Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
In nachtmerje wie ien fan sawn dochters. Hja kaem troch 't gat fan 't ûleboerd. Dan gong se earst even op it saeibuordtsje sitten. In nachtmerje kaem ek troch de skoarstien.
Men moest der foar soargje dat de skoarstien tige rikke, dan kaem se net.
It hinnegat moest jouns fral ticht yn 't achterhús, oars kaem se dêr troch. 't Kaeisgat moest ticht treaun...
nl.verhalenbank.37354
Knjillis Veenstra wie mei de helm geboaren. Dy moest der nachts wit hoe faek ôf en dan roan er soms hiele einen om lykstaesjes to sjen.
nl.verhalenbank.24895
Op in nacht kom in feint fan 'e faem werom. Dy faem wenne yn Twizel. De feint wie sahwat tusken it Heideloantsje en de Kloksheide. Doe kom him in âld-minske tsjin. De feint sei: Goe-joun. Mar it âld-minske sei neat werom. Hy sei noch us: goe-joun. Mar sy sei noch neat. Doe draeide er him om.
It âld-minske wie in frou yn it swart mei lange rokken oan. Sy...
nl.verhalenbank.15725
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Der wie in man, dy trof in houn yn 'e nacht. 't Wie in swarte houn, dik en grou. Hy woe dy houn fuort ha. Doe smiet er mei in stien op dy houn, mar dy houn gong net út 'e wei. Doe't er smièt hie dy houn in pear hiele gleone egen. 't Wie in pleachbeest. Doe woarde dy man bang en naeide út.
nl.verhalenbank.24897
Guon fan Kollumersweach kommen op in nacht fan Jistrum fan 'e froulju. Der kom ien njonken har to rinnen. Dat wie in frommuske. Dy roan mei de beiden op. Op it lêst gong se in loantsje yn. Sy sweefde. De beide manlju wienen bang.
nl.verhalenbank.15726
Der rint in paedtsje fan Sweagerfean nei de Triemen ta, dêr roan by nacht altyd in fôlle mei in houten kop.
nl.verhalenbank.24060
Ik ha wolris heard dat hjir pleachbeesten west ha, dy't yn 'e nacht mei de minsken oproannen.
nl.verhalenbank.24070
To Twizelerheide lei yn 'e nacht in man op bêd. Doe seach er, dat der in kiste by him ta 't hûs yn brocht woarde. Hy tocht: "Soe ik dêr yn matte." Mar in wike of hwat letter kom der in dochter út 'e Hamsterheide by him útfanhûs. Dy kom dêr ûnforwacht to forstjerren. Sy brochten de kiste ta de keamer yn krektlyk as hy it sjoen hie.
nl.verhalenbank.15736
It is nou sahwat twa, trije jier lyn. Ik lei mei 't wiif op bêd, dêr op dat bêdsté. Doe kamen der midden yn 'e nacht trije froulju ta 't hûs yn stappen. Griet sei: Ik sjoch se net.
Ik sei: Ik sjoch se wòl. Sy kamen oan 'e koai ta. Ik seach se dúdlik, Griet seach neat. Doe gongen se werom, en even letter wienen se fuort. Dat is trije nachten achter elkoar...
nl.verhalenbank.16996
Dy't by nacht midden op 'e wei roan, koe samar oan kant set wurde. Wy waerden froeger altyd warskôge: rin noait midden op 'e wei.
nl.verhalenbank.24071
Ergens de klaei oer stie in pleats. Dêr kom op in jountiid ris in frommes, dy woe dêr graech oernachtsje.
Doe't se dêr in skoft sitten hienen, seinen de boer en 't folk sa tomûk tsjin elkoar: Wy fortrouwe dat minske net. Sy hat sa'n swier lûd. 't Kin wolris in keardel wêze. Doe helle de boer apels op. Hy smiet elk in apel ta. Doe sloech dat wiif ûnder 't...
nl.verhalenbank.25379
In omke fan my wie tachtich jier doe't er my fortelde dat er us in kear to murdejeijen west hie yn 'e boulannen. 't Wie op in nacht. Hy hie dêr in daem fornield trochdat der in murd yn in buis sitten hie. Dy buis hied er útgroeven, krekt yn 'e daem.
Doe wienen der guon oankaem, in man en in wiif. Hy hie se allinne mar heard, hy hie neat sjoen. "Donders,"...
nl.verhalenbank.25191
Bontsje Keeke (= Knjillis Veenstra) wie mei de helm geboaren. Dy seach de bigraffenissen foarút. Hy gong dan yn 'e nacht nei 't tsjerkhôf ta, dêr woarde er hinne dreaun. Hy hat fan to foaren de bigraffenis fan syn eigen dochter sjoen, dy't fordronken is.
nl.verhalenbank.24072
Der waerd altyd sein: Rin yn 'e nacht noait midden op 'e wei, hwant as der in lykstaesje oankomt kinst in rare gisel meitsje.
nl.verhalenbank.29519
Men mat noait midden op 'e wei rinne by nacht, hwant dan kin men tsjin in lykstaesje oprinne dy't men net sjocht.
nl.verhalenbank.37336
Yn 'e Westerein, by 't spoar, hjir tichteby, by de oerwei, dêr spûken yn 'e nacht twa berntsjes om. Dy hienen reade bantsjes om 'e hals.
nl.verhalenbank.29526
Hjir yn Kollumersweach wenne in man, dat wie in sikere Knjillis Veenstra. Dy wie mei de helm geboaren. Hy hat in protte sjoen, dat in oar net seach. Nachts moest hy der faek ôf.
Op in kear wied er mei in kammeraet yn 'e ûngetiid achter Ljouwert. Hy moest der wer ôf om hwat to sjen. Doe tocht syn kammeraet: "Ik wol us mei him." Hy folge him, sûnder dat...
nl.verhalenbank.15778
Skoanmem en Gauke wennen yn dit hûs. Doe binne wy der ynkaem. De flier wie doe noch net fan hout, mar it wienen allegear noch estrikken.
Der wenne in âld mantsje, hjir tichteby. Dy brocht ús alle moarnen sûpe. Mar Griet smiet it altyd fuort, hwant wy fortrouden dy man net.
Mar wy krigen nachts noait in wink yn 'e eagen.
It wie nachts ien stik leven...
nl.verhalenbank.16107
