed er net! Hy wenne yn de Pein. Hy roan mei sinaesappels by de streek lâns en sa kom er ek us in kear by ús. Mar wy hienen 't tige krap en sinaesappels mochten ús net barre. Mem sei tsjin him: "Kom der mar yn, dan krije jo in bakje kofje. Mar ik kin neat fan jo keapje."...
nl.verhalenbank.21110
Alde Albert Gjaltema wie koopman. Dy hie noait forlet fan jild. Hy hie in forboun mei de duvel. Mar by joun wied er altyd deabinaud.
nl.verhalenbank.16144
In datselfde ploatske woonde froeger in olde frijgesellemeid met de ollers. Buikamp hieten ze. It deugde doar niet. 's Oavends en 's nachts was doar loop. Toen hebben se dat huuske fertimmerd en feranderd. Toen was het de loop kwiet. Loater bin die mensen doar weggoan. 't Moet in olle herberch west hè. Der stond toen geen enkel huus ferder. In de wide...
nl.verhalenbank.26871
Ien dy't mei de helm geboaren is, is kûgelfrij. Frijmetselers binne ek kûgelfrij. Frijmitselers binne oan 'e duvel forkocht. Sy ha noait forlet fan jild.
nl.verhalenbank.27548
35