Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
70 results
Place of Narration: Gendt
Vroeger waren hier grote schure bé’j de boerderé’jje. Want d’r wier nog veul zoad verbouwd. Da mos ’swinters gedors worre. Me twee, drie of vier vlègels. Op ’n keer waren ze bé’j ’n boer me vier man on de geng. Den onderboas mos zörge da alles goed gieng. Ze waren al inkele dagen on ’t wèrk. En d’r zat ielke mèr dezelfde kat op dezelfde plek opte...
nl.verhalenbank.45801
In Flieren kwame vroeger de heksen snachs wel ré’je op te pèrd. En zo hard en zo lang, dat de pèrd doodmuij ware, vol schuum en nat as woater. Ze ware helemol afgereje, zoda ze overdag nie of hos nie mer kosse werke. Op ’n keer sproke de Flierense boere af, da ze snachs de wach zoue houe. Om twoalf uur hörde ze opens ’n gezoef dur de loch en dor kwame ze...
nl.verhalenbank.49648
Op ’n plek kwame nou en dan ouwe wieve bé’j mekoar. Eén van die vrouwe gieng dan wel es weg um te gon hekse. Ze smèrde d’r eige dan ien med’n zalf of zoiets, uut ’n döske. Dan zei ze: Utemetuut, de schorsten uut Over heggen en struuk. En dan kos ze hekse. Ze gieng op ’n bessemsteel de schorsten uut. En wa ze dan vorders deej, wiste ze niet. Eén van de...
nl.verhalenbank.50483
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
D’r was es ’n vrouw ien ’t Lobith. En die hur kiender wiere ok altied beheks. D’r kwame altied ’n por katte bé’j hur ien huus. Ze wisse nie, wor die thuus hörde. Op ’n goeie dag gieng de vrouw koek bakke. De katte zate wer neve de kachel. De vrouw vertrouwde da nie. En durrum gooide ze mette koek umlegge de grote hete koeke de katte ien ’t gezich. ’s Mèrs...
nl.verhalenbank.50240
Van hekse op ’n zeef het ik nooit gehörd. Mar wel zèje ze vroeger wel, en misschien nou nog wel:" Hé’j gieng ’r mè ’t zeef op uut”. Da woj zoveul zegge as: “Hé’j gieng iets doen, wad’n aander nie hoefde te weten”. As ze bijvoorbeeld iemes vroage: “Wor goj hin?” en hé’j wil ’t nie zegge, geftie wel as antwoord: “Ik goj er mèd’t zeef op uut”.
nl.verhalenbank.44736
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
We mochte vroeger bé’j ons thuus van die stoelemattersvrouw niks onneme, gin pèpermuntje, gin aander snuupke, niks. Want die kosse wel es beheks zien. En dan zoj d’r ’n ziekte mè opten hals kunne hoale.
nl.verhalenbank.50206
Wé’j, mien bruur en ik, moste boorde gon hoale bij Betje de striekster. Die wonde onder ’t gemeintehuus. We liepe terug dör de Nimwegse stroat. Onzen Hend zèj ienens: “Kiek, ’n zwarte kat, die vör ons uutlup”. Da leek nie bes. Zwarte katte ware nie te vertrouwe. Ik schupte durrum de kat van de weg af. En we hemmen ze nie mer gezien.
nl.verhalenbank.50415
D’r ware ’n tröpke kiender on ’t speule opte spulplats van de schol. Opens zèj ’n denje: “Ik kan muus make”. D’aander kiender zèje: “Doe ’t dan es”. ’t Denje noom toe ’n emmerke mee woater en ’n rietje. Ze stook ’t rietje ien ’t woater, holdenet er wer uut en toe liet ze ielke keer ’n dröppel woater uut ’t rietje op de grond valle. En ielke [keer] wier ’t...
nl.verhalenbank.49631
Piet Jansen - hé’j is al lang dood - het duk verteld, dat vrouw Berends ok kos hekse. En da ze ok op ’n zeef dör de loch gieng. Op ’n keer was ze ’s mèrs al vroeg buten, mit ’n mooie tak mee bloemen. De moeder van Piet Jansen zei: “Vrouw Berends, wa hè gé’j dor mooie bloeme. Die ziej hier nie”. “Die het ik vannach ien Duitsland gehold”, zèj ze. En ze...
nl.verhalenbank.49720
Bé’j den ouwen D. dienden ’n por derns as meid. De ene dern zèj es tège d’aander: “Will gé’j witte muze hemme?” “Ku gé’j die dan make?” vroeg d’aandre dern. “Ik wel”, zèj toe de meid. En ze stoekte mitten bessem op te grond en toe kwamen er allemol witte muze uut. Ze kriejoelde over de vloer. De aandre meid vertelden ’t tège D. Die vertrouwde da nie. En...
nl.verhalenbank.49722
Vroeger mosse veul jonges ’s mèrs vör de schol ers ’n poar uur koehuje [koeien hoeden] ien den berm langs de weg. As ’t tied was um nor schol te goan, dreve ze de beeste den diek over um ze ien de gemeinte te jage. Toe ze bé’j ’t hekke van de gemeinte kwame, ston dor Leen. Alle zeuve koeie stonne inens stil en begosse tegeliek te zeike. En toe gieng ’t...
nl.verhalenbank.49646
Mien voader gieng medde wage langs de huus um schèrvegerei en zowat te verkope. Hé’j kwam ok bé’j Doorke Nikkel ien huus, die wa nodig had. De minse vertelde, dada vrommeske nie te vertrouwe was. Hé’j was er nie zo lang gewes. Mar toetie thuus kwam, zat ie helemol onder de luus. En toetie van huus gieng, had ie er gin één, want ze ware bé’j ons thuus bar...
nl.verhalenbank.50188
Vroeger - zèje ze - kwame snachs ien de gemeintewei de hekse bij mekoare. Ze zaten op zeve en kwame dör de loch onvliege. Dan gienge ze vergadere, same proate en rondedanse houwe tot ’t smèrs lich wier. Dan vloge ze wer weg.
nl.verhalenbank.50329
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Dartig, vertig joar geleje wonde er nèven ons ’n vrouw, worvan sommige minse zèje, da ze hekse kos. Ze was altied goed vör ons. En onze Thé, die toe nog mar zo’n jong was, kreeg altied wa van ’r, snuupkes of zo, as ze èrs hen gewes was, bijvoorbeeld nor de stad. Onze Thé was in die tied duk ziek. Hé’j was mar ’n zwak kjelje. ’n Vrouw uut de buurt zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50156
Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...
nl.verhalenbank.50481
Veuron ien de Duusterestroat, bé’j ’t laand van Deitje Lense, liep ’n breje diepe graaf. Die was volgegroeid met lange rietstingels met mooie, grote plume. Aj d’r soaves langs kwam, kos ’t gebeure, da zonder da ’t wèjde alle plume tegeliek streke en wer overeind kwame. Mar dan mos de moan schiene, want aanders koj d’r niks van zien. Al was ’t bladstil, de...
nl.verhalenbank.45248
Mien grötvoader en mien voader gienge duk same slachte langs de huze. Op ’n keer zoue ze nor de Kommerdiek. Ze liepen over den diek. Dor kwam ’n zwart ketje on en da liep vör hun uut. Grötvoader zej: “Vort kat”. Mar ’t ketje bleef vör ’m uutlope. Toe wier voader kwoad en zèj: “Toe, verrekte kat!” En hé’j noom ’t hakmes uutten doek en sloeg nor de kat. En...
nl.verhalenbank.49760
77