Datasets - ISEBEL

Alde Bearn wenne yn Driemunt. Dy sei us op in moarn: "Ik ha de hiele nacht net slept." Hy sei tsjin ús: "Hwat wie't dêr allegear in leven en hwat in ljocht allegear. 't Gong de hiele nacht troch." Dat wie op it plak, dêr't nou de rykswei is. Dat hat hy fan tofoaren sjoen.

geluid

nl.verhalenbank.26066

Alde Albert Scholte fan 'e Feansterheide fortelde my ris, doe't de Rottefalster Langewyk oanlein is, moesten der swiere beamstobben út 'e groun helle wurde. Dêr hienen se ús pake, greate Anders as dommekracht ta brûkt. 't Gebeurde yn 'e winter. Pake wie och sa goed, en de bange kant neist. Hy forskripte him net.

boomstammen

nl.verhalenbank.25209

Yn Eastemar wenne in dokter, as dy jouns fan 'e pasjinten weromkom, moest er altyd oer it tsjerkhôf, dêr't in paed oerhinne gong. Dat paed gong oer in plankje, dat oer in droege sleat lei, om 't tsjerkhôf hinne. In pear jongfeinten woenen in grap mei him úthelje. Hja krûpten ûnder 't plankje en doe't hy der oer gong seinen se mei in raer lûd: "Dû hast my...

avond

nl.verhalenbank.36922

Ik wie in jongfeint, doe kom ik us op in kear mei myn kammeraet Japik op in joun op 'e fyts thús. (yn 'e Boelensloane) "Sjoch," sei 'k, "dêr stiet in plaets yn 'e brân." 't Wie Veenstra's plaets, dy stie yn ljochte lôge. Doe't wy der by kommen, wie der neat to dwaen. Trije wiken letter seach ik it wer. Mar doe brânde de plaets op. 't Wie deselde lôge.

nl.verhalenbank.23491

In nachtmerje wie in frommeske. Ien fan 'e sawn dochters wie in nachtmerje. Men koe in nachtmerje keare troch in fleartûke foar 't bêd to hingjen.

bed

nl.verhalenbank.23485

Myn beppe hie in suster. Dy forfarde nei Amerika ta. Hja skreau beppe yn in brief, hja hie ûnderweis op sé in sémearmin sjoen. Hja is dêr yn Amerika omkaem.

vrouw

nl.verhalenbank.33696

Guon hienen in toverboek. Dy't dêryn liezen koenen fan alles komme litte. Mar sy moesten itselde ek like hurd weromlêze, oars gong it net wer fuort en dat wie net bêst.

komen

nl.verhalenbank.36936

Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan. Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har. De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...

baan

nl.verhalenbank.23452

Spûkgûlde der in houn, dan bitsjutte dat dat der mei gauwens wer ien stjerre soe. Ek as de ûle rôp.

dood

nl.verhalenbank.36705

Frymitselders hawwe in forboun mei de duvel. Om de safolle jier mat der ien dea. Dêr wurdt om lotte. Jildgebrek ha se noait, dêr soarget de duvel wol foar.

duivel

nl.verhalenbank.36711

Op in kear wie der op Drachtster merke in soarte fan gûchelder, dat wie in man, dy krûpte samar troch in grouwe balke hinne. Alle minsken koenen dat klear sjen. Mar Piter Scheper wie der ek by. Dy krige de stok en sloech dêr mei nei dy man, mar net yn 'e balke, mar der bûten. "As ik it goed ha," sei er, "dan sitstû dêr." En dat wie ek sa, hwant de keardel...

balk

nl.verhalenbank.19679

Alde Meint Pama wenne yn Feansterheide. Dêr siet jouns altyd in kat op it putdeksel by him bûtendoar. As se der by kommen gong dy kat dêr noait wei. Doe kom de soan der ris by en dy soe de kat der ôfjeije. Mar hy koe 't deksel der net ôfkrije. Dy kat, seinen se, wie in tsjoenster.

buitendeur

nl.verhalenbank.27026

Ynse wie us in kear op 'e merke. Dêr hienen se in slajut. Ynse hie ek slein, hwat mei in draei. Doe hied er hwat misslein en hy hie de man op 'e bak houd. Dat de hiele bak kapot. "Hwer komt dy klap wei?" hie de man fan 'e slajut sein. "Ut Bakkefean", hie Ynse sein.

bak

nl.verhalenbank.25157

Myn âldelju wienen us to jounpraten. Sy soenen wer fuort om goed tolve ûre. Mar doe seinen dy lju: "Jimme komme tusken tolven en ienen net fuort, dat is gefaerlik: dan is alles warber." Doe binne se dêr bleaun oan ien ûre ta.

avondpraten

nl.verhalenbank.38660

By Oerterp hat froeger in herberch stien. Dêr siet ien op in joun, dy sei 't raer op. Hy hie tofolle drank hawn en spotte mei it opperwezen. Doe't it tiid wie fan sluten rekke hy der út. Hy moest oer de Skâns. Doe't er dêr wie, sloech der him ien de earm om 'e hals en draeide him yn 'e rounte, hyltyd mar troch, krekt salang oant hy der by delfoel. Hy hat...

Opperwezen

nl.verhalenbank.19862

Duveldrek dienen se froeger ûnder 'e drompel foar de tsjoensters. Hja kochten it by David Flud (= D. de Vrieze). Ik stie dêr ris yn 'e winkel, doe kaem der in dikke keardel oan, dy mankearde altyd fan alles. It wienen dêr grapjassen by David Flud. "Hoe is 't mei de pisser?" frege David. "Aerdich goed, mynhear", sei de man "En hoe is 't mei de stuiter?"...

afweer

nl.verhalenbank.36659

Ergens yn Fryslân lei ris in skipper mei syn skip. It bigoun to winterjen en 't waerd allegear iis. De skipper koe dêr net wer wei komme. Wiken en wiken lei er dêr. Doe sei er: "Ik liz hjir achttsjin wiken ta miner skea." Doe krige dat plak de namme Minnertsgea.

boot

nl.verhalenbank.33047

Pleachbeesten wienen yn 'e nacht warber. 't Wienen beesten, swart fan kleur, mei egen sa great as thépantsjes. Dy fleagen de minsken samar oan.

aanvliegen

nl.verhalenbank.31650

Spûkgûlde der in houn, dan leaude men fêst dat der in sterfgefal kom. De houn stie mei de kop nei de kant út to sjen dêr't ien stjerre soe. As eksters skatteren kom der ek in deaden.

dood

nl.verhalenbank.19692

Yn Jobbegea stie in doomny, dy hiet fan Mol. Dy wie ris in kear op in forgadering, dêr wienen in hiel soad minsken. De sael wie groatfol. Ien fan 'e bitsjinsters kom op him ta, doe't hy der yn kom. "Kan mijnheer er door?" frege se. "O heden ja," sei doomny, "een mol kan door een klein gaatje."

bedienster

nl.verhalenbank.33709

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur