Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Yn Grinzer Pein wienen minsken, dêr kom al us in kear in fremde kat. De man sloech der op. Fuort dêrnei hie Rikele Myt in iepene holle. Myt koe har yn in kat foroarje.
Tsjoensters makken krânsen yn 'e kessens. Deselden dy't dêr mei de holle op leinen, woarden siik.
De tsjoensters dy't hjir tahâlden hienen popkes. Dêr stutsen se nuddels yn. De popkes stelden bern foar. Dy bern woarden dan bitsjoend.
Frânse Hinke wie duvelbanner. Sy wie de opperste fan 'e tsjoensters. Sy sei: "Jimme matte in pakje spjelden goed yn wetter siede litte. De pine, dy't de tsjoenster it bern oandien hat, sil se dan sels ûndergean. Sy sit dan to razen en to kjirmjen."
Heit en mem ha de ried opfolge. Dy't se net fortrouden ha se net yn 'e hûs litten. Ik wie mei in wike wer...
Tsjoensters kinne troch 't kaeisgat hinne komme.
Dêrom hienen in protte minsken yn 'e Harkema oan 'e binnenkant in lipke foar 't kaeisgat. Dan koenen se der net troch.
nl.verhalenbank.21546
Op 'e Houtigehage wenne in frommes, dy koe tsjoene. Sy bitsjoende har eigen buorwiif, dat wie al in hiel âld minske. Dy tsjoenster hiet Jeltsje Kooistra. It âld minske hie krânsen yn 'e kessens en sy ha Frânse Hinke, de duvelbanster fan Rottefalle der noch mei yn bihelle.
nl.verhalenbank.17355
Hjir wennen froeger tsjoensters. Sy bitsjoenden altyd bern. Dan hienen se in panne mei wetter oer mei nuddels der yn. Hoe mear dat sea, hoe mear de bern raesden.
De minsken hienen de slotsgatten fol brea om de tsjoensters to kearen.
De minsken hienen hjir meastal duveldrek ûnder 'e drompel. Dat wie fanwege de tsjoenderij, dan koe de tsjoenster der net oerkomme.
Se hongen ek wol flearloaten foar de drompels.
Sy ha Wyts-muoi al ris yn 'e Houtigehage sweven sjoen op in biezemstâlle. Dêr fleach se mei oer de wyk.
Sy wienen froeger bang foar dikke swarte katten, hwant dat wienen yn de regel tsjoensters.
Tsjoenderij wie froeger om samar to sizzen suver in folkssykte. Wie der in bern bitsjoend, of tochten se dat it sa wie dan moesten se earst it kessen iepenmeitsje om to sjen of dêr ek krânsen yn sieten.
Dan moest men hinnegean en nim it wetter fan 't bern, dat yn in pot dwaen en dy pot mei wetter de jouns oer 't fjûr siede litte. Dêr moest men in pakje...
Jehannes Wyts koe har foroarje yn in wite kat. Ritske, myn broer, hat us in wite kat om 'e dobbe hinne rinnen sjoen. Ut dy dobbe helle Jehannes Wyts it wetter. Op in joun kom Ritske thús fan 't stropen.
Doe siet dy wite kat dêr by de dobbe.
Ritske hie syn hountsje losmakke en sei: "Pak dy kat!"
Mar 't hountsje doarst net nei de kat ta. Hy wie deabinaud....
Op 'e Feansterheide wenne âlde Rikele Myt. Dat wie in tsjoenster. Dêr doarst net ien lâns to kommen.
't Wie in sutrich âld minske, dy't fearren yn 'e kessens tsjoende.
Se dienen duveldrek ûnder 'e drompels om har, en net ien dy't hwat fan har oannimme doarst.
As men duveldrek yn 'e bûse hie, soe der noait in lulke houn op jin ta komme.
Myn suster hat ek bitsjoend west. In tsjoenster hie har guod jown, dat hat se opiten. Hja hie krânsen yn 't kessen. Doe't se dy forbrând ha, ha de katten èk sa raesd.
Alde Rikele Myt wie in tsjoenster. Hja wenne yn Grinzer Pein by de Skieding. Hja hie in great apelhôf. Op in kear doe siet har soan ta de apels yn 't hôf. Doe kom se by him op 'e biezem en sei: "Soestû my de apels der ôfhelje?"
De soan naeide út. Hja floddere him achternei op 'e biezem. Hy doarst de jouns net thús to kommen, sa bang wied er. De oare deis...
As se in apel of sa fan Myt krigen, dy smiten se wer fuort. Hwant as se dy opieten krigen se in pod yn 't liif, seinen se.
Tsjoensters makken krânsen yn 'e kessens. En sy stutsen it bern mei spjelden, dat dienen se dan thús.
Hie it bern trije krânsen yn 't kessen, dan gong it dea.
Ik en myn neef Bareld wienen us togearre op in joun to murdzjen. Wy soenen wer nei hûs ta. Ik brocht him de Houtigehage in ein út. Doe't wy oan Wytse Hiddema syn lân ta wienen seagen wy dêr yn 'e nacht twa froulju, dy dânsen omelkoar hinne. En dat floddere mar en dat floddere mar. Wy koenen se wol, 't wienen susters en dikke tsjoensters beide. Even letter...
Wy ha wenne yn 'e Drachtster Kompenije oan 'e feart. Dêr setten wy wolris mei de klomp in krús oer 't paed. Dêr koenen tsjoensters net oerhinne komme, seinen se.
In tsjoenster kin har yn in swarte kat foroarje. As men sa'n kat in lawibes joech, dan hie de tsjoenster de oare deis in smetlape oan 'e holle.
De tsjoensters bitsjoenden yn de regel bern. Dan...
It gebeurde hjir yn 'e Boelensloane wolris dat der ien in krâns yn 't kessen hie. Dyselde wie dan bitsjoend. Dat hie in tsjoenster dien. Dy persoan woarde siik en sy gongen nei in duvelbander ta om guod tsjin dy tsjoenster.
Dat wie meastal duveldrek. Dat leinen se dan ûnder 'e drompel. Sy droegen it ek wol op 't boarst (duveldrek wurdt nòch wol brûkt; 't...
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. As se der op út is, leit har pânse op bêd. As se dêr yn pripkje, dan is de tsjoenster dea.
De tsjoensters hâlde soms forgaderingen. Dan foroarje se har earst yn katten. Dan binne 't krekt in keppel bern en dan prate se hiel drok mei elkoar. Dan bisprekke se ûnder elkoar hwa't se bitsjoene matte.
