Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Alde Japiks Fokje hat hjir wenne, dy hat ek yn 'e Koaten wenne. Dat wie in kaertlizter. Sa'n fyftich jier lyn gongen de jonge bazen dêrhinne.
Wy forwachten in berntsje, doe gong ik nei Fokje ta om 'e kaert útlein to krijen.
Myn frou rekke yn 't sikenhûs, doe't hja yn forwachting wie.
Fokje sei: "Dat bern krije jim net thús. Ik ha 't bern fannacht yn 't...
nl.verhalenbank.37340
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang."
Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje."
Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
Myn omke, Jan-om, tsjinne yn Grinslân by in boer.
Jan-om wie in raren ien, dy stie nergens foar. Dat wie algemien bikend. Dêrom praetten guon ûnder inoar ôf, hja woenen him ris bang meitsje.
Doe wie der ien by 't tsjuster op in dongpost stean gong mei in wyt lekken om. Doe wie Jan-om thús kaem en dy seach dat. Hy bleau stean en sei:
"Een spook op een...
nl.verhalenbank.37357
Yn Driezum dêr is ris ien by de tsjerkedoar stean gien mei in wyt lekken op. It wie jountiid en hy woe ien bang meitsje, dy't dêr lâns moest.
Doe't dy der oankaem bleau er stean en sei: "Ien spûk ha 'k wolris sjoen, mar noait twa op elkoar."
Deselde dy't him bang meitsje woe wie stoarn fan skrik.
nl.verhalenbank.37356
Yn 'e foarige ieu wenne Sytse Koster yn 'e Hamsterheide. Hy wie arbeider by Wilco Buning yn Eastemar. Hy wie us oan 'e Boskwei oan 't wurk. Doe seach er in lykstaesje. It wie ljochtskyndei. De kiste stie op 'e wein en der lei in wyt kleed oer de kiste hinne. It wie dus in kreamfrou. De lykstaesje roan him foarby.
Koart dêrnei forstoar der in kreamfrou to...
nl.verhalenbank.15732
Stammerige Harm koe tsjoene. Syn mem wenne oan 't Wyldpaed, dy hie in winkeltsje. Dêr wie in swart buordtsje yn dat winkeltsje, dêr stie mei wite letters op:
Hendrikje van Assen,
ik woon hier aan de weg.
Wat heb ik meer te wensen:
de zegen van de Heer
en nering van de mensen.
nl.verhalenbank.24074
Myn skoanheit wenne yn Moarmwâld. Op in joun roan er alris oer de Hale-paden. Doe wie dêr ynienen in wyt ding foar him west. 't Wie krekt as wie 't hol. Hy hie net fierder kind. Hy moest stean bliuwe.
Ynienen wie 't foar him wei gong en doe wienen de beammen bigoun to rûzjen.
Skoanheit hie rjochsomkeard makke en wie werom gong.
Lâns in oar paed wie er...
nl.verhalenbank.29527
Yn Hurdegaryp wienen twa by nacht oan 't murdejeijen. Ien fan har seach hwat wyts. De hounen woarden sa binaud, dat se hienen de sturt tusken de poaten.
nl.verhalenbank.15756
By de Skilige Piip sit in kiste mei jild yn 'e groun. Nachts wienen der op dat plak ljochtsjes to sjen. Der moest earst oer dat plak in wyt keal stien ha, leafst mei trije poaten, dan koe men bigjinne to dollen.
Guon ha dêrhinne west mei in wyt keal. Doe gong it op in dollen. Mar hwat mear se dolden, hwat djipper de kiste sakke.
nl.verhalenbank.15767
Yn 'e Westerein spûke in frommes, dat sweefde yn wite klean by de wâllen lâns. Hja hie in bân om 'e rôkken hinne. Men seach har allinne by nacht.
As de kooplju yn 'e nacht út 'e Westerein wei mei de hynders nei de merk ta gongen, dan koenen se de hynders net fierder krije as dy wite juffer der wer spûke. Dy hynders wienen dan bang.
nl.verhalenbank.29932
Keke wie arbeider by Gosse Venema, in greate boer.
Dy boer forlear syn wiif yn 'e kream. De jonge, Piter, bleau yn leven. Dat hie Keke allegear fan tofoaren sjoen. Hy seach de hiele lykstaesje.
Doe't se mei 't lyk fuort gongen op 'e dei fan 'e bigraffenis hied er sein: "Ho even. Dit is hjir net yn oarder. It is oars as sa't ik it sjoen ha. Der lei in wyt...
nl.verhalenbank.29514
Heit hie in broer, dat wie Sytse Koster. Dy wenne yn 'e Hamsterheide, mar hy arbeide yn Eastemar by Wilko Werumeus Buning. Doe seach er op in kear op 'e Boskwei, dêr't er lâns moest in lykstaesje.
It wie in kreamfrou dy't der stoarn wie, hwant hja hie in wyt kleed oer de kiste hinne. De lykstaesje gong him foarby. 't Wie foartjirmerij.
nl.verhalenbank.23665
De Hege Tsien is in great plak lân. Froeger wie dat perseeltsjelân, dat waerd forhierd oan allerhande minsken. It gebeurde wol gauris, as wy dêr oan 't wurk wienen, dat dêr in keardel op in wyt hynder oer de foarikkers hinne ried. Dat wie op 'e ein fan 't lân. As wy der nei seagen wie er ek samar wer wei. Dat hynder en dy man spokken dêr om.
Dêr mat...
nl.verhalenbank.25202
Oan 'e Wâlddyk ûnder Westergeast, dy kant nei Beintema's hûs op spûke altyd in wite juffer.
nl.verhalenbank.25824
