Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
6 datasets found
Dutch Keywords: vogel Place of Narration: Nijega
Doe't de fûgels allegear in namme en fear krigen hienen, hienen se allegear noch in bigear. De iene woe dìt noch ha en de oare dàt. Hwant sy woenen der graech allegearre tige moai útsjen. Allinne de nachtegael oppenearre him net. Dy hâldde him stil. Dy wie wol tofreden mei syn ienfâldich pakje. Mar omt er sa tofreden wie krige er 't allermoaiste geskink,...
nl.verhalenbank.20210
Doe't Kristus stoar, wie alles stil en yn 'e rêst. Mar de swel fleach ôf en oan. Sa komt it dat de swellen nòch altyd almar hinne en wer fleane en gjin rêst krije kinne. Dat is har straf.
nl.verhalenbank.20213
It sweltsje hie nestele yn 't griene hout, dêr't it krús fan Kristus út makke is. Dat wie ûnearbiedich. Dêrom mei in swel noait wer yn 't griene hout syn nêst bouwe. Mar altyd tsjin stien of hout oan dat dea is.
nl.verhalenbank.20212
Foarboaden fan'e dea: a. Spûkgûlen fan in houn: binnen 3 dagen in deade. b. Ekster op it hiem (= in swart mei wyt - boade): in roubrief. c. Deatikkerke (soms yn 'e strikken fan 't earizerhuodtsje), ek in foarboade fan 'e dea. d. As der ûle ropt. e. Trije drippen bloed, dy 't út 'e noas fallen. f. As it hynder ûnderweis nei 't hôf ta mei de achterste poat...
nl.verhalenbank.23372
Doe't Jezus oan it krús hong, wie dêr tichte by in reaboarstje. Dat hie dêr syn nestje. En yn dat nestje hied er syn jongen. Dat readboarstje seach, dat Jezus sa'n pine hie fan 'e doornenkroon, dy't er op 'e holle hie. Dêrom fleach hy der hinne, hwant hy woe Jezus forlichting bringe. Hy helle mei syn lyts snaveltsje de iene toarne nei de oare Jezus ta de...
nl.verhalenbank.20557
Pau en geal De fûgels wienen skepen, mar har uterlik moast noch it iene en it oare oan dien wurde. Se woenen allegear wat oars. De iene woe graach reade wjukjes ha, de oare in wite blês foar de kop, en neam mar op. Dat krigen se ek. En de pau woe ûntsettende graach moai wêze. Dat koe wol. Hy krige fearren dy't skitteren; hy krige in lange sturt, dy't er...
nl.verhalenbank.14621
35