22 datasets found
Dutch Keywords: horen Place of Narration: Opende
Ik wie sa'n fjirtsjin jier âld. Myn âlde omke wenne by ús yn. Hy krige longontsteking en dêr is er ek oan stoarn. Ik wie allinne by him. Heit en mem wienen dea. Omke woe de jouns fan bêd ôf en hy wie in dikke, sterke âld-keardel. Hy wie fiifensawntich jier. Ik koe him net keare en hy moest op bêd bliuwe. Doe gong ik der út om myn buorman Gerrit Smit op to...
nl.verhalenbank.26892
Foardat de tram hjir lâns kom ha guon him al heard. Hindrik de Jong wie de earste, dy't de tram roljen en tûtsjen hearde. Sake Elzinga de twadde. In pear jier letter lei de tram der pas.
nl.verhalenbank.23134
To Grins haw ik wenne oan 'e Fryske strjitwei. Dêr doochde it net op dat buertsje. De buorlju kommen by my, omdat ik net bang wie. It wie dêr net plús, en sy woenen ha, ik soe der op ôfgean. It wie nachts noait liker as woarde der ien formoarde. It wie in lawaei! En rare gelûden, freeslik! De hiele buert wie der fan oerstjûr. De lûden kommen út 'e...
nl.verhalenbank.25971
Noch foardat de tram fan Grins nei Drachten der wie, ha gâns minsken by joun de ljochten al sjoen en guon hearden him ek wol oankommen yn de Pein.
nl.verhalenbank.32015
De âlde pasterije yn Greategast stie leech. De buorlju wienen tige lyts bihuze en hienen altyd krapte fan reinwetter. Doe hellen se wetter út 'e pasterije. Dat die de man jouns nei 't wurk. Doe hearde er dêr yn 'e pasterije in klok tikjen. En dochs stie it hûs leech. Hy gong nei 't plak ta dêr't er de klok tikjen hearde, mar der wie net in klok. Fjirtsjin...
nl.verhalenbank.25999
Heit en Janom woarn op 'n oavend in huus. Doe begon de hond buiten te blaffen. Heit en Janom gingen der uut en doe sagen se dat der in ding door de lucht ging, een ding as in kalf. Sy fliegen beide noar 't huuske fan Jelle Tryntsje. 't Was toen elf uur. Jelle Tryntsje sat op 't húske. "Och heden Jan, bin jo dêr noch?" sei se teugen Janom. "Ik bin suver...
nl.verhalenbank.26006
Myn swager wenne ûnder Rottefalle yn in donker hûs. As hja jouns de doar ticht dien hienen gongen de doarren even letter nochris wer ticht. En 't gong dêr alle jounen op in timmerjen sûnder dat se hwat seagen. Hja waerden bang en binne der om wei gong to wenjen.
nl.verhalenbank.37443
Ik ha twa minsken kend, in man en in frou. Dy koenen min mei mankoar. De man bihandele syn frou skandalich. Doe binne se by elkoar wei rekke. Letter helle dy keardel in tige minne streek út. Dat wie in strafber feit en hy woarde der foar op helle. Mar hy sei dat er it net dien hie. De dochter fan dy lju lei dy nachts op bêd. Har mem wie doe al lang...
nl.verhalenbank.25708
Hier is een weg, dat is de Bosweg. Froeger noemden se dat de Klontjebuurt. 't Was toen in olle reed met woater. Douwe het doar is gejammer hoard. Se dochten altyd, dat doar noch us een fordrinken moest, moar nou it in weg is kan 't ook wel een ander ongeluk wordn.
nl.verhalenbank.25898
Mem het ook us met flasteppen in een andere ploats bij in boer weest. Toen ze doar 's nachts in de skuur lag sag se in dikke bolle fuur hin en weer goan boven in de skuur. 't Ging van de ene kant noar de andere, moar der gebeurde niets. Mem het it ook metmoakt dat de weinen nachts door de skuren rattelden. Dat deden de warkgeesten ook.
nl.verhalenbank.26018
Douwe was ook us in kear met syn seun Fokke in 't heidefjild oan 't sodesteken. Ynienen hoorde hij in klap. Hij sei teugen Fokke: "God, Fokke, wat is dat?" "Wat bedoelt heit?" sei Fokke. "Hestou die klap niet hoard?" "Ik hè niks hoard", sei Fokke. Die seun Fokke kwam in skoftsje letter te sterven. De broer fan olle Douwe kwam op 'e begraffenis. Hy wou...
nl.verhalenbank.25897
Wolter Fekje fan 'e Harkema wie stoarn. Tominsten dat mienden se. Mar hy wie skyndea. Hy lei al yn 'e kiste en sy soenen him de jouns bidrinke. Doe sei er ynienen, út 'e kiste wei: "Jow my ek mar in buorrel."
nl.verhalenbank.27880
Mem fortelde, 't wie yn 'e winter west mei iis. Doe hienen dêr guon in stim heard: "De plaats komt niet tot de man, maar de man tot de plaats." Dat hearden se dêr op 't iis sizzen. Doe wie der ien oanriden kom op redens en dy wie dêr fordronken.
nl.verhalenbank.25893
Op in nacht sei er: "Wat sal dat nou wezen. Het bromt in de locht." It gong der bot oan wei. Letter kom de Graf Zeppelin troch 't noarden oer ús hinne mei prins Hindrik der yn. Doe't er dat loftskip seach, sei er: "Dat mei 't west ha."
nl.verhalenbank.27303
Ik haw in man kend, dy wie mei de helm geboaren. 't Wie in sekere de Wilde. Op in snein hearde hy ûnder Lippenhuzen dat dêr in bern raesde. "Der gebeurt hwat", tocht er. "Ik tink dat der ien forsûpt is." Hy der hinne to sjen, mar hy woarde neat gewaer. En doch hied er heard dat ien 'help!' rôp. Letter wie dêr op dat plak ien fordronken.
nl.verhalenbank.25969
Heit en mem wennen by de Janke-dobbe. Op in nacht gong it bûtendoar lûd op in timmerjen. Mem sei de oare moarns: "Och, och, hwat gong it der fannacht bot oan wei by de Janke-dobbe. En hwat gong 't op in timmerjen. Dêr koe wolris in hûs komme." 't Wie op 'e Skieding. Dat hûs kom der al gau.
nl.verhalenbank.25997
Forskate lju ha hjir de tram fan to foaren heard, foardat dy hjir lâns kom.
nl.verhalenbank.21111
Myn âlden hienen in flaeksbrake. Ik tsjinne yndertiid as boerefaem. Op in kear kom ik thús, doe seinen se tsjin my: "Sjoch us yn 't achterhûs. Wy hearre de brake iderkear gean, mar wy kinne der noait ien gewaer wurde. Miskien datstû tûker bist." Doe hearde ik it sels ek. Mar ik doarst der net heal hinne omdat it gjin goed spul wie. It wie foartsjirmerije.
nl.verhalenbank.19500
Nachtmerjes kin men oankommen hearre. Sy meitsje flechtsjes yn 'e moanjes fan 'e hynders. Dat ha 'k wol ris sjoen. Wol men der gjin lêst fan ha, dan mat men in wiete dweil foar 't bêd lizze.
nl.verhalenbank.25946
By ús heit en mem op 'e Skieding hearden se nachts faek de brake gean. Dan stompte mem heit oan op bêd en sei: "Jan, hearst de brake wol?" It wie foartjirmerije. Dan gong it de oare deis wer op in braekjen.
nl.verhalenbank.25991
35