Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Knjillis Veenstra wie mei de helm geboaren. Dy moest der nachts wit hoe faek ôf en dan roan er soms hiele einen om lykstaesjes to sjen.
nl.verhalenbank.24895
Op 'e wei fan Feanwâlden nei Dokkum seagen wy froeger in rige ljochtsjes. Letter wienen dat de ljochten fan 'e fytsen en de auto's. Dy hienen wy al jierren fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.24705
Ik bin geboaren yn Ikkerwâld, mar ik wie al gau wees en bin doe yn Moarmwâld greatbrocht. Tusken de Broekster strietwei en Moarmwâld, dêr wennen wy, in eintsje fan 'e wei ôf. As bern sieten wy jouns faek yn 't tsjuster foar 't finster. Dan fleagen der fise-ferse ljochtsjes op 'e greate wei foarby. Mar dy wienen der yn werkelikheit net. Dat hat...
nl.verhalenbank.24707
Yn 'e oarloch fan '14 op '18 wie in soldaet op reis nei hûs ta mei forlof. Hy wenne yn Kollum.
Doe seach er ûnderweis it kistje fan syn eigen bern. In dei of hwat letter kom it bern to forstjerren.
nl.verhalenbank.15733
Yn 'e foarige ieu wenne Sytse Koster yn 'e Hamsterheide. Hy wie arbeider by Wilco Buning yn Eastemar. Hy wie us oan 'e Boskwei oan 't wurk. Doe seach er in lykstaesje. It wie ljochtskyndei. De kiste stie op 'e wein en der lei in wyt kleed oer de kiste hinne. It wie dus in kreamfrou. De lykstaesje roan him foarby.
Koart dêrnei forstoar der in kreamfrou to...
nl.verhalenbank.15732
To Twizelerheide lei yn 'e nacht in man op bêd. Doe seach er, dat der in kiste by him ta 't hûs yn brocht woarde. Hy tocht: "Soe ik dêr yn matte." Mar in wike of hwat letter kom der in dochter út 'e Hamsterheide by him útfanhûs. Dy kom dêr ûnforwacht to forstjerren. Sy brochten de kiste ta de keamer yn krektlyk as hy it sjoen hie.
nl.verhalenbank.15736
Yn Twizelerheide sei in famke us op in joun tsjin har mem: "Sy ha âlde Antsje ek al biklaeid." Sy hie 't sjoen. Mar de oare moarns leefde Antsje noch. Mar in dei of hwat letter is âlde Antsje samar ûnforwachts forstoarn.
nl.verhalenbank.15737
Achter de Ham by in poel hearden guon minsken us de stimmen fan twa bern. Letter binne dêr twa bern fordronken.
nl.verhalenbank.15734
Op in nacht roan ik mei ien de Swadde del. Dyselde wie mei de helm geboaren. Gean even oan kant, sei er ynienen. En doe luts er my oan. Hy seach in lykstaesje foarbygean, mar ik seach neat.
nl.verhalenbank.17018
Hjir hat in man wenne, dy syn dochter wie troud mei in sekere Marten. Sy wennen yn 'e Harkema. Dy man kaem ris in kear by ús mem. Hy fortelde mem, dat syn dochter forhongere dêr yn 'e Harkema. De keardel woe net in slach dwaen en bihandele har as in houn. Dat hy woe syn dochter wer thús ha.
Wylst er oan 't fortellen wie, sei mem al in pear kear: Gean...
nl.verhalenbank.16110
Ik wit noch wol, dat mem op in kear sei:
"Sjoch, dêr skynt in ljocht. Dêr komt in nij hûs, hwant it ljocht brânt der al." Ridlik gau kòm dêr in nij hûs.
nl.verhalenbank.16059
Keke wist altyd krekt hoefolle manlju en hoefolle froulju der yn in lykstaesje meirounen.
nl.verhalenbank.29518
Hjir wennen minsken dy ha fan tofoaren it spoar riden heard, foardat it der wie.
De âlde minsken seinen, der soenen weinen komme/ride sûnder hyns der foar. Dat wienen de lettere auto's, dy't se doe al sjoen hienen.
nl.verhalenbank.29530
Hjir yn Kollumersweach wenne in man, dat wie in sikere Knjillis Veenstra. Dy wie mei de helm geboaren. Hy hat in protte sjoen, dat in oar net seach. Nachts moest hy der faek ôf.
Op in kear wied er mei in kammeraet yn 'e ûngetiid achter Ljouwert. Hy moest der wer ôf om hwat to sjen. Doe tocht syn kammeraet: "Ik wol us mei him." Hy folge him, sûnder dat...
nl.verhalenbank.15778
In de tijd van mijn moeke's vader seiden se al: "Der komme wagens sonder peerden en skippen sonder seilen." Dat is útkommen.
nl.verhalenbank.25085
Keke roan hiele lange einen om by de lykstaesje to kommen. Hy gong dan troch sleatten en alles hinne. Neat koe him keare. Se ha my forteld, dat er soms it einekroas noch yn 't hier sitten hie, as er thús kaem.
nl.verhalenbank.29522
Wy wennen oan 't Wyldpaed. Ik en myn frou sieten togearre yn 'e hûs. Doe seinen wy op dy joun tsjin elkoar: "Sjoch, dêr binne ruten. Dêr skynt ljocht troch." 't Wie flak by.
Mar der wienen fansels hielendal gjin ruten.
Letter kom der op dat plak in hûs to stean.
nl.verhalenbank.22676
Guon ha hjir it spoar al fan tofoaren heard en sjoen.
nl.verhalenbank.16060
Op in kear kom ik fan 't spoar yn 'e Westerein. 't Wie sahwat alve ûre op 'e joun en ik hie sa'n 200 meter roan. Liuwe wie by my.
Doe hearde ik dêr de stim fan in frommes, dat klonk aeklik.
Ik sei: "Hark ris , sa giet Bouke Minke to kear. (Dat wie it wiif fan Bouke de Jong)
In pear dagen letter forsûpte har bern op itselde sté dêr't wy Minke kleijen heard...
nl.verhalenbank.17010
Froeger wienen wy oan 't flaechs braekjen. Myn broer en ik moesten altyd ús heit en mem helpe, dan koenen wy deis in kwartsje de man fortsjinje. Heit hie in izeren slypbrake, wy hienen in houten brake. Elke bundel dy't wy makken woech seis poun en twa ûns. Mem kaem der noch by. Dy hie in lear oer de knibbel. Hja moest de lêste skjûden (?) der mei 't mes...
nl.verhalenbank.29511
