Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Oan 'e ein fan 'e Lange Loane, dy't froeger oan 'e Lauwerssé ta gong, stie ien hûs. Oeds Kûper hie dêr in stik lân lizzen. Dêr wienen fjouwer wringen. By dy fjouwer wringen kaem jouns altiten in âld wyfke it lân delstappen. As der ien troch moest, stienen de hekken alle fjouwer iepen. Mar it fé, dat dêr roan, kom net ta 't lân út. Dat wie it wûnderlike...
nl.verhalenbank.17523
Der kom us in man by Sterke Hearke. Doe wie Hearke krekt oan 't ploeijen. Dy man woe mei Hearke wrakselje, hwant hy wie sels èk sterk. Mar hy koe Hearke net. Dèrom frege er: "Wytstû ek hwer't Sterke Hearke wennet?" Doe hie Hearke it hynder foar de ploege weidien en hy hie de ploech mei ien hân optild. En doe hied er sein: "Sjoch, dêr wennet er, en hjir...
nl.verhalenbank.29355
Sterke Hearke wie op it lân oan 't ploegjen. Doe kom der ien by him, dy frege hwer't Sterke Hearke wenne.
Hearke krige de ploech mei de hân beet en sei: "Hjir stean ik en dêr wenje ik."
nl.verhalenbank.23526
Sterke Hearke wie op it lân oan 't ploeijen. Doe kom der ien oan, dy frege him hwer't Sterke Hearke wenne. "Dêr wennet er", sei Hearke en hy krige de ploege yn 'e hân en stuts him foar him út.
Doe sette er de ploege wer del en hy sei: "en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.33292
Ik ha dy forhaeltsjes meast fan ús Anne-om. Hy fortelde ek dat Rixt altyd dongkroade. Sy wennen yn in lyts spultsje oan 'e Lytse wei. As Rixt mei de kroade fol troch 't mollelân (= 't ploege lân) kroade of oer it hurde paed, dat wie har krekt itselde. Sy koe net warch.
nl.verhalenbank.26138
Ik haw ris to murdzjen west mei Gerke Alma. Wy hienen elk in houn by ús. Doe wie 't ynienen noait liker as fleach der in keppel skiep it lân del. Ik en Gerke mienden beide dat it skiep wienen. Mar dat koe net. 't Wie achter Surhuzum en dêr hienen jy gjin skiep.
De hounen kommen mei alle barstengeweld by ús en sy krûpten achter ús mei de sturt tusken de...
nl.verhalenbank.25747
Hearke wie in kear achter syn hûs by de poel oan 't baggeljen. Syn soan Egbert wie der by, dy holp him. De bak siet fol klyn. Dy klyn moest út 'e bak weiskept wurde en oer 't lân struid. Mar doe wie der to min rûmte, der wie gjin plak mear foar de klyn. Doe moest de bak forlutsen wurde oer it lân. Hearke hie de heak krige en dy yn 'e kram set en doe hie...
nl.verhalenbank.20831
Woenen se froeger in meniste tsjerke bouwe, dan gongen se hinne en jij in stik of fiif kij it lân yn. Dêr't de earste kou lizzen gong, dêr moest de tsjerke boud wurde. Op it plak sels dêr't de kou lei, dêr moest de preekstoel komme to stean. Ek al wie 't oan 'e kant fan in sleat, dan woarde de sleat tichtmakke.
(waarschijnlijk gaf ik dit reeds eerder op...
nl.verhalenbank.17530
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst.
As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!"
Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...
nl.verhalenbank.21233
Hearke skamme him der eins hwat foar, dat er sa sterk wie. Hy woe 't net rjocht foar oaren wite.
Op in kear doe wied er út om wyt sân. Hy hie in kroade by him, dêr soed er 't yn ophelje. Dat sân siet yn in hoeke fan in stik boulân. Doe't er de kroade fol hie, koed er dat sân net forkroadzje yn 'e bou. Dêr krige er tofolle kear foar.
Doe seach er om him...
nl.verhalenbank.25916
Hy meande ek ris in kear doe hie er forgetten de fuorring fan 'e seine to dwaen. Mar hy hie krekt like goed trochmeand.
nl.verhalenbank.26148
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema wenne in arbeider, dy moest alle moarnen bitiid nei de boer ta, dy't op 't Wytfean wenne. Hy moest dan ien stikje lân troch om op 'e wei to kommen. Hy roan oan diz'kant in dyk. Doe wie der op in moarn oan 'e oare kant de dyk in grouwe keardel west. Dy roan like hurd as híj roan. Hy wie hyltyd njonken him bleaun. En hy hie...
nl.verhalenbank.19361
Sterke Hearke wie ris oan 't ploeijen op 't lân. Doe kom dêr in man by him op 't lân.
"Wite jo ek hwer 't sterke Hearke wennet?" frege dy.
Hearke hekke de hynders út en krige de ploege mei beide hannen beet. Sa tilde er him op en sei: "Dêr wennet er en hjir ha jo him." En doe hied er mei de ploege it hûs oanwiisd.
nl.verhalenbank.26219
Antsje Pluk wenne yn 'e Harkema. It wie in tsjoenster. As bern wienen wy bang foar har. Wy mienden dat se yn 'e rogge tahâldde en dat se dêr blauwe blomkes - spoekeblommen - yn forboude om ús to lokjen. Sy kom dan ûnforwacht tofoarskyn om de bern to pakken.
nl.verhalenbank.23942
Jan Hepkes fan Surhústerfean gong achter Ljouwert to meanen. Doe't it karwei dien wie, harre er syn seine en sette wer ôf nei hûs ta, mar hy forgeat it harspit út 'e groun to heljen. 't Oare jier kom er wèr by dy boer. Hy tocht net mear oan 't âlde harspit. Dat siet noch op 't selde plak.
Hy bigong to meanen. Doe sloech er mei de seine de kop fan it...
nl.verhalenbank.26147
By de dikke beam yn 'e Harkema is ris ien formoarde woarn. Froeger roannen dêr paden lâns skean oer 't lân. Nachts siet dêr by dy beam altyd in hiel âld-minske. Dat wie deselde dy't se dêr formoarde ha. Hja spûke letter.
nl.verhalenbank.26235
Der wenne in man yn Drinte, dy woe wite, hwer't Sterke Hearke wenne. Hy trof Hearke oan op 't lân, mar hy koe Hearke net. Hearke wie krekt oan 't ploeijen.
De Drint frege him of er ek wist, hwer't Sterke Hearke wenne. "Ja, sjoch," sei Hearke, "dêr wennet er, en hjir stiet er." En dêrby hied er de ploech fan 'e groun nom en dêrmei syn hûs oanwiisd. Neffens...
nl.verhalenbank.26169
Antsje Pluk wie 't roggewyfke. As omtrint it hiele stik rogge sichte wie, siet Antsje Pluk noch yn 't lêste hoekje.
nl.verhalenbank.21305
Der wienen twa manlju op it lân oan 't wurk. Sy wienen drok oan 't meanen. Doe bigoun it ynienen to reinen.
Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Wy wurde wiet, jonge, wy matte skûlje."
Doe sei syn maet: "Ik skûlje al."
"Ja, mar," sei de oare, "ik mat ek plak ha to skûljen. Hwer mat ik hinne?"
Doe sei syn maet: "Dû mast dwaen lyk as ik, ik sit achter in lange...
nl.verhalenbank.33661
