Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
1,190 datasets found
Place of Narration: Drachten
Sweitse Gal fan Houtigehage hiet ek sterk to wêzen, mar hy koe 't lang net hâlde tsjin pake. Yn Sumar by in herberch stienen in pear okshoofden bier. Sweitse koe se net fan 'e groun krije, pake tilde in fet op en sette 't tsjin 't boarst oan.
nl.verhalenbank.25205
Boardzer Bruining fan Boelensloane fortelde my ris: "Ik kom us in kear thús, doe hie 'k nei de faem ta west. 't Wie moai ljocht-moanne-waer. Mem hie 't glês sa'n eintsje yn 'e hichte. Myn ierpeltsjes stienen waerm op 'e kachel. Doe't ik yn 'e hûs kom, stienen der in pear stuollen yn 'e hoeke, mei in lekken der op. Ik gong sitten. Doe't ik it iten op hie,...
nl.verhalenbank.25211
Myn heit siet op in snein foar 't glês. Hy seach nei bûten. "Fanke," sei er tsjin mem, "hwat in eksters, en hwat skatterje dy!" Mem waerd deabinaud doe't er dat sei. Trije wiken letter rekke myn heit dea.
nl.verhalenbank.24669
Yn Twizelerheide wenne in sekere Femme. Dy ried mei de hounekarre. Hy soe op in kear de hounen in stik brea jaen. Dat brea wie skimmelich. Hy krige in wountsje oan 'e hân en doe woarde dat bloedforgifting. Doe is er dêr oan stoarn. Nei dy tiid is Femme noch faek sjoen woarn, hyltyd mei twa famkes. Dan kom er achter út 'e tún wei mei de beide famkes by de...
nl.verhalenbank.33315
Op 'e Trije Roede wenje frijmitselders. Dy dogge oan frije liefde. De iene hat de oare syn frou.
nl.verhalenbank.23106
In tsjoenster kin troch 't goatsgat yn 'e hûs komme. Docht men duveldrek ûnder 'e drompel, dan kin de tsjoenster der net oer komme.
nl.verhalenbank.25577
Doe't ik 26 jier âld wie, wenne ik yn Nijehove. Doe kaem dêr in skipper út Strobos mei syn skipke. Hy frege twa bruorren Cleveringa of se ek sizze koenen hwer't er molke krije koe. "Dêr by dy plaets wol", seinen se en sy wiisden it plak oan. Dy plaets stiet der noch. De iene fan 'e bruorren Cleveringa sei: "Jo binne âld frijgesel. Dy boer dêr hat in...
nl.verhalenbank.19701
Us mem har heit wenne yn Surhústerfean. Doe't dy slim siik rekke gongen mem en heit dêr togearre hinne. Heit kaem de jouns njoggen ûre werom. Mem wie yn Surhústerfean bleaun. De oare moarns bitiid seinen wy: "Hoe soe 't mei pake wêze?" "Dy is fannacht healwei tolven stoarn", sei heit. "Ik bin fannacht healweitolven wekker woarn. Doe waerd der tsjin my...
nl.verhalenbank.23489
Tolve slaggen op it ambyld In foarnaam hear dy't op in slot wenne soe op in kear tige heech besyk krije. Hy liet alles yn oarder bringe. Doe beseach er syn homeie en dy stie him net oan. De smid yn 't doarp wie in keunstner yn syn fak en dy krige de opdracht om in prachtich moai izeren homeichek te smeien. Se makken in dúdlike ôfspraak, it moast foar de...
nl.verhalenbank.12132
Ik moest jouns noch wol gauris der op út. Op in kear sei Iebeltsje tsjin my: "Jo matte der jouns net tofolle út gean. Ik ha âlde Hanne Akster oer jou heabulten fleanen sjoen, dat pas mar op."
nl.verhalenbank.36906
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne âlde Wytse Kosak. Dy fortelde ris in kear wylst er op in pealtsje siet: Ik wie in kear oan 't kuijerjen. Doe roan der my in dier op 'e side. 't Wie in great dier en 't wie bûnt. Ik koe 't net to plak bringe. Mar 'k hie fuort yn 'e gaten dat it in pleachbeest wie. Ik hie in stikje roggenbrea by my, dat helle ik út 'e bûse en...
nl.verhalenbank.36912
Yn Sumar, foar 't tramstasjon oer, stie froeger in plaets. Dat wie yn 'e tiid doe bruts yn Sumar de longsykte ûnder it fé út. Alle kij woarden der hast troch oantaest en de boeren rekken har fé kwyt. Allinne op dy plaets by 't stasjon, dêr bleau it fé soun. Doe woarden se ôfgunstich op dy boer. En doe gongen se hinne en smieten in stik bismet fleis troch...
nl.verhalenbank.33103
Rikele Myt fan 'e Skieding gong troch foar in echte tsjoenster. Alde Akke Brouwer wie troud mei bline Bouke. Akke hâldde mar fêst fol dat Myt Bouke bitsjoend hie. Op in kear wie der jongfolk by Myt om 'e doar oan 't hôfkesjongen. Mar doe koenen se noait oer de groppe komme, dat sy kommen net in apel binei. Hja hie popkes op 'e tafel, dêr't se yn...
nl.verhalenbank.28245
Der wie in boer, dy wie oan legerein rekke. Syn skuorre wie tige min, mar hy koe net in nijen bitelje. Doe kaem de duvel by him. Dy sei: "Ik sil fannacht foar dy in nije skuorre bouwe. Dy skuorre sil klear wêze foardat de hoanne kraeit. Dan helje ik letter dyn siele op. Is de skuorre noch net klear foardat de hoanne kraeit, dan bistû frij." De boer sei,...
nl.verhalenbank.36709
De Sytsma's reed roan ek fan 'e N. Dwarsfeart nei de hoofdwei ta. Dêr siet ek in bocht yn. En by dy bocht woarden de minsken keard. Hwat it wie wist net ien. It gong foar de lju lâns, sadat se net fierder koenen. Dan ynienen gong it omheech en sweefde oer de beammen hinne. Dan wie 't fuort.
nl.verhalenbank.19675
Jûke Spûkgûler seach allegear dingen foarút. Mar wylde lantearnen woarden ek wol troch oare minsken sjoen. Dat wie foartsjirmerije, seinen se letter. It doelde op 'e fytslampen.
nl.verhalenbank.36655
As jonge wie 'k ris oan 't sinteklazejeijen. Doe kom ik ek by in tsjoenster. Dy joech my in klap. Ik stapte foarút, mar doe rekke ik mei de foet yn har stikkene jurk en doe lei ik samar op 'e rêch foar har. Dat wie in duvelskunst.
nl.verhalenbank.27764
Oan 'e Noarder Dwarsfeart by de Hegebrêge hat in Grinslânse boer wenne. Dat wie in sekere Mandema. As jonge haw ik feint by him west. Ik slepte boppe op in keammerke. Ik hearde soms dúdlik guon by de trap opgean nei de souder. Stap-stap-stap! sa klonk it. Ik woarde binaud en sei it tsjin 'e boer. De boer sei, dat wienen de âlde feinten fan froeger, dy...
nl.verhalenbank.19852
By âlde Minse Griper kommen nachts wol us forstoarne minsken, seinen se, dy't in bigearte hienen. Minse Griper moest dan it boadskip trochjaen.
nl.verhalenbank.23502
Yn Dokkum hienen se froeger twa klokken yn 'e toer. De iene lette mei in swier lûd: Arm Dokkum, arm Dokkum! De oare mei in fyn lûdtsje lette dêr fuort efteroan: Kin ik it helpe? Kin ik it helpe?
nl.verhalenbank.33711
35