Datasets - ISEBEL

Op 'e ein fan 'e Boelensloane, tichte by 't Blauhûs, wie froeger in paed mei houtsjes. Dêr spûke it altyd. In soad minsken ha dêr hwat sjoen. Dêr kom samar in hiele greate man út 'e sleat wei stappen mei wol sokke egen yn 'e holle (as thékopkes). Dy roan gewoan mei de minsken op en dan wie er ek samar ynienen wer wei. Ek wolris dat der in baerch mei har...

brijpot

nl.verhalenbank.24903

Wy ha us op 'e klaei yn Grinslân oan 't wurk west. Dat wie fuort by Leens. Wy slepten by de boer yn 't lytshûs, hwant yn 'e skuorre koenen wy net wêze. Dêr spoeke it. Ien kear, yn 'e nacht ha 'k it sjoen, mei noch in pear oaren. Der stie in hege gedaente yn 'e skuorre. Fan kleare binaudens binne wy werom roan.

arbeiders

nl.verhalenbank.21894

Op it lêste ein fan 'e Boelensloane stie in hulzenbeamke, dêr spoeke it altyd. Faek ha se dêr in grouwe houn sjoen. Letter, doe't se dat hulzenbeamke dêr wei helle ha, wie 't mei 't spûkjen ôfroun.

bosje

nl.verhalenbank.24695

Hjir yn 'e Loane wenne in man, dy hie in bult ierde losmakke. Dat gebeurde by 't hjerst. Dêr kom de jarre yn, dy't by 't maitiid oer 't lân brocht woarde. De man wenne tsjin 'e Fjouwer Roede oan. De jouns hie er de bult hwat sljochte. 't Wie ljochtmoanne. Doe tocht er: "Der leit hwat op 'e ierdbult." Hy der hinne. Doe wie dat in beest, krekt as in fôlle....

aarde

nl.verhalenbank.24910

Heit wie ek in raren ien. Op in kear doe siet er yn 'e parrebeam. Doe seach er syn mem oankommen, hoewol dy al jierren dea wie. Hy sei: "Hwat dogge jimme hjir. Jimme matte dêr wer hinne gean, dêr't jimme weikom binne." Doe wie syn mem wer fuort gong.

boom

nl.verhalenbank.21537

Melle van Dekken seach oan 'e Trije Roede by in hjouwerfjild in wyt spoek. Dat gong stadich omheech en sweefde oer de hjouwer hinne en sa rekke it út it gesicht wei.

haver

nl.verhalenbank.25656

Wy hawwe yn 'e Strobosker Mieden wenne. Dêr wie in buorfrou, dy soe us in kear in ammerfol wetter út 'e sleat helje, doe seach se har eigen geest yn 'e sleat. Hja hat noait wer wetter út 'e sleat helje doarst.

angst

nl.verhalenbank.23934

Ik wie boerefeint yn Surhuzum. Op in kear kom ik de moarns fjouwer ûre ta de plaets út, doe seach ik dat der ien yn 't hôf wie. Ik tocht: dy sit ta de apels. "Goeije morgen", sei 'k, mar hy sei neat werom. Ik sei nochris fan "Goeije morgen", mar hy sei wèr neat. Ik tocht: Hâld dy dan mar stil. Ik gong nei de wei ta. Mar doe't ik op 'e wei wie en fierder...

afwenden

nl.verhalenbank.25254

Oan 'e kant fan 'e Blaudobbe yn 'e Houtigehage binne troch minsken twa famkes sjoen mei reade skelkjes foar. Dy minsken wienen bang, dat dat op foartjirmerij tsjutte, hwant yn werklikheit wienen dy famkes der net. De lju pasten op, dat har bern net to ticht by de Blaudobbe kamen.

kind

nl.verhalenbank.17636

Greate Germ dat wie in domme keardel. Op in kear wie der op in joun mei syn soan Mindert op 'e Trije Roede. Doe sieten der twa skiep oan 'e line. Mar dat koe Mindert net ûnderskiede. "Dêr is hwat, heit", sei er. De skiep gongen hinne en wer. Germ sei: "Sweeft it, Mindert?" "Ja", sei er. "Set dan sok." Dêr fleagen se hinne.

dom

nl.verhalenbank.17631

Om 1800 hinne wenne der op 'e Boelensloane in famke, dat hie har mem forlern. Dat famke hie it dêr sa bot mei to krijen, dat sy die elke dei de winsk, sy woe har mem wer sjen. Doe op in joun hearde hja sljurkjende fuotstappen foar it hûs. Sy harke en it hart sloech har der fan hwant it wienen har memme fuotstappen. En doe seach se mei eigen egen har mem...

buiten

nl.verhalenbank.17638

Dêr't nou de fabryk fan Spinder is yn 'e Harkema, dêr wenne froeger dikke Fokke. De Fûgelkamp hiet it dêr. Fan 'e hurde wei ôf nei Fokke syn hûs ta roan in dyk (in hege wâl). Op in nacht wienen heit en Albert-om dêr togearre oan 't murdejeijen. Beide hienen se in goeije houn. Albert-om syn buorman Nicolai hie in dikke wite hiemhoun. Doe gebeurde it, dat...

bunzingjacht

nl.verhalenbank.21210

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur